Piotr Słonimski (1893–1944)

Medycyna i zdrowie

Piotr Wacław Słonimski, urodzony 5 grudnia 1893 roku w stolicy Polski, Warszawie, to postać zasłużona dla nauki. Był on polskim lekarzem, zoologiem, histologiem oraz embriologiem, a jego działalność miała ogromne znaczenie w dziedzinie biologii i medycyny. Słonimski był osobą pochodzenia żydowskiego, co w kontekście historycznym nadaje jego życiorysowi dodatkową wagę i znaczenie.

Jego życie, naznaczone tragicznymi wydarzeniami II wojny światowej, zakończyło się 2 września 1944 roku, kiedy to wciąż przebywał w Warszawie, miejscu, które na zawsze zapisało się w historii nie tylko jego życia, ale i całego narodu.

Życiorys

Piotr Słonimski przyszedł na świat w rodzinie o żydowskich korzeniach, jako syn Stanisława Słonimskiego oraz Eugenii z Poznańskich. Jego edukacja rozpoczęła się na Uniwersytecie Lwowskim, jednak w 1914 roku przerwał studia z powodu udziału w I wojnie światowej, walcząc w szeregach Legionów. Po zakończeniu tego konfliktu wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Wkrótce po wojnie wznowił naukę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1922 roku, pod okiem profesora Konstantego Janickiego, obronił przygotowaną pracę doktorską i uzyskał tytuł doktora filozofii w dziedzinie zoologii.

Następnie zajął się studiami medycznymi, które zakończył w 1928 roku. Równocześnie, już od 1918 roku, pracował jako starszy asystent, a później adiunkt w Zakładzie Histologii i Embriologii Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił również rolę sekretarza warszawskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Biologicznego i współpracował z czasopismem „Folia Morphologica”. W okresie II wojny światowej angażował się w prowadzenie wykładów na tajnych kompletach na UW, mimo trudnych warunków, w jakich przyszło mu żyć. Niestety, został aresztowany i osadzony na Pawiaku.

Piotr Słonimski stracił życie podczas powstania warszawskiego, 2 września 1944 roku. Zginął w wyniku bombardowania Luftwaffe, które zrujnowało budynek przy ul. Malczewskiego 3/5, w którym prowadził punkt sanitarny. W chwili tragedii w domu tym przebywało około 150 osób, z których wiele nie przeżyło ataku.

W zakresie swojej pracy naukowej publikował prace dotyczące systematyki oraz ekologii wrotków i wypławków. Ponadto zajmował się przyżyciowym barwieniem komórek oraz badaniem wpływu hormonów tarczycy na wzrost i rozwój kręgowców.

Życie prywatne

BratAntoniego Słonimskiego. Związek małżeński z Janiną z Sobeckich zaowocował narodzinami syna, który stał się później uznawanym genetykiem, Piotra Słonimskiego. Janina Słonimska, będąca pielęgniarką i instrumentariuszką, tragicznie zginęła razem z mężem.

Przypisy

  1. a b Lesław M. Bartelski: Mokotów. Warszawskie Termopile 1944. Warszawa: Fundacja „Warszawa Walczy 1939−1945“, 2004 r., s. 174. ISBN 83-11-09806-9.
  2. a b Lesław M. Bartelski: Mokotów 1944. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986 r., s. 471. ISBN 83-11-07078-4.

Oceń: Piotr Słonimski (1893–1944)

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:5