IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie

---

Historia szkoły

Początki IX Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny Hoffmanowej sięgają 1874 roku, kiedy to powstała prywatna pensja dla dziewcząt, założona przez Izabelę Smolikowską. W 1896 roku na własność tego miejsca przeszła Paulina Hewelke. Na przełomie XIX i XX wieku jej pensja stała się jedną z nielicznych, w której lekcje odbywały się w języku polskim. Wśród znakomitych nauczycieli tamtych lat był polonista Adam Kryński i uznany geograf Wacław Nałkowski. W tym okresie w tej szkole zdobywały wykształcenie takie osoby jak Maria Dąbrowska, autorka „Nocy i dni”, oraz Maria Kownacka, znana z „Plastusiowego Pamiętnika”.

Po upaństwowieniu w 1919 roku, placówka ta otrzymała imię Klementyny Hoffmanowej. Dyrekcję przejęła Helena Goska, która sprawowała to stanowisko aż do 1933 roku. W kolejnych latach, dyrektorką została dr Władysława Hoszowska, która prowadziła szkołę do 1944 roku.

W okresie międzywojennym szkołę ukończyły wybitne postacie, takie jak skrzypaczka Eugenia Umińska, a także znane aktorki: Barbara Drapińska oraz Irena Kwiatkowska. Podczas II wojny światowej, mimo okupacji, szkoła kontynuowała swoją działalność. W 1939 roku nauka rozpoczęła się 5 października w lokalu na ul. Mazowieckiej, a później szkoła powróciła do swojego budynku.

Gdy niemieckie władze zamknęły szkoły średnie w Polsce, nauczyciele przystąpili do organizacji tajnego nauczania. Tajne komplety rozpoczęły swoją działalność 1 grudnia 1939 roku i trwały aż do wybuchu powstania warszawskiego. Szkoła funkcjonowała pod różnymi nazwami, takimi jak Ognisko Świetlicowe przy Wydziale Zarządu Miejskiego, Szkoła Gospodarstwa Domowego, czy Szkoła Modniarsko-Czapnicza, gdzie przerabiano program licealny, organizowano egzaminy dojrzałości i wydawano matury. Wiele uczennic brało czynny udział w działaniach konspiracyjnych, w tym harcerki z „Pomarańczowej Drużyny”. Niestety, po wybuchu powstania warszawskiego szkoła zawiesiła swoją działalność.

Po wojnie, na zlecenie władz szkolnych, Liceum Hoffmanowej zostało zorganizowane na nowo przez jedną z nauczycielek, dr fizyki Agnieszkę Podjed, która pełniła tę rolę do 1960 roku. Pierwsza siedziba Liceum przy ul. Marszałkowskiej została zniszczona podczas działań wojennych, co zmusiło do przeniesienia gimnazjum do gmachu przy ul. Polnej 46a. W 1961 roku szkoła przeniosła się do nowej siedziby na ul. Emilii Plater 29, w budynku zaprojektowanym przez Jerzego Baumillera i Jana Zdanowicza, powstałym na terenie dawnego Ogrodu Pomologicznego, a od tego roku szkoła stała się koedukacyjna.

Od września 2013 roku IX Liceum Ogólnokształcące wraz z Gimnazjum nr 43 tworzyło Zespół Szkół nr 125, mieszczący się w budynku z lat 1919–1920, wzniesionym dla Szkoły Budowlanej prowadzonej przez Alfonsa Graviera. W latach 30. XX wieku budynek ten był także siedzibą różnych innych szkół. Podczas II wojny światowej funkcjonowała w nim Państwowa Szkoła Techniczno-Mechaniczna, a później stacjonowało tu centrum dowodzenia Frontleitstelle 72. Po wojnie, wznowiła działalność Państwowa Szkoła Techniczna, która w 1975 roku przekształciła się w Zespół Szkół Samochodowych i Licealnych Nr 1.

1 września 2017 roku Zespół nr 125 został przekształcony w IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej, w którym do 31 sierpnia 2019 roku funkcjonowały także oddziały gimnazjalne.

Dyrektorzy szkoły

W historii IX Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie wiele postaci miało istotny wpływ na jego rozwój oraz charakter. Każdy z dyrektorów wniósł coś wyjątkowego do tej szkolnej społeczności. Poniżej przedstawiono listę dyrektorów oraz lata ich kadencji:

• Izabela Smolikowska (1874–1896),
• Paulina Hewelke (1896–1919),
• Helena Goska (1919–1933),
• Władysława Hoszowska (1933–1944),
• Agnieszka Podjed (1945–1960),
• Zbigniew Marciniak (1960–1962),
• Stefan Krzysztoszek (1962–1967),
• Wacław Wawrzyniak (1967–1997),
• Zofia Daruk (1997–2007),
• Zofia Pietrzak (2007–2014),
• Ryszard Raczyński (2014–2017),
• Joanna Kiełbasa (od 2017).

Absolwenci

Kategoria ta jest ściśle związana z absolwentami IX Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. Wśród osób, które ukończyły tę szkołę, można znaleźć wiele znakomitych postaci.

Absolwentami tego prestiżowego liceum są m.in.:

• Alicja Kotowska,
• Maria Grzegorzewska,
• Irena Kwiatkowska,
• Hanna Petrynowska,
• Piotr Kraśko,
• Krystyna Kubicka,
• Olaf Lubaszenko,
• Krzysztof Stanowski,
• Katarzyna Chałasińska-Macukow,
• Dorota Sumińska,
• Małgorzata Kidawa-Błońska,
• Eugenia Umińska,
• Barbara Drapińska,
• Ewa Podleś,
• Krystyna Wańkowicz,
• Tomasz Jakubiak,
• Marcin Napiórkowski,
• Andrzej Szeptycki,
• Mateusz Grydlik,
• Piotr Salwa,
• Marcin Bruczkowski,
• Marta Kightley,
• Agata Smoktunowicz,
• Ryszard Mączewski,
• Jarosław Włodarczyk,
• Wojciech Kocot.

Ranking „Perspektyw” (Warszawa)

Ranking liceów warszawskich według miesięcznika „Perspektywy” prezentuje imponujące osiągnięcia IX Liceum Ogólnokształcącego im. Klementyny Hoffmanowej w stolicy Polski na przestrzeni ostatnich lat.

• 2023 – 2.
• 2022 – 5.
• 2021 – 6.
• 2020 – 3.
• 2019 – 6.
• 2018 – 8.
• 2017 – 9.
• 2016 – 8.
• 2015 – 9.
• 2014 – 10.
• 2013 – 9.
• 2012 – 9.
• 2011 – 8.
• 2010 – 8.
• 2009 – 8.
• 2008 – 9.
• 2007 – 12.
• 2006 – 9.
• 2005 – 12.
• 2004 – 13.
• 2003 – 19.
• 2002 – 12.
• 2001 – 18.

Te wyniki odzwierciedlają konsekwentny rozwój oraz wysoką jakość kształcenia w tej placówce przez wiele lat. Względnie stabilna pozycja w czołówce pokazuje, jak ważna jest edukacja oferowana przez IX LO. Dzięki różnorodnym programom nauczania oraz zaangażowaniu pedagogów, szkoła potwierdza swoją reputację jako jedno z najlepszych liceów w Warszawie.

W kulturze

W historii polskiej literatury można odnaleźć ciekawą anegdotę, która dotyczy pensji prowadzonej przez Paulinę Hewelkę. To miejsce stało się źródłem inspiracji dla Bolesława Prusa, który wykorzystał je jako pierwowzór dla pensji pani Latter w swoim dziele zatytułowanym Emancypantki.

Warto zaznaczyć, że autor pracował w czasach, kiedy jego biuro znajdowało się tuż naprzeciwko siedziby pensji, na rogu ulicy Marszałkowskiej i Sienkiewicza.

Otoczenie, w jakim Prus funkcjonował, wpływało na jego twórczość, co dodatkowo podkreśla jego związek z tym znanym miejscem. Nie można pominąć także aspektu życia w Warszawie, które kształtowało charaktery jego bohaterów.

Prus, korzystając z lokalnych realiów, nadał swoim dziełom autentyczność i głębię, dzięki czemu są one niezwykle cenione do dzisiaj. Jego wspomnienie o Bolesławie Prusie jako jednego z najważniejszych przedstawicieli polskiej literatury, wpisuje się w bogaty kontekst kulturalny tego okresu.

---

Oceń: IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie

---