Barbara Drapińska to postać pełna wyjątkowych osiągnięć w świecie sztuki, której życie i kariera zostaną przybliżone w tym artykule. Urodziła się 8 listopada 1921 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła 24 października 2000 roku w Mińsku Mazowieckim.
Była znana jako polska aktorka filmowa i teatralna, której talent i pasja do aktorstwa zyskały uznanie wśród widzów oraz krytyków.
Życiorys
Barbara Drapińska była córką Stefana i miała siostrę bliźniaczkę, również aktorkę, Krystynę Ciechomską. Ukończyła IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. Swoje umiejętności aktorskie zdobywała w szkole dramatycznej z siedzibą przy Teatrze Miejskim w Łodzi.
W 1946 roku zdała mianowicie egzamin eksternistyczny ZASP, który umożliwił jej pracę jako aktorki dramatu. Dzień 5 października 1946 roku był kluczowy, ponieważ to wtedy po raz pierwszy wystąpiła na scenie. Jeszcze w tym samym roku rozpoczęła karierę w Teatrze Kameralnym Domu Wojska Polskiego w Łodzi, a w 1949 roku przeniosła się z zespołem do stolicy.
Znana była z długotrwałej współpracy z Teatrem Współczesnym w Warszawie, gdzie pracowała aż do emerytury, zdobywając sympatię publiczności i uznanie krytyków jako jedna z najpopularniejszych aktorek przełomowych lat 40. i 50.
W 1953 roku wyróżniono ją Nagrodą Państwową II stopnia (zespołową) za wybitną rolę Wali w filmie „Żołnierz zwycięstwa”. Była także żoną aktora Stanisława Jaśkiewicza.
Barbara Drapińska spoczywa na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, gdzie rodzinne miejsce jej wiecznego spoczynku znajduje się w kwaterze 4A-4-5.
Filmografia
Barbara Drapińska, znana polska aktorka, zrealizowała wiele memorable ról w swojej karierze filmowej. Poniżej przedstawiamy jej filmografię, która obejmuje szereg znaczących produkcji.
- 1946: Ostatni etap jako Marta Weiss,
- 1946: Zakazane piosenki jako dziewczyna,
- 1949: Milcząca barykada (Němá barikáda) jako Halina,
- 1953: Żołnierz zwycięstwa jako Wala, córka Pawłowskiego,
- 1954: Autobus odjeżdża 6.20 jako Janeczka,
- 1962: Klub kawalerów jako Mirska,
- 1962: Mój stary jako sąsiadka,
- 1966: Bicz Boży jako pani Zosia, matka Felka i Pawła,
- 1967: Stawka większa niż życie jako Irmina Kobus,
- 1970: Romantyczni,
- 1970: Album polski jako radziecka sanitariuszka,
- 1972: Opętanie jako pielęgniarka,
- 1975: Czterdziestolatek jako sędzia (odc. 11),
- 1976: Trędowata jako Rudecka, matka Stefci,
- 1977: Sam na sam jako garderobiana,
- 1977–1978: Układ krążenia,
- 1984: Przyspieszenie jako aktorka w cyrku,
- 1986: Głód serca jako właścicielka psa.
W ciągu swojej kariery Barbara Drapińska przyczyniła się do rozwoju polskiej kinematografii, biorąc udział w wielu produkcjach, które znane są zarówno w kraju, jak i za granicą.
Ordery i odznaczenia
Barbara Drapińska, znana z licznych osiągnięć, otrzymała różne nagrody i odznaczenia w uznaniu za swoje zasługi. Wśród nich znajdują się:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1977 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 11 lipca 1955 roku,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 19 stycznia 1955 roku.
Przypisy
- Stanisław Jaśkiewicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 21.10.2023 r.]
- Barbara Drapińska-Jaśkiewicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 20.10.2023 r.]
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/196 - wymieniona jako Jaśkiewicz-Drapińska Barbara.
- M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” - wymieniona jako Jaśkiewicz-Drapińska Barbara c. Stefana.
- Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Czesław Wasilewski | Karol Radziwonowicz | Józef Guranowski | Jerzy Szabelewski | Maria Ekier | Józef Balukiewicz | Józef Paszkowski | Monika Borys | Lidia Zamenhof | Rafał Sarnecki | Piotr Komorowski (1937–2017) | Hieronim Wilder | Marcin Sosnowski | Artur Ruciński | Anna Held | Zygmunt Hübner | Sławomira Łozińska | Sławomir Łubiński | Władysław Renard | Krystyna KarkowskaOceń: Barbara Drapińska