Antoni Tomasz Grzybowski, znany również pod pseudonimem „Antoniewicz”, to postać, która na trwałe wpisała się w historię Polski. Urodził się 7 marca 1911 roku w Warszawie i zaledwie przez kilka dziesięcioleci swojego życia zdołał odcisnąć piętno na losach swojego kraju.
Grzybowski pełnił funkcję kaprala podchorążego rezerwy w piechocie Wojska Polskiego. Jego odwaga i determinacja, które ujawniły się podczas Powstania Warszawskiego, przyniosły mu zaszczyt bycia kawalerem Krzyża Walecznych. Niestety, zginął 15 września 1944 roku w Warszawie, co na zawsze zakończyło jego walkę o wolność.
Życiorys
Antoni Grzybowski przyszedł na świat w rodzinie Józefa, zajmującego się handlem, oraz Wacławy z Gacparskich. Był on starszym bratem Kazimierza, znanego pod pseudonimem „Misiewicz”, który żył w latach 1918–2009. Swoje dzieciństwo spędził w trudnych czasach I wojny światowej. W 1918 roku rozpoczął edukację w prywatnym Gimnazjum Wojciecha Górskiego, znajdującym się w Warszawie. Od 1921 roku kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum im. Adama Mickiewicza, gdzie w 1929 roku uzyskał świadectwo dojrzałości.
W latach 1926–1928 przeszedł również szkolenie wojskowe w ramach przysposobienia wojskowego, w 21 Warszawskim pułku piechoty. W 1929 roku rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, które zakończył w 1937 roku, uzyskując tytuł magistra prawa. W trakcie nauki, w latach 1934–1935, odbył służbę wojskową, podczas której ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 28 DP przy 15 pułku piechoty „Wilków” w Dęblinie. Przed wybuchem II wojny światowej był zatrudniony w Urzędzie Wojewódzkim Warszawskim.
Obowiązkowe ćwiczenia wojskowe zrealizował w 72 pułku piechoty. W 1939 roku został zmobilizowany i w czasie kampanii wrześniowej walczył w szeregach 72 pułku piechoty, gdzie pełnił funkcję dowódcy drużyny. Udało mu się uniknąć niewoli niemieckiej, jednak w trudnych warunkach starał się utrzymać swoją rodzinę, pracując dorywczo, co wiązało się z brakiem udziału w konspiracji wojskowej. Wiedziona myślą o zaangażowanym bracie Kazimierzu, obiecał, że w razie potrzeby może dołączyć do walki.
Tuż przed godziną „W” stawił się na zbiórce, przejmując dowodzenie drużyną w plutonie, którym kierował jego brat. W trakcie powstania warszawskiego walczył na Mokotowie w szeregach pułku „Baszta”, który był częścią batalionu „Olza”. Niestety, 15 września 1944 roku zginął, trafiony kulą w czoło w czasie próby natarcia na żołnierzy III Rzeszy. Incydent ten miał miejsce w bloku przy ulicy Aleje Niepodległości 131, w pobliżu 47. punktu obserwacyjnego.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Natalia Hiszpańska | Wiesław Brauliński | Stefan Steć | Henryk Troszczyński | Władysław Bielecki (żołnierz) | Jan Misiewicz (oficer) | Stanisław Grekowicz | Zofia Krassowska | Stanisław Suryn | Wiesław Klempisz | Stanisław Adam Miączyński | Janina Maria Sippko | Krzysztof Hajdas | Stanisław Sołtys (cichociemny) | Stanisław Nadzin | Janusz Komorowski | Władysław Krzaczyński | Jan Guderski | Jerzy Szymankiewicz | Maciej Matthew SzymanskiOceń: Antoni Grzybowski