Izaak Klajnerman

Prawo i sprawiedliwość

Izaak Klajnerman, który przyszedł na świat 18 lutego 1901 roku w Warszawie, jest postacią, która zasługuje na uwagę w kontekście historii społeczności żydowskiej w Polsce. Był polskim Żydem i wykwalifikowanym prawnikiem, co wskazuje na jego znaczenie w dziedzinie prawa i wpływ na życie społeczności, w której żył.

Pomimo faktu, że szczegóły dotyczące jego życia pozostają niepełne, a data jego śmierci nie jest znana, jego wkład w społeczność żydowską oraz dziedzinę prawniczą w Polsce niewątpliwie stanowi ważny element w dziejach tego regionu.

Życiorys

Izaak Klajnerman przyszedł na świat 18 lutego 1901 roku w Warszawie. Swoje studia rozpoczął na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie naukę rozpoczął 15 października 1919. W okresie funkcjonowania II Rzeczypospolitej działał jako adwokat w Łodzi.

Po zakończeniu II wojny światowej, w dobie Polski Ludowej, pełnił znaczące stanowiska. Został naczelnikiem Wydziału Prawnego w Biurze Prezydialnym Krajowej Rady Narodowej oraz wiceprezesem Głównej Komisji Arbitrażowej. Od 20 lutego 1947 roku aż do 14 stycznia 1948 roku był naczelnikiem Wydziału Prawnego, a następnie, począwszy od 14 stycznia 1948 roku do 31 stycznia 1950 roku, zajmował stanowisko dyrektora Biura Prawnego w Kancelarii Rady Państwa.

Warto wspomnieć, że jego nazwisko zostało uwzględnione na liście Wildsteina, która została upubliczniona na początku 2005 roku.

Publikacje

W twórczości Izaaka Klajnermana można znaleźć istotne publikacje, które miały znaczący wpływ na myślenie polityczne w powojennej Polsce. Oto niektóre z jego głównych dzieł:

  • Głosowanie ludowe (1946),
  • Nowy ustrój państwowy Rzeczypospolitej Polskiej (Warszawa, 1948).

Ordery i odznaczenia

Izaak Klajnerman jest znany z licznych odznaczeń, które otrzymał za swoje zasługi. Jego wkład w rozwój kraju został doceniony na zróżnicowane sposoby.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski przyznany 3 lutego 1947,
  • Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał dwukrotnie: pierwszy raz 30 kwietnia 1946, a następnie 22 lipca 1949.

Przypisy

  1. Holocaust Survivors and Victims Database -- Izaak Klajnerman [online], www.ushmm.org [dostęp 31.05.2023 r.]
  2. Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie, część 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2022 r., s. 141. ISBN 978-83-8229-464-4.
  3. Na łasce i niełasce Bolesława Bieruta. [dostęp 06.05.2015 r.]
  4. Lista Wildsteina. [dostęp 06.05.2015 r.]
  5. M.P. z 1949 r. nr 62, poz. 833 „za zasługi w pracy zawodowej i społecznej”.
  6. M.P. z 1947 r. nr 58, poz. 406 „za gorliwą i pełną poświęcenia pracę”.
  7. M.P. z 1946 r. nr 82, poz. 153 „za gorliwą i wydajną pracę na terenie Biura Prezydialnego K. R. N”.
  8. Zdarzenia i wypadki. „Echo”, s. 2, N 237 z 26.08.1935 r.

Oceń: Izaak Klajnerman

★★★★★
Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:12