Natalia Hiszpańska

---

Życiorys

Natalia Hiszpańska była wybitną postacią w historii harcerstwa oraz architektury. Uczyła się w gimnazjum Anieli Wereckiej, gdzie aktywnie uczestniczyła w działalności 10 WŻDH im. Józefa Sułkowskiego. W 1924 roku, po zdaniu matury, rozpoczęła naukę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, co otworzyło przed nią drzwi do stworzenia wielu ważnych projektów.

Jednym z jej istotnych osiągnięć była współpraca z Mirosławem Szabuniewiczem przy projektowaniu kolonii domów Towarzystwa Osiedli Robotniczych na Grochowie. Natalia była także drużynową w 18 WŻDH, a także zorganizowała Krąg Starszoharcerski „Wilcze Gniazdo”. 28 czerwca 1932 roku poślubiła Stanisława Hiszpańskiego, co stanowiło dla niej ważny krok w życiu osobistym.

W latach 1932–1939 Natalia była członkinią komitetu redakcyjnego znanego pisma „Skrzydła”. Od 1935 roku miała zaszczyt kierować Wydziałem Starszych Harcerek w Głównej Kwaterze Harcerek, będąc jednym z liderów w ruchu harcerskim. Jej zaangażowanie i determinacja objawiły się w trudnych czasach II wojny światowej.

Podczas wojny obronnej Polski w 1939 roku, Natalia wstąpiła do Służby Zwycięstwu Polski, później ZWZ-AK, gdzie sprawowała ważną funkcję zastępcy szefa Wydziału Łączności Wewnętrznej Oddziału II Komendy Głównej ZWZ–AK. Jej działalność była nieoceniona, szczególnie w chaosie wojennym, gdy w 1940 roku zarejestrowano jej prace w Stołecznym Komitecie Samoobrony Społecznej przy rejestracji strat wojennych.

W 1943 roku Natalia została odznaczona Krzyżem Walecznych za swoje zasługi. Niestety, 8 maja tego samego roku padła ofiarą Gestapo i została aresztowana, a potem umieszczona w brutalnych warunkach na Pawiaku. Mimo dotkliwych tortur nie zdradziła swoich towarzyszy. Z 24 sierpnia 1943 roku, Natalia trafiła do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie jej wyrok wynosił pięć lat, z groźbą skazania na śmierć po ich odbyciu.

W obozie Natalia aktywnie współpracowała z ruchem oporu, co było niezwykle odważnym aktem w tak trudnym czasie. Niestety, zmarła w obozowym szpitalu 15 lutego 1944 roku. Jej dziedzictwo upamiętniono symbolicznie na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 274-5-22), gdzie spoczywa jej pamięć oraz chwała za poświęcenie dla kraju i idei harcerskich.

---

Oceń: Natalia Hiszpańska

---