Ulica Drewniana w Warszawie

Ulice i place

Ulica Drewniana to interesująca lokalizacja, która przyciąga wzrok wielu odwiedzających serce Warszawy. Znajduje się ona w malowniczej dzielnicy Śródmieście, pełnej historycznych budynków oraz kulturowych atrakcji.

To miejsce, które czeka na odkrycie przez turystów oraz mieszkańców stolicy, oferując różnorodność doświadczeń oraz niepowtarzalny klimat.

Historia

Ulica, która dzisiaj znana jest jako Drewniana, pierwotnie biegnąca od ul. Elektrycznej, została założona w 1786 roku w związku z jurydyką Aleksandria. Przebiegając wzdłuż kanału, który stał się częścią ogrodowego kompleksu pałacu rodziny Gozdzkich – de Nassau, usytuowanego przy ul. Sewerynów, ulica zyskała znaczenie w kontekście lokalnej historii. Warto zaznaczyć, że kanał został wykopany wokół roku 1760, a jego projektantem był prawdopodobnie Efraim Schröger. Ten charakterystyczny kanał, przypominający literę „T”, otaczał ogród, który sięgał do miejsca, gdzie później zlokalizowano ul. Topiel.

W końcu XVIII wieku na tych terenach pojawiła się pierwsza drewniana zabudowa, co miało wpływ na nadanie ulicy jej obecnej nazwy. Tę nazwę po raz pierwszy uwieczniono na planie z 1808 roku. Niestety, tereny wokół ulicy, obejmujące również całą dzielnicę Powiśle, na przestrzeni wieków były wielokrotnie dotknięte przez powodzie na Wiśle, które porywały delikatne, drewniane budynki. Tylko jeden z tych budynków przetrwał do 1938 roku.

Jednakże obszar przeszedł znaczne zmiany już wcześniej. Przed rokiem 1817 kanał został skrócony w związku z budową ul. Dobrej, a pałac Gozdzkich spłonął circa 1778 roku. Ogrody wokół pałacu stały się zaniedbane, a zaniedbany już kanał stał się bagnistym terenem, co przyniosło nazwę ul. Topiel. W latach 60. XIX wieku zasypano kanał, a przy ul. Drewnianej wytyczono nowe parcele.

Wkrótce potem przyszła decyzja o przedłużeniu ulicy za linię ul. Dobrej, z zamiarem doprowadzenia jej aż do Wisły. Te ambitne plany pokrzyżowała budowa Elektrowni Warszawskiej w 1903 roku. Do początku XX wieku zabudowa Drewnianej była chaotyczna, a w 1880 roku w rejonie skrzyżowania z ul. Dobrą zbudowano kilka nowych domów. Pierwszy znaczący gmach, w którym znajdowały się Publiczne Szkoły Powszechne nr 34 i 41, powstał w 1906 roku. Dzieło autorstwa Henryka Juliana Gaya wykorzystało elementy charakterystyczne dla architektury średniowiecza w stylu modernizmu.

W 1911 roku pod numerami 9/11/13 powstała Fabryka Czekolady, Kakao i Cukierków „Franciszek Fuchs i Synowie”, prowadzona przez Franciszka Feliksa Fuchsa. Zarys tej tradycji był kontynuacją działalności jego ojca, Franciszka Ksawerego Fuchsa, który w 1829 roku założył „Dom Handlowo-Przemysłowy Franciszek Fuchs i S-ka” przy ul. Miodowej 12. Fabryka Fuchsów przy Drewnianej działała aż do 1947 roku, kiedy to została znacjonalizowana i kontynuowała działalność jako Zakłady Przemysłu Cukierniczego „Syrena”.

W 1960 roku doszło do fuzji, w wyniku której Zakłady „Syrena” z Drewnianej połączyły się z innym potentatem – „Zakładami Przemysłu Cukierniczego im. 22 Lipca” z ul. Zamoyskiego, firmą, która została odebrana rodzinie Wedel po 1945 roku. Podczas gdy na Kamionku produkowano słodkości czekoladowe, zakłady cukiernicze przy Drewnianej specjalizowały się w produkcji cukierków. W latach 1938-39 fabryka Fuchsów przeszła rozbudowę, a także wybudowano kamienicę pod nr. 7, która jednak nigdy nie została dokończona.

Budynek szkół został uszkodzony w wyniku działań wojennych w 1939 roku i w czasie powstania warszawskiego pełnił rolę szpitala powstańczego. We wrześniu 1944 roku Niemcy zamordowali w nim 22 rannych, a pamięć o tych tragicznych wydarzeniach uczczono tablicą pamiątkową Tchorka umieszczoną na gmachu. Z wojennych zniszczeń ocalały jedynie najnowsze obiekty przy Drewnianej: gmach szkół, kamienica wybudowana tuż przed wojną oraz zakłady cukiernicze.

Po 1945 roku wschodni odcinek ulicy został skasowany, co pozwoliło na powiększenie terenu elektrowni. W 2006 roku wszystkie budowle Fabryki Czekolady, Kakao i Cukierków „Franciszek Fuchs i Synowie” zostały wyburzone. Ulica, dziś znana jako Drewniana, świadczy o bogatej historii, która splatała się z dziejami Warszawy i jej mieszkańców.

Ważniejsze obiekty

Na ulicy Drewnianej w Warszawie znajduje się wiele istotnych miejsc. Wśród nich wyróżnia się Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 41 im. Żołnierzy Armii Krajowej Grupy Bojowej „Krybar”, która znajduje się pod numerem 8.

Przypisy

  1. Stanisław Kopf: Powiśle. Warszawskie Termopile 1944. Warszawa: Fundacja „Wystawa Warszawa Walczy 1939-1945”, 1999 r., s. 71. ISBN 83-87545-18-X.

Oceń: Ulica Drewniana w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:9