Jerzy Szymankiewicz


Jerzy Mieczysław Szymankiewicz, urodzony 1 lutego 1918 roku w Warszawie, był wybitnym żołnierzem Wojska Polskiego. Swoją karierę wojskową rozwijał jako pilot w Polskich Siłach Powietrznych, gdzie pełnił rolę dowódcy dywizjonu 302.

W ciągu swojej służby, Szymankiewicz zdobył wiele wyróżnień, w tym medal Virtuti Militari, który jest jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych przyznawanych za męstwo. Ponadto został odznaczony Distinguished Flying Cross, co potwierdza jego umiejętności i odwagę na polu bitwy.

Zmarł 10 czerwca 2003 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiego lotnictwa i żołnierzy, którzy oddali swoje życie w służbie ojczyźnie.

Życiorys

Jerzy Szymankiewicz urodził się jako syn Mieczysława i Władysławy z domu Pietkiewicz. Jego edukacja rozpoczęła się w szkole powszechnej w Milanówku, a następnie kontynuował naukę w Warszawie, gdzie ukończył Gimnazjum Państwowe im. Władysława IV, zdobywając maturę w 1938 roku. W tym samym roku zrealizował szkolenie szybowcowe na Sokolej Górze koło Krzemieńca, zdobywając różne kategorie pilotażowe.

Podjął również dalsze kroki w kierunku kariery lotniczej, kończąc szkolenie samolotowe w Świdniku w ramach Lotniczego Przysposobienia Wojskowego, a następnie doskonalił swoje umiejętności w Aerokubie Warszawskim na samolocie RWD-8. Wkrótce po tym, został powołany do Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy, a od stycznia 1939 roku rozpoczął szkolenie w Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Tamże, zdobył doświadczenie na samolotach PWS-26 i PZL P.7a.

W 1939 roku, po agresji Niemiec, Szymankiewicz, wraz z grupą pilotażową pod dowództwem Witolda Urbanowicza, przedostał się do Rumunii. Z Rumunii udał się do Beirutu, skąd dotarł do Marsylii we Francji, gdzie przydzielono go do szkoły obserwatorów w Saint-Malo, a później do szkolenia nawigatorów w Dinard, aż do połowy 1940 roku.

Po zawieszeniu broni w czerwcu 1940 roku, Jerzy wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie dołączył do Polskich Sił Powietrznych, otrzymując numer służbowy RAF P-1626. W styczniu 1941 roku rozpoczął szkolenie w 15 Elementary Flying Training School w Carlisle, a następnie kontynuował w Szkoły Myśliwskiej 55 OTU (Operational Training Unit) w Aston Down, gdzie przeszedł kurs na samolotach Hawker Hurricane.

26 marca 1941 roku, jako plutonowy pilot, otrzymał przydział do 316 dywizjonu myśliwskiego „Warszawskiego”, gdzie brał udział w lotach bojowych od 2 kwietnia 1941 roku, a swoje pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł 10 kwietnia 1942 roku. Zyskał Polową Odznakę Pilota we wrześniu 1941 roku, a w październiku tego samego roku awansował na podporucznika. Jego umiejętności w pilotażu były wysoko cenione, ukończył kursy strzelania i bombardowania.

Od sierpnia 1943 roku pełnił rolę instruktora w 58. OTU, a później w innych jednostkach. Został odznaczony Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari w listopadzie 1943 roku. W lutym 1944 roku objął dowództwo eskadry A 302 dywizjonu myśliwskiego „Poznańskiego”. Po ciężkich ranach odniesionych podczas ataku na obiekty naziemne w lutym 1945 roku, Jerzy zasłużył się jeszcze przez wiele lat w rolach dowódczych w 131. Polskim Skrzydle Myśliwskim.

Po II wojnie światowej Szymankiewicz powrócił do kraju 25 listopada 1946 roku i rozpoczął pracę w Aeroklubie Warszawskim jako szef wyszkolenia. Później podjął pracę w PLL Lot, a także brał udział w lotach doświadczalnych realizowanych przez Główny Instytut Lotnictwa. Jego osiągnięcia w lotnictwie były imponujące, w tym obloty prototypów i loty o charakterze ratunkowym i sanitarnym.

Ostatecznie, w wyniku „weryfikacji” w 1950 roku, Jerzy został odsunięty od pracy w lotnictwie, jednak po 1956 roku wrócił do swojej pasji. Pracował jako pilot doświadczalny, a jego łącznie wylatane godziny osiągnęły poziom około 13 000 na 50 typach samolotów. Jerzy Szymankiewicz zmarł 10 czerwca 2003 roku w Warszawie, a jego pamięć jest uhonorowana na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach w Warszawie, gdzie spoczywa w Kwaterze Lotników Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie.

Ordery i odznaczenia

Jerzy Szymankiewicz był odznaczony za swoją zasłużoną służbę. Otrzymał wiele prestiżowych nagród, które dowodzą jego odwagi oraz poświęcenia.

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8439,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Walecznych czterokrotnie,
  • Medal Lotniczy trzykrotnie,
  • Polowa Odznaka Pilota,
  • Odznaka za Rany i Kontuzje,
  • brytyjski Zaszczytny Krzyż Lotniczy.

Oceń: Jerzy Szymankiewicz

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:14