Dom Studencki Akademik w Warszawie

---

Historia

W latach 1922–1930 powstał niezwykły obiekt, który stał się trzecim budynkiem w kompleksie gmachów Centrali Akademickiej Bratniej Pomocy, znanej ówcześnie jako kolonia akademicka, a potocznie określanej jako Bratniak. Budynek znajduje się pomiędzy dwoma neorenesansowymi obiektami – obecnym Domem Studenckim Bratniak (ul. Grójecka 39) oraz DS Pineska (ul. Uniwersytecka 5), które zostały ukończone w 1925 roku. Uroczyste otwarcie budynku miało miejsce w 1929 roku, co zostało uwiecznione na inskrypcji umieszczonej nad drzwiami wejściowymi.

W przeszłości, kolonia akademicka, w skład której wchodziła również Kolonia Lubeckiego, zlokalizowana była pomiędzy nowo powstającymi budynkami mieszkalnymi na Ochotę a planowanym kompleksem akademickim, rządowym i wojskowym, który znajdował się na pograniczu Ochoty, Śródmieścia oraz Mokotowa. Centralnym punktem tej przestrzeni stała się ulica Uniwersytecka.

Choć akademik formalnie nie wchodzi w skład mieszkaniowej Kolonii Lubeckiego, został umieszczony w rejestrze zabytków jako element jej kompleksu pod numerem 1535, zapisanym 20 grudnia 1993 roku. Budynek ten miał za zadanie zapewnić zakwaterowanie studentom, szczególnie tym w potrzebie oraz wyróżniającym się.

Interesującym elementem architektonicznym jest orzeł na godle państwowym, któremu brakuje korony. Ta płaskorzeźba została dodana dopiero po II wojnie światowej, bowiem projektant nie przewidział jej obecności na elewacji. Po roku 1989 prowadzone były dyskusje na temat dodania korony, jednak zdecydowano, że obecna forma odzwierciedla już wartość tradycyjną oraz historyczną.

W budynku akademika, poza pokojami mieszkalnymi (jednoosobowe o powierzchni 9 m², dwuosobowe o powierzchni 12 m² oraz wieloosobowe), znajduje się także stołówka mogąca pomieścić 2500 osób, podziemny basen z łaźnią i pomocniczymi pomieszczeniami, mechaniczna pralnia, biblioteka, sala gimnastyczna oraz sala odczytowa. Architektura budynku jest wzbogacona elementami ozdobnymi, takimi jak kolumnady, stiuki i kasetony.

W trakcie II wojny światowej obiekt przejął niemiecki reżim, stając się siedzibą Policji Porządkowej oraz miejscem brutalnych represji. Wyższe kondygnacje wykorzystywane były jako miejsca ostrzału przez powstańców. Po zakończeniu działań wojennych gmach został odbudowany, a jego mieszkańcy nadali mu nieformalną nazwę Alcatraz, nawiązując do amerykańskiego więzienia, co było spowodowane jego monumentalną formą, wysokością oraz ciężkimi drzwiami wejściowymi, a także charakterystycznym godłem państwowym.

Aktualnie akademik oferuje około 800 miejsc dla studentów reprezentujących wszystkie wydziały Politechniki Warszawskiej. Pokoje najczęściej są dwuosobowe, a łazienki oraz kuchnie znajdują się na korytarzu i są wspólne dla mieszkańców.

---

Oceń: Dom Studencki Akademik w Warszawie

---