Ulica Bródnowska w Warszawie

Ulice i place

Ulica Bródnowska to istotny odcinek na mapie stolicy Polski, znajdujący się w dzielnicyPraga-Północ. Yang jest częścią dynamicznie rozwijającego się obszaru, który łączy w sobie historię z nowoczesnością.

W kontekście warszawskich ulic, Bródnowska odgrywa kluczową rolę w codziennym życiu jej mieszkańców oraz przyjezdnych, oferując różnorodne usługi i dogodny dostęp do pobliskich atrakcji.

Historia

W roku 1865 wyznaczono ulicę w związku z parcelacją terenu Nowej Pragi, wcześniej znanej jako Konopacczyzna, co nawiązuje do nazwiska ówczesnego właściciela – Ksawerego Konopackiego. Fascynujące jest to, że nazwa ulicy ma swoje korzenie w pobliskiej wsi, znanej jako Bródno. Przez pierwsze lata, aż do lat 30. XX wieku, zapis tej ulicy występował jako Brudnowska, co również odzwierciedla ówczesną pisownię. Pierwsze drewniane budynki zaczęły powstawać w okolicach 1867 roku; były to skromne, parterowe i później piętrowe domy. Z kolei w 1880 roku miała miejsce regulacja ulicy, a dziewięć lat później, w 1889 roku, Nowa Praga dołączyła do Warszawy i tym samym przeszła pod jej jurysdykcję. Na przełomie wieków, w celu zwiększenia gęstości zabudowy, na zapleczu już istniejących domów zaczęto stawiać liczne oficyny, które z reguły były wyższe od tradycyjnych budynków frontowych. W 1900 roku pod nr 8 zbudowano dużą synagogę, co znacznie wpłynęło na kulturalny krajobraz tej części Warszawy. Lata po 1930 roku to czas intensywnego rozwoju ulicy, kiedy to powstały nowe kamienice czynszowe, z reguły należące do społeczności żydowskiej. Interesującym jest to, że czas okupacji niemieckiej nie wpłynął znacząco na zniszczenia zabudowy. W okresie powojennym nastąpiła demolka wszystkich drewnianych budynków, a część z zachowanych domów została poddana modyfikacjom.

Przypisy

  1. Eleonora Bergman: „Nie masz bóżnicy powszechnej”. Synagogi i domy modlitwy w Warszawie od końca XVIII do początku XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2007 r., s. 170–171.
  2. Michał Pilich: Ulice Nowej Pragi. Warszawa: Veda, 2003 r., s. 63.
  3. Michał Pilich: Ulice Nowej Pragi. Warszawa: Veda, 2003 r., s. 11.
  4. Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999 r., s. 18.

Oceń: Ulica Bródnowska w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:18