Leopold Berlinerblau

---

Życiorys

Leopold Berlinerblau był synem Szai Izaaka i Malki Kirszencwejg. W 1921 roku ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców w Warszawie, zdobywając świadectwo dojrzałości.

Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, a następnie kontynuował swoją edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wileńskiego. Po uzyskaniu tytułu doktora wszechnauk lekarskich, pracował jako hospitant w klinice otorynolaryngologii Uczelni (USB) do sierpnia 1929 roku. Od czerwca 1930 roku socjalizował się w tej samej placówce, gdzie rozwijał swoje umiejętności pod przewodnictwem Jana Szmurły, koncentrując się głównie na badaniach dotyczących twardzieli nosa.

W 1933 roku został mianowany na stopień podporucznika rezerwy, uzyskując starszeństwo z 1 stycznia tego roku w korpusie oficerów sanitarnych, w grupie lekarzy. W 1934 roku, jako oficer rezerwy, figurował w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Wilnie Miasto i miał przydział do Kadry Zapasowej 3 Szpitala Okręgowego w Grodnie.

W momencie wybuchu kampanii wrześniowej w 1939 roku, po agresji ZSRR na Polskę, w niezrozumiałych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Był przetrzymywany w obozie jenieckim w Kozielsku. 28 kwietnia 1940 roku został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego. Z tragicznych wydarzeń, które miały miejsce 30 kwietnia 1940 roku, wyniknęła jego śmierć, kiedy to został zamordowany w Katyniu. Tam także został pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej, która później stała się częścią oficjalnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, zrealizowanego od 28 lipca 2000 roku.

Na liście wywózkowej z kwietnia 1940 roku figurował pod numerem 052/3. W dniu 5 października 2007 roku, minister obrony narodowej Aleksander Szczygło pośmiertnie awansował go na stopień kapitana. Uroczystość ogłoszenia awansu miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie obchodów „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Prace

Leopold Berlinerblau był wybitnym specjalistą w dziedzinie medycyny, który w swoim dorobku naukowym prezentował znaczące prace związane z leczeniem chorób oraz badaniami medycznymi.

• Nowy sposób leczenia przewlekłych ropotoków ucha środkowego, opublikowany w „Wiedzy Lek” tom 9, numer 3, strony 63-70 (1935),
• Przypadek promienicy krtani, również w „Wiedzy Lek” tom 9, numer 12, strony 321-323 (1935),
• Serologja, bakterjologja i symptomatologja twardzieli, zamieszczona w „Polskiej Gazecie Lekarskiej” tom 11, numer 31, strony 571-576 (1932).

---

Oceń: Leopold Berlinerblau

---