Mieczysław Sylwester Bobrownicki-Libchen

---

Przebieg służby wojskowej

Mieczysław Sylwester Bobrownicki-Libchen był osobą, której życie wojskowe jest pełne zasług i chwil wielkiej odwagi. Jego militarną karierę rozpoczął 12 października 1915 roku, kiedy to ochotniczo wstąpił do 1 pułku piechoty I Brygady Legionów Polskich, gdzie służył w 10 kompanii jako szeregowiec. Po kryzysie przysięgowym, od 19 lipca 1917 roku, pełnił rolę instruktora w Polskiej Organizacji Wojskowej, angażując się w działalność na obszarze powiatu zamojskiego, miechowskiego oraz w Warszawie.

W listopadzie 1918 roku, Bobrownicki-Libchen wstąpił do Wojska Polskiego, Edwarda podjęcia służby w ramach 16 kompanii Obrony Lwowa w Krakowie, która później została wcielona do 4 pułku piechoty Legionów. Już 23 listopada przydzielono go jako dowódcę sekcji do 10 kompanii 4 pp Legionów. Krótko później, 29 listopada 1918 roku, został przydzielony do szwadronu Jazdy Lwowskiej „Wilki” jako podoficer, a 10 marca 1919 roku przeniesiono go do 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich, gdzie objął dowództwo plutonu.

Jego dalsza kariera wojskowa obejmowała 8 października 1919 roku oddelegowanie na pięciomiesięczny kurs oficerski do Szkoły Podchorążych w Warszawie. Po zakończeniu kursu, 18 marca 1920 roku, został przydzielony do 43 pułku piechoty Strzelców Kresowych z Dubna, a od 22 lipca 1920 roku objął dowództwo plutonu w 10 kompanii 43 pp. W 31 sierpnia 1920 roku został ranny w głowę w czasie zaciętej bitwy pod Komarowem z konnicą Siemiona Budionnego, a jego powrotem na front było 29 września 1920 roku, kiedy to ponownie trafił do 43 pp.

W następnych latach jego rozwój kariery wojskowej był imponujący. 30 kwietnia 1921 roku Bobrownicki-Libchen objął dowództwo 1 kompanii, a 21 sierpnia 1921 roku został dowódcą plutonu 2 kompanii. Pełnił różnorodne funkcje, w tym referenta oświatowego I batalionu oraz adiutanta batalionu sztabowego, przechodząc również liczne kursy dokształcające. Jego kariera w 71 pułku piechoty zaczęła się 15 października 1924 roku, gdzie dowodził plutonem 2 kompanii, a 6 marca 1926 roku został dowódcą plutonu 6 kompanii.

Bobrownicki-Libchen był aktywnym uczestnikiem przewrotu majowego w 1926 roku, co spowodowało jego odniesienie rany w stopę. Po tym wydarzeniu przydzielono go do Komendy Miasta St. Warszawy, a 29 września 1928 roku przeniesiono do 37 pułku piechoty w Kutnie. Po kolejnych latach zdobywania cennych doświadczeń, 1 września 1939 roku znalazł się w 144 pułku piechoty rezerwowej 44 Dywizji Piechoty Rezerwowej Armii „Łódź”, gdzie pełnił funkcję I adiutanta dowódcy pułku – ppłk. piech. Władysława Dzióbka, aż do 18 września 1939 roku.

W obronie Warszawy brał udział na odcinku Saska Kępa – Grochów, działając pod dowództwem płk. Eugeniusza Żongołłowicza. Po kapitulacji miasta, od 28 września 1939 roku, znalazł się w niewoli niemieckiej w licznych oflagach. W wyniku ewakuacji z oflagu Woldenberg przeszedł długą i męczącą drogę do wolności, gdzie został wyzwolony przez wojska brytyjskie.

Po wojnie przyłączył się do Polskich Sił Zbrojnych, a jego zdrowie wymagało leczenia w Francji z powodu poważnego bronchitu. W 1945 rokuBobrownicki-Libchen zaangażował się w organizację sekcji bokserskiej w ramach PSZ oraz rozpoczął pracę w Polskich Oddziałach Wartowniczych, gdzie przebywał głównie do 1965 roku.

Pasją Bobrownickiego-Libchen była historia; prowadził badania francuskiej prasy z okresu powstania styczniowego, przetłumaczył liczne artykuły, co znalazło odzwierciedlenie w jego publikacji wydanej w 1963 roku w Vassincourt, zatytułowanej „Powstanie Styczniowe w 1863 roku w komunikatach Le Moniteur Universel”. Zachował polskie obywatelstwo, nigdy nie starał się o inne. Rodzinną Warszawę i Kutno, gdzie mieszkał do 1939 roku, widział po raz ostatni w tym samym roku. Na zakończenie swojego życia przeniósł się do Londynu, gdzie zmarł 21 kwietnia 1965 roku, a jego ciało spoczywa na cmentarzu North Sheen.

Wojny

Lista wojen związanych z Mieczysławem Sylwestrem Bobrownickim-Libchen obejmuje kilka kluczowych konfliktów, które miały miejsce w XX wieku. Wśród nich można wymienić:

• I wojna światowa,
• wojna polsko-ukraińska,
• wojna polsko-bolszewicka,
• II wojna światowa,
• kampania wrześniowa.

Awanse

Mieczysław Sylwester Bobrownicki-Libchen przeszedł przez swoją wojskową karierę, zyskując kolejne stopnie. Jego awanse w armii są następujące:

• szeregowy – 12 października 1915,
• kapral – 1 listopada 1918,
• plutonowy – 1 stycznia 1919,
• podchorąży – 18 marca 1920,
• podporucznik – 20 września 1920,
• porucznik – 1 stycznia 1923,
• kapitan – 1 stycznia 1933.

Ordery i odznaczenia

Mieczysław Sylwester Bobrownicki-Libchen był odznaczanym żołnierzem, który zasłużył się w historii Polski. Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez przyznanie mu wielu odznaczeń. Oto lista jego odznaczeń:

• Krzyż Niepodległości, przyznany 24 października 1931,
• Krzyż Walecznych, otrzymany dwukrotnie,
• Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1928,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Odznaka „Za wierną służbę”,
• Medal Wojny 1939–1945, nadany przez Wielką Brytanię.

---

Oceń: Mieczysław Sylwester Bobrownicki-Libchen

---