Ludwik Domański

---

Życiorys

Ludwik Domański, wybitny prawnik, rozpoczął swoją edukację w II Gimnazjum w Warszawie. Następnie, kontynuując swoje studia, ukończył studia prawnicze na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Po uzyskaniu dyplomu podjął dwuletnią aplikację w Sądzie Okręgowym w Warszawie, a potem zdobywał doświadczenie jako pomocnik adwokata przysiężnego. W 1906 roku Domański otworzył własną kancelarię adwokacką, specjalizującą się w dziedzinie prawa cywilnego.

Podczas I wojny światowej, pełniąc rolę radcy w Wydziale Prawnym Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, uniknął mobilizacji do armii rosyjskiej. W 1915 roku został ewakuowany do Moskwy, a pod koniec konfliktu przeniósł się do Piotrogrodu, gdzie jego działalność koncentrowała się na pracy w Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego.

W 1918 roku powrócił do Warszawy, zdecydowany na wznowienie pracy swojej kancelarii adwokackiej oraz rozpoczęcie wykładów z zakresu prawa cywilnego w Wolnej Wszechnicy Polskiej. Wkrótce potem, został powołany do Komisji Kodyfikacyjnej, w której pełnił rolę współreferenta projektu Kodeksu zobowiązań. Zasiadał w Warszawskiej Radzie Adwokackiej od 1920 roku, a następnie od 1924 roku był członkiem Naczelnej Rady Adwokackiej, a w 1930 roku objął stanowisko skarbnika. W 1931 roku został wiceprezesem, a od 1936 do 1939 roku pełnił funkcję prezesa.

Domański, jako prezes Akcji Katolickiej w Polsce, sprzeciwiał się wprowadzeniu świeckich rozwodów do prawa małżeńskiego, co doprowadziło do polemiki z prof. Karolem Lutostańskim. W marcu 1938 roku został członkiem komisji rewizyjnej Zjednoczenia Polskich Prawników Katolików.

Niestety, w 1940 roku jego kariera zawodowa została przerwana przez okupantów hitlerowskich, którzy skreślili go z listy adwokatów z powodu jego sprzeciwu wobec pozbawienia praw zawodowych adwokatów żydowskiego pochodzenia. W związku z tym, zmuszony był podjąć pracę w kancelarii notarialnej Stanisława Małachowskiego-Łempickiego. Przez krótki czas, od 17 kwietnia do 21 maja 1940 roku, był więziony na warszawskim Pawiaku.

Po zakończeniu II wojny światowej, Domański otworzył nową kancelarię adwokacką w Łodzi i podjął wykłady z zakresu prawa cywilnego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W 1950 roku, bez podania przyczyny, został skreślony z listy wykładowców.

Ostatnie lata jego życia spędzone zostały w Warszawie, gdzie zmarł. Jego prochy spoczywają na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera M, rząd 5, grób 9/10).

Ważniejsze publikacje

Wśród kluczowych prac Ludwika Domańskiego znaleźć można szereg istotnych publikacji, które nadawały kierunek w dyskursie prawnym. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

• O prawie własności nieruchomości hipotekowanych (1931),
• O prawie małżeńskim (1931),
• Instytucje kodeksu zobowiązań: komentarz teoretyczno-praktyczny: część ogólna [T. 1 – T. 2], wydane przez Marjana Gintera w Księgarni Wydawnictw Prawniczych, Warszawa 1936.

---

Oceń: Ludwik Domański

---