Aleja Wielkopolski to jedna z kluczowych arterii Warszawy, która została zaplanowana i zrealizowana w latach 1932–1935 na podstawie projektu autorstwa Zygmunta Hellwiga. Ta imponująca oś komunikacyjna w stolicy nie tylko łączy różne części miasta, ale również prowadzi do parku Wielkopolskiego, który został założony w 1938 roku.
Warto zaznaczyć, że Aleja Wielkopolski jest przykładem przemyślanej urbanistyki, która zaspokaja zarówno potrzeby transportowe, jak i estetyczne mieszkańców i odwiedzających Warszawę.
Opis
Aleja Wielkopolski miała od początku pełnić rolę istotnej osi w planowanej, aczkolwiek nigdy nie ukończonej, Dzielnicy Józefa Piłsudskiego. Zgodnie z dawnymi zamierzeniami, aleja ta miała osiągać imponującą szerokość 60 metrów oraz być znacznie dłuższa, a jej końcowy punkt planowano zlokalizować przy ul. Wołoskiej w sąsiedztwie ul. Madalińskiego.
Realizacja projektu ograniczyła się jednak do fragmentu, który rozciągał się od ul. Filtrowej do ul. Wawelskiej. Wzdłuż tej alei zaplanowano także mniejsze uliczki – Łęczycką oraz Łukasza Górnickiego, które wyznaczają granice parku Wielkopolskiego. Park ten, utworzony w 1938 roku, zgodnie z przedwojennymi koncepcjami miał stanowić element estetyczny dla tego fragmentu osiedla.
Na początku alei, przy ulicy Filtrowej, w latach 1926-1930, zrealizowano dwa identyczne budynki spółdzielcze, które należały do Kolonii Lubeckiego. Zostały one wzniesione na adresach Filtrowa 63 oraz 65, według projektu Romana Felińskiego. Pierwszy z budynków był przeznaczony dla Spółdzielni Mieszkaniowej Urzędników Prywatnych i Wolnych Zawodów, natomiast drugi przy Filtrowej 65 powstał dla Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Wojskowe”.
Pod koniec lat trzydziestych XX wieku planowano także wytyczenie nowych ulic na terenie skweru, który znajdował się między aleją Wielkopolski a ulicami Reja, Dantyszka oraz Krzyckiego. Ulice te miały nosić nazwy Mekki i Medyny, w związku z zamiarami budowy meczetu dla tatarskiej społeczności, jednak wybuch II wojny światowej uniemożliwił zrealizowanie tych zamierzeń.
Przypisy
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 3. Dmochowskiego−Furmańska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1996 r., s. 109. ISBN 83-906629-2-2.
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Plac Piotra Szembeka w Warszawie | Plac Politechniki w Warszawie | Ulica Zakroczymska w Warszawie | Plac Teatralny w Warszawie | Plac Unii Lubelskiej w Warszawie | Plac Konfederacji w Warszawie | Plac Krasińskich w Warszawie | Rynek Mariensztacki | Pasaż Stefana Wiecheckiego „Wiecha” w Warszawie | Ulica Dobra w Warszawie | Aleja Stanów Zjednoczonych w Warszawie | Aleja Przyjaciół w Warszawie | Aleja Polski Walczącej w Warszawie | Aleja Komisji Edukacji Narodowej w Warszawie | Aleja Józefa Becka w Warszawie | Aleja Harcerzy Rzeczypospolitej w Warszawie | Aleja Armii Ludowej w Warszawie | Ulica Bródnowska w Warszawie | Ulica Mysia w Warszawie | Ulica Litewska w WarszawieOceń: Aleja Wielkopolski w Warszawie