Maurycy Kazimierz Napoleon Hauke, znany również jako hrabia Hauke, to postać o istotnym znaczeniu w historii Polski. Urodził się 26 października 1808 roku w Warszawie, a zmarł w 1852 roku w Nowym Orleanie w Stanach Zjednoczonych.
Był on oficerem artylerii w armii Królestwa Polskiego oraz uczestnikiem Legionu Mickiewicza, co czyni go jednym z ważnych wojskowych tej epoki. Co ciekawe, był bratem Julii von Battenberg, a także bratankiem generałów Aleksandra oraz Józefa Hauków, co dodatkowo podkreśla znaczenie rodziny Hauke w kontekście historii wojskowości Polski.
Jego życie i działalność pozostają inspiracją dla wielu badaczy i miłośników historii, a jego wkład w rozwój wojskowości jest nie do przecenienia.
Zarys biografii
Maurycy Napoleon Hauke był najstarszym z sześciu synów generała Maurycego Haukego oraz Zofii z Lafontaine’ów. W 1821 roku podjął naukę w Szkole Aplikacyjnej Artylerii z siedzibą w Warszawie. Ukończył ją cztery lata później, osiągając stopień podporucznika, po czym rozpoczął swoją służbę w artylerii konnej.
W trakcie Nocy listopadowej, jako syn generała lojalnego wobec cara, został aresztowany. Po uzyskaniu informacji o śmierci ojca, natychmiastowo zwolniono go z karceru i dołączył do powstania, towarzysząc swoim braciom, Józefowi i Władysławowi. W swoim stopniu porucznika artylerii, brał aktywny udział w bitwach pod Wawrem, Grochowem i Ostrołęką, gdzie zginął jego brat, Maurycy Leopold Józef.
16 marca 1831 roku odznaczono go Złotym Krzyżem orderu Virtuti Militari, a w sierpniu tego samego roku awansowano na kapitana. Wziął też udział w bitwie o Warszawę. Po klęsce powstania, próbując uciec, dotarł przez Elbląg do Francji, a potem do Anglii. W 1834 roku został skazany przez władze rosyjskie na karę śmierci na skutek swojego udziału w listopadowym zrywie.
Gdy w 1848 roku we Francji wybuchła rewolucja, Hauke wstąpił do Legionu Mickiewicza, gdzie kierował formacją wysłaną do Livorno w Toskanii. Nigdy nie zgadzał się z ideologią Mickiewicza, co przyczyniło się do licznych konfliktów zarówno z podwładnymi, jak i innymi oficerami. W 1849 roku opuścił Legion, przekazując dowództwo Aleksandrowi Fijałkowskiemu. Chociaż Legion brał udział w walkach w Rzymie, Hauke zdecydował się na powrotną podróż do Francji, a następnie udał się na stałą emigrację do USA.
Losy Maurycego Haukego w Stanach Zjednoczonych pozostają niejasne, wiadomo jednak, że zmarł w 1852 roku w Nowym Orleanie. Jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Montmartre.
Przypisy
- Tygodnik Petersburski 1834, nr 86, s. 520.
- Data 1800 podana w: Pуccкий биoгpaфичecкий cлoвapь, t. IV, art. Гaуке, data 1808 podana u Łozy.
- Polski Słownik Biograficzny t. IX, str. 308. Artykuł zawiera poważny błąd, pomylono Maurycego Napoleona i młodszego brata Władysława.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Kazimierz Gąsiorowski (podpułkownik) | Zygmunt Brejnak | Halina Pokrzycka | Józef Antoni Kenig | Marceli Chybczyński | Stanisław Sadkowski | Edmund Rosochacki | Witold Karol Daab | Jan Władysław Lemański | Janina Górnicka | Wiesław Klempisz | Stanisław Suryn | Zofia Krassowska | Stanisław Grekowicz | Jan Misiewicz (oficer) | Władysław Bielecki (żołnierz) | Henryk Troszczyński | Stefan Steć | Wiesław Brauliński | Natalia HiszpańskaOceń: Maurycy Napoleon Hauke