Janusz Komorowski, urodzony 5 października 1905 roku w Warszawie, to postać, która zapisała się w historii Polski jako wybitny major Wojska Polskiego oraz utalentowany jeździec sportowy.
Jego życie i kariera sportowa były szczególnie znaczące w kontekście olimpijskich występów, w tym wzięcia udziału w igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku.
Komorowski zmarł 24 listopada 1993 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które do dziś jest doceniane przez miłośników sportu oraz historii wojskowości.
Życiorys
Janusz Komorowski był wychowankiem Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie. Rozpoczął swoją służbę w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich, gdzie wykazał się znaczącymi umiejętnościami i zaangażowaniem. W dniu 19 marca 1938 roku został mianowany rotniczym, co znalazło odzwierciedlenie w jego 54. lokacie w korpusie oficerów kawalerii.
W marcu 1939 roku pełnił obowiązki w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, zajmując miejsce oficera jeźdźca w Grupie Sportu Konnego. Był jednym z uczestników dramatycznych wydarzeń kampanii wrześniowej, w trakcie której trafił do niewoli. Swoje dni w niewoli spędził w Oflagu VII A Murnau, co było dużym wyzwaniem zarówno dla jego ducha, jak i determinacji.
Po wojnie, znalazł się w strukturach 2 Korpusu Polskiego, z którym przebywał we Włoszech, a następnie w Wielkiej Brytanii. Tam poświęcił się pracy jako instruktor jeździectwa oraz trener, zdobywając uznanie w tej dziedzinie zarówno w Anglii, jak i Argentynie.
Janusz Komorowski zmarł 24 listopada 1993 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 225-6-12.
Kariera zawodnicza
Janusz Komorowski w swojej karierze sportowej odniósł szereg znaczących sukcesów w dziedzinie jeździectwa i WKKW. Jego osiągnięcia, niewątpliwie, wzbogaciły polski sport. Do najważniejszych z nich należy:
- w 1935 roku zdobył tytuł wicemistrza Polski w WKKW,
- w 1936 roku reprezentował Polskę na olimpiadzie w Berlinie, gdzie zajął 36. miejsce w indywidualnym konkursie skoków; zespół Polski nie został sklasyfikowany w konkursie drużynowym z powodu braku wymaganej liczby jeźdźców,
- w 1938 roku zdobył II miejsce w XI Międzynarodowym Konkursie Hippicznym Armii Polskiej im. marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie.
Ordery i odznaczenia
Janusz Komorowski był zasłużonym osobą, która została odznaczona licznymi wyróżnieniami. Wśród jego osiągnięć znalazły się:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari,
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939).
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERA KOMOROWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 08.01.2022 r.]
- M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- „Łódź w Ilustracji”, 1938, nr 24, s. 5/6 (otrzymuje gratulacje od marsz. Edwarda Rydza-Śmigłego za II miejsce w Międzynarodowych Zawodów Hippicznych w Warszawie na „Zbiegu”).
- a b c d e Tomasz Honkisz. Kronika: Zmarli. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 308, 1994. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN 0043-7182.
- a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 464.
- a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 141.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Nadzin | Stanisław Sołtys (cichociemny) | Krzysztof Hajdas | Janina Maria Sippko | Stanisław Adam Miączyński | Antoni Grzybowski | Natalia Hiszpańska | Wiesław Brauliński | Stefan Steć | Henryk Troszczyński | Władysław Krzaczyński | Jan Guderski | Jerzy Szymankiewicz | Maciej Matthew Szymanski | Mariusz Ochalski | Karol Kryński | Franciszek Kiliński | Teodor Niewiadomski | Zbigniew Banaś | Jarosław AndrychowskiOceń: Janusz Komorowski