Rynek Mariensztacki


Rynek Mariensztacki jest urokliwym placem znajdującym się w sercu osiedla Mariensztat. To miejsce ma nie tylko historyczne znaczenie, ale również stanowi ważny punkt w warszawskim krajobrazie.

Osiedle to leży w jednej z najbardziej rozpoznawalnych dzielnic stolicy, jaką jest Śródmieście, które przyciąga turystów swoją unikalną architekturą oraz bogatą ofertą kulturalną.

Opis

W 1843 roku władze miejskie zdecydowały się na wykupienie kilku posesji w obrębie dawnej jurydyki Mariensztat, co doprowadziło do stworzenia niewielkiego placyku targowego, który z biegiem lat zyskał na znaczeniu. W 1853 roku doszło do dalszych zmian w jego wielkości, kiedy to rozpoczęto wyburzenie domów wzdłuż wschodniej strony ulicy Garbarskiej, co pozwoliło na poszerzenie tego miejsca. Uformowany na około 1865 rok plac stał się głównym punktem handlowym na Powiślu, gdzie rozstawiano drewniane stragany z różnorodnymi produktami, głównie żywnością.

Na początku XX wieku przy placu wzniosły się nowoczesne kamienice, które znacznie zmieniły jego oblicze. Po II wojnie światowej, w 1949 roku, stanowiący nowo wytyczony plac stał się sercem zbudowanego w latach 1948–1949 osiedla Mariensztat. Z tej okazji nadano mu aktualną nazwę. Obiekt otoczony był z trzech stron dwupiętrowymi budynkami stylizowanymi na kamieniczki z dachówką, natomiast od północy otwierał się na Trasę W–Z.

Na placu znalazła się również fontanna ozdobiona rzeźbami chłopców, wtulających się w strugi wytryskującej wody, wykonanymi przez Jerzego Jarnuszkiewicza. W 1950 roku rynku Mariensztackiego zorganizowano wielki wiec, który odbył się pod hasłem „Ręce precz od Korei”, co czyni go nie tylko miejscem handlowym, ale również istotnym punktem wydarzeń społecznych.

Przypisy

  1. Jerzy S. Majewski: Warszawa na starych pocztówkach. Warszawa: Agora, 2013, s. 61. ISBN 978-83-268-1238-5.
  2. Jerzy S. Majewski: Spacerownik. Warszawa śladami PRL-u.. Warszawa: Agora, 2010, s. 28. ISBN 978-83-268-0280-5.
  3. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 10. Mackiewicza-Mazowiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2004, s. 104. ISBN 83-88372-28-9.
  4. a b Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 10. Mackiewicza-Mazowiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2004, s. 105. ISBN 83-88372-28-9.
  5. Zygmunt Stępiński: Gawędy warszawskiego architekta. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984, s. 64. ISBN 83-03-00447-6.
  6. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 114.
  7. Kronika wydarzeń w Warszawie 1945−1958. „Warszawskie Kalendarz Ilustrowany 1959”, s. 58, 1958. Wydawnictwo Tygodnika Ilustrowanego „Stolica”.

Oceń: Rynek Mariensztacki

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:11