Ulica Mazowiecka jest jednym z kluczowych miejsc w śródmieściu Warszawy. Biegnie od ul. Świętokrzyskiej do ul. Traugutta oraz placu Małachowskiego, stanowiąc ważny element miejskiej infrastruktury.
Charakteryzuje się nie tylko swoim położeniem, ale także bogatą historią oraz architekturą, która przyciąga mieszkańców oraz turystów. W ciągu lat ulica ta zyskała na znaczeniu, stając się miejscem spotkań, a także centrum kulturalnym.
Warto wspomnieć, że śródmieście Warszawy to miejsce pełne życia, z różnorodnymi restauracjami, sklepami i atrakcjami, które sprawiają, że jest ono chętnie odwiedzane przez wiele osób.
Opis
Ulica Mazowiecka w Warszawie ma długą i złożoną historię, która sięga czasów, gdy stanowiła część traktu prowadzącego przez obecne ulice, takie jak: Szpitalna, Bracka, Wiejskiej oraz prowadząca do Ujazdowa. W roku 1621, po usypaniu Wału Zygmuntowskiego, stała się drogą okrężną, która z biegiem lat została przekształcona w wąską ulicę w pierwszej połowie XVIII wieku.
Już przed 1730 rokiem przy Mazowieckiej wzniesiono pałac Kazimierza Rudzińskiego, wojewody mazowieckiego, co w późniejszym czasie przyczyniło się do nadania ulicy jej historycznej nazwy w 1770 roku. W 1831 roku, na jej terenie, powstała znana fabryka sprzętów żelaznych, prowadzona przez Braci Drewsów.
Po roku 1865 wzdłuż ulicy zaczęły powstawać eleganckie kamienice i sklepy, co przyczyniło się do jej postrzegania jako jednej z najbardziej prestiżowych ulic w Warszawie. W latach 1856-1858 na rogu z ulicą Kredytową powstał budynek Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, który obecnie jest siedzibą Państwowego Muzeum Etnograficznego. W 1867 roku, ul. Berga, znana teraz jako Traugutta, została połączona z Mazowiecką.
W okresie międzywojennym ulica Mazowiecka była siedzibą wielu księgarni, w tym znanej księgarni Jakuba Mortkowicza, oraz licznych restauracji i kawiarni, takich jak Mała Ziemiańska. Ulica była jedną z pierwszych w stolicy, która została wyasfaltowana, co miało miejsce około 1928 roku.
W czasie II wojny światowej, dokładnie 7 marca 1941 roku, w kamienicy pod numerem 10, zespół Związku Walki Zbrojnej wykonał wyrok śmierci na Igo Symie, a 10 maja 1943 roku, mjr Kedywu AK zastrzelił kierownika grupy niemieckiego urzędu pracy Fritza Geista. W 1943 roku miały miejsce również inne akcje AK, mające na celu likwidację współpracowników Gestapo.
Część zabudowy ulicy uległa zniszczeniom podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 i później w czasie powstania warszawskiego. Po wojnie, około 1950 roku, ulica została odbudowana, a nowe budynki, choć mniej zdobne, zaczęły nawiązywać do przedwojennych standardów architektury. Zmiany po 1945 roku spowodowały, że ulica uległa nieznacznemu skróceniu, jednak nadal zachowała swój charakterystyczny kształt.
Obecnie Mazowiecka stała się popularnym miejscem rozrywki, przekształcając się w największe zagłębie klubowe w Warszawie. W 2018 roku znajdowało się przy niej aż 11 klubów nocnych, co czyni ją jednym z najważniejszych miejsc na mapie nocnego życia stolicy.
Przypisy
- Grzegorz Mika. Najlepszy adres w śródmieściu. „Skarpa Warszawska”, s. 20, 10.2021 r.
- Grzegorz Mika. Najlepszy adres w śródmieściu. „Skarpa Warszawska”, s. 24, 10.2021 r.
- Karol Górski. „Mazo”, Warszawska Ibiza. „Skarpa Warszawska”, s. 40-41, 10.2021 r.
- Zuzanna Bukłaha. Na Mazowieckiej „tortury dźwiękiem”. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 24-25.11.2018 r.
- Grzegorz Mika. Najlepszy adres w śródmieściu. „Skarpa Warszawska”, s. 21, 10.2020 r.
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 10. Mackiewicza–Mazowiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2004, s. 265.
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 10. Mackiewicza–Mazowiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2004, s. 266.
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 10. Mackiewicza–Mazowiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2004, s. 268-269.
- Tomasz Strzembosz: Akcje zbrojne podziemnej Warszawy 1939−1944. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 303.
- Tomasz Strzembosz: Akcje zbrojne podziemnej Warszawy 1939−1944. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 380-385.
- Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 135.
- a b c d e Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 476.
- a b c d e f Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 122.
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Ulica Marcella Bacciarellego w Warszawie | Ulica Marcina Kasprzaka w Warszawie | Ulica Mariana Langiewicza w Warszawie | Ulica Markowska w Warszawie | Ulica Marymoncka w Warszawie | Ulica Międzynarodowa w Warszawie | Ulica Mikołaja Kopernika w Warszawie | Ulica Miła w Warszawie | Ulica Młynarska w Warszawie | Ulica Modlińska w Warszawie | Ulica Łukowska w Warszawie | Ulica Łochowska w Warszawie | Ulica Ludwiki w Warszawie | Ulica Ludwika Waryńskiego w Warszawie | Ulica Ludwika Narbutta w Warszawie | Ulica Leszno w Warszawie | Ulica Kubusia Puchatka w Warszawie | Ulica Książęca w Warszawie | Ulica ks. Ignacego Kłopotowskiego w Warszawie | Ulica Krzywopoboczna w WarszawieOceń: Ulica Mazowiecka w Warszawie