Zygmunt Antoni Skoczek, znany również pod różnymi pseudonimami, takimi jak „Placyd”, „Kijaszek” oraz „Eski”, przyszedł na świat 10 lutego 1908 roku w Warszawie. Jego życie, zakończone 21 kwietnia 1987 roku, również miało miejsce w stolicy Polski.
W trakcie swojego życia, Skoczek pełnił liczne istotne funkcje, w tym kapitana w sądownictwie Wojska Polskiego II RP. Po zmianach politycznych, które miały miejsce w Polsce, został podpułkownikiem Służby Sprawiedliwości w ludowym Wojsku Polskim, co podkreśla jego zaangażowanie w system prawny i wojskowy. Oprócz kariery wojskowej, Skoczek był także adwokatem, co świadczy o jego biegłości w prawie oraz umiejętności obrony praw jednostki.
Życiorys
Zygmunt Skoczek przyszedł na świat 10 lutego 1908 roku w Warszawie. Był synem urzędnika wojskowego, co z pewnością miało wpływ na jego późniejsze życie zawodowe. W 1930 roku ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego i wkrótce został przyjęty do Wojska Polskiego. Jako podporucznik rezerwy, ze starszeństwem od 20 października 1931 roku, rozpoczął służbę czynną w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr I w Warszawie na przełomie lat 1931 i 1932.
W połowie lat trzydziestych, w stopniu porucznika, pracował jako asystent w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej w Warszawie. Od 1936 do 1938 roku pełnił funkcję sędziego śledczego w WSO nr VI we Lwowie, a w 1937 roku awansował na kapitana. W 1938 roku, jako kapitan audytor, został mianowany sędzią Wojskowego Sądu Rejonowego w Jarosławiu.
Po wybuchu II wojny światowej oraz agresji ZSRR na Polskę, udało mu się uniknąć aresztowania przez sowieckie władze. Przez pewien czas przebywał w Warszawie, a od 1941 do 1944 roku w Kosinie. Od 1941 roku był członkiem Polskiej Organizacji Powstańczej, w której strukturach dowodził plutonem łączności. W czasie wojny posługiwał się pseudonimami takimi jak „Placyd”, „Kijaszek” oraz „Eski”. Wiosną 1944 roku opuścił Warszawę, a latem, przekraczając front, wstąpił do ludowego Wojska Polskiego, gdzie został oficerem Służby Sprawiedliwości.
W 1946 roku, w stopniu podpułkownika, pełnił różne obowiązki, w tym szefa Wojskowego Sądu Okręgowego w Lublinie oraz sędziego Najwyższego Sądu Wojskowego. W latach 1946-1950 był zastępcą szefa Departamentu Służby Sprawiedliwości Ministerstwa Obrony Narodowej. W tym okresie figurował w składach orzeczniczych, które były później oskarżane o wydawanie wyroków nazywanych zbrodniami sądowymi. Ponadto, jako adwokat wojskowy, bronił oskarżonych w procesach przed sądami wojskowymi.
Po zakończeniu służby wojskowej, Zygmunt Skoczek rozpoczął pracę w zawodzie adwokata. W 1950 roku został wpisany na listę adwokatów Izby Adwokackiej w Warszawie, a od sierpnia 1952 roku pracował w Zespole Adwokackim nr 1, później zaś w Zespole Adwokackim nr 6. W 1959 roku wszedł w skład władz Naczelnej Rady Adwokackiej, gdzie pełnił rolę rzecznika dyscyplinarnego. W latach 1964-1970 był dziekanem Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie oraz przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Izby Adwokackiej w Warszawie.
Zygmunt Skoczek regularnie publikował artykuły wczasopiśmie branżowym Palestra. Od połowy 1975 roku do swojej śmierci w 1987 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego tego czasopisma, zostając osobą, która najdłużej sprawowała to stanowisko w okresie PRL. Zmarł 21 kwietnia 1987 roku i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C4-5-7).
Odznaczenia
Zygmunt Skoczek był osobą, która w swoim życiu odegrała znaczącą rolę, a jego osiągnięcia zostały docenione poprzez liczne odznaczenia.
W szczególności wyróżniał się następującym zaszczytem:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1946 roku, za bohaterskie czyny oraz dzielne postawy w trakcie walki z niemieckim najeźdźcą, a także za sumienne wypełnianie swoich obowiązków służbowych.
Przypisy
- Adam Redzik, Czesław Jaworski. Od „czasopisma poświęconego obronie prawa” do „Pisma Adwokatury Polskiej”. „Palestra”. 3-4 (675-676), s. 10, 2014 r.
- a b c d e f g h i j k l m n o p Adam Redzik. Poczet redaktorów naczelnych „Palestry”. „Palestra”. 9, s. 377-378, 2014 r.
- Jerzy Poksiński. Sędziowie wojskowi w latach 1944-1956 : próba zarysowania problemu. „Niepodległość i Pamięć”. 4/1 (7), s. 44, 1997 r.
- O karach śmierci w latach 1944–1956 z Krzysztofem Szwagrzykiem i Janem Żarynem rozmawia Barbara Polak. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. 11 (22), s. 14, 2002 r.
- Iustitias Vestras Iudicabo. adnovum.neon24.pl, 17.01.2012 r. [dostęp 02.12.2016 r.]
- Zygmunt Skoczek. nekrologi-baza.pl. [dostęp 02.12.2016 r.]
- Lista pochowanych. Zygmunt Skoczek. um.warszawa.pl. [dostęp 29.03.2017 r.] [zarchiwizowane z tego adresu 18.06.2018 r.]
- Zygmunt Skoczek. „Prawo i Życie” a sprawy adwokatury. „Palestra”. 9/5 (89), s. 6, 1965 r.
- Zygmunt Skoczek. „Prawo i Życie” a sprawy adwokatury. „Palestra”. 9/5 (89), s. 6-12, 1965 r.
- Zygmunt Skoczek. Sytuacja w adwokaturze według oceny rzecznika dyscyplinarnego. „Palestra”. 6/9 (57), s. 3-9, 1962 r.
- Henryk Ejchart, Zygmunt Kropiwnicki, Stanisław Janczewski, Zygmunt Skoczek, Mieczysław Maślanka, Garlicki, Zawadzki. Sprawozdanie z otwartego zebrania Podstawowej Organizacji Partyjnej przy Warszawskiej Radzie Adwokackiej. „Palestra”. 5/11 (47), s. 4-30, 1961 r.
- Zjazd adwokatury. „Palestra”. 11 (23), s. 121, 1961 r.
- Zygmunt Skoczek. Spór o tajemnicę adwokacką. „Palestra”. 13/2 (134), s. 28-35, 1969 r.
- a b Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932 r., s. 276.
- M.P. z 1947 r. nr 51, poz. 332
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Stanisław Car | Ludwik Domański | Tadeusz Myśliński (prawnik) | Kamil Zaradkiewicz | Aleksander Mogilnicki | Jerzy Stembrowicz | Władysław Winawer | Lech Falandysz | Ryszard Siciński | Stanisław Groniowski | Mieczysław Ettinger | Witold Święcicki (prawnik) | Izaak Klajnerman | Paweł Sobczyk | Tadeusz Hilarowicz | Ewa Gruza | Mieczysław Maślanko | Adam Strzembosz | Wojciech Geyer | Józef Feldman (prokurator)Oceń: Zygmunt Skoczek