Władysław Bielecki, urodzony 25 września 1900 roku w Warszawie, był chorążym kawalerii w Wojsku Polskim. Jego historia tragicznie kończy się wiosną roku 1940, kiedy to staje się jedną z ofiar zbrodni katyńskiej.
Jako żołnierz, Bielecki był częścią polskich sił zbrojnych w trudnych czasach II wojny światowej, a jego los symbolizuje dramat wielu innych oficerów, którzy stracili życie w wyniku brutalnych działań wrogich sił.
Życiorys
Urodziny tej postaci mają miejsce w rodzinie, której członkami byli Szczepan oraz Anna z Wiechlińskich. Brał on udział w I wojnie światowej, walcząc w szeregach Legionów Polskich, a także był uczestnikiem konfliktu zbrojnego w 1920 roku.
Wśród jego osiągnięć należy uwzględnić tytuł absolwenta Szkoły Podoficerskiej w Jaworowie, gdzie zyskał cenne umiejętności wojskowe. Po ukończeniu nauki pełnił funkcję kierownika kancelarii w Podlaskiej Brygadzie Kawalerii, co dowodzi jego zaufania i kompetencji.
W roku 1939 sprawdzał się w walkach pod Kockiem, wykazując się odwagą i determinacją. Niestety jego los nie był łaskawy, gdyż został aresztowany przez NKWD w Białymstoku i osadzony w Kozielsku.
Wiosną 1940 roku poniósł tragiczną śmierć, będąc zamordowanym w lesie katyńskim. Jego nazwisko figuruje na liście wywózkowej LW 052/4 z dnia 27 kwietnia 1940 roku, co potwierdza jego tragiczne losy w tym mrocznym okresie historii Polski.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jan Misiewicz (oficer) | Stanisław Grekowicz | Zofia Krassowska | Stanisław Suryn | Wiesław Klempisz | Maurycy Napoleon Hauke | Kazimierz Gąsiorowski (podpułkownik) | Zygmunt Brejnak | Halina Pokrzycka | Józef Antoni Kenig | Henryk Troszczyński | Stefan Steć | Wiesław Brauliński | Natalia Hiszpańska | Antoni Grzybowski | Stanisław Adam Miączyński | Janina Maria Sippko | Krzysztof Hajdas | Stanisław Sołtys (cichociemny) | Stanisław NadzinOceń: Władysław Bielecki (żołnierz)