Plac Politechniki w Warszawie

---

Układ

Plac Politechniki w Warszawie jest ważnym punktem, w którym zbiegają się różne ulice. W szczególności można wymienić:

• Nowowiejska,
• Noakowskiego,
• Lwowska,
• Jana i Jędrzeja Śniadeckich,
• Polna.

W związku z wąską szerokością tych ulic, tylko Nowowiejska oraz Polna na zachodniej części placu umożliwiają ruch dwukierunkowy. Ulice Noakowskiego, wschodnia część Nowowiejskiej i Śniadeckich są jedynie dojazdem do placu, natomiast Lwowska pełni funkcję prowadzącą ruch wyjazdowy.

Plac Politechniki zachowuje kształt XVIII-wiecznego projektu gwiaździstego. Jego otoczenie, zwłaszcza po północnej stronie, gdzie znajduje się ulica Nowowiejska, jest usytuowane w gęstej zabudowie wielkomiejskiej. Wyróżnia się tu nieco cofnięta bryła Gmachu Głównego Politechniki Warszawskiej. Po południowej stronie wspomnianej ulicy zlokalizowany jest skwer oraz budynki samej Politechniki.

Główną i najważniejszą arterią placu jest ul. Nowowiejska, wzdłuż której zainstalowana jest linia tramwajowa, co czyni to miejsce istotnym w układzie komunikacyjnym Warszawy.

Historia

Plac Politechniki w Warszawie, znany z bogatej historii, ma swoje korzenie w XVIII wieku, kiedy to został zaplanowany w ramach osi stanisławowskiej oraz tzw. założenia ujazdowskiego. Jego kształt powstał pod koniec lat 60. tego stulecia, razem z innymi placami, takimi jak Na Rozdrożu i Zbawiciela, ulokowanymi wzdłuż Drogi Wolskiej (Królewskiej). Z uwagi na bliskość miejskich wałów, które przebiegały wzdłuż obecnej ulicy Polnej, plac zachował gwiaździsty charakter jedynie w northern części, co jest nadal zauważalne.

W 1784 roku powstała osada Nowa Wieś, która znajduje się pomiędzy placem a dzisiejszym pl. Zbawiciela. Osada ta dała nazwę obecnej ulicy Nowowiejska.

Pod koniec XIX wieku oraz na początku XX stulecia, plac został otoczony zabudową wielkomiejską, co znacznie wpłynęło na jego wygląd. W 1902 roku, z uwagi na budowę gmachu głównego Politechniki Warszawskiej, plac został uregulowany. Po stronie południowej znajdowało się Pole Mokotowskie, w którym zorganizowano tor wyścigów konnych.

Okres II wojny światowej przyniósł wiele zniszczeń, które dotknęły część zabudowy placu. W wyniku uchwały Rady Narodowej m.st. Warszawy z 19 grudnia 1949 roku, plac otrzymał nazwę placu Jedności Robotniczej dla uczczenia kongresu zjednoczeniowego PPR i PPS, który miał miejsce w gmachu Politechniki w dniach 15-21 grudnia 1948 roku.

Po wojnie, budowa nowych gmachów niezwiązanych z pierwotnym założeniem placu wpłynęła na jego układ. W latach 1965-1966 wzniesiono gmach Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej, co miało istotny wpływ na jego dalszą historię.

Plac nosił nazwę placu Jedności Robotniczej aż do 1989 roku, kiedy to zmieniono jego nazwę na obecną – plac Politechniki, co odzwierciedla jego znaczenie w kontekście edukacji oraz rozwoju miasta.

Ważniejsze obiekty

W sercu stolicy znajduje się znaczący obszar, którego centralnym punktem jest Plac Politechniki w Warszawie. Wokół tej przestrzeni można odnaleźć wiele interesujących i historycznych obiektów, które warto poznać.

• Gmach Główny Politechniki Warszawskiej, który stanowi symbol edukacji technicznej w Polsce, przyciąga uwagę swoją architekturą oraz bogatą historią.
• Pomnik poświęcony udziałowi profesorów Politechniki Warszawskiej w akcji V1 i V2 upamiętnia heroiczne działania w czasie II wojny światowej, przypominając o wkładzie uczelni w walkę o wolność.

Obydwa te obiekty są dla Warszawy nie tylko miejscem, ale także świadectwem jej historii i kultury, które przyciągają wielu turystów oraz mieszkańców miasta.

---

Oceń: Plac Politechniki w Warszawie

---