Józef Unger


Józef Unger to postać, której życiorys odzwierciedla bogatą historię polskiego świata wydawniczego. Urodził się 13 kwietnia 1817 roku w Warszawie, a jego kariera związała się nierozerwalnie z tym miastem, gdzie również zmarł 20 lutego 1874 roku.

Był on nie tylko drukarzem, ale także księgarzem oraz wydawcą, co czyni go znaczącą postacią w kręgu literackim tamtych czasów. Jego działalność przyczyniła się do rozwoju kultury i edukacji w Polsce, a jego oddanie pracy w sferze wydawniczej pozostaje inspiracją dla wielu.

Życiorys

Józef Unger był osobą pochodzącą z rodziny żydowskiej, która stała się częścią polskiej kultury. Po ukończeniu nauki w szkole pijarów, rozpoczął pracę w drukarni „A. Gałęzowski i Komp.”. Jego działalność w branży drukarskiej rozwijała się z dnia na dzień, co zaowocowało założeniem własnej drukarni w 1842 roku. Do 1874 roku jego zakład stał się jednym z większych w Polsce, zatrudniając ponad stu pracowników.

W 1846 roku zainicjował wydawanie „Józefa Ungra Kalendarza Warszawskiego Popularno-Naukowego”, którego redaktorem naczelnym był Hipolit Skimborowicz. W latach 1851–1856 sprawował funkcję wydawcy Dziennika Warszawskiego, a później, od 1859 roku, Tygodnika Ilustrowanego. Nie można zapomnieć o czasopiśmie Wędrowiec, które podejmowało tematy związane z podróżami, wydawanym od 1863 roku. Przez wiele lat Unger prywatnie i zawodowo współpracował z wybitnymi autorami, takimi jak Józef Ignacy Kraszewski, Henryk Rzewuski czy Deotyma.

Również ilustratorzy, w tym Juliusz Kossak, Franciszek Kostrzewski, Henryk Pillati, Jan Feliks Piwarski oraz Jan Styfi, współtworzyli wizualny charakter publikacji Tygodnika Ilustrowanego, podnosząc jego prestiż wśród czytelników.

W 1872 roku, razem z Władysławem Banarskim, otworzył księgarnię oraz skład nut, mieszczący się przy Krakowskim Przedmieściu. Poświęcił się również działalności filantropijnej, co przyniosło mu szacunek i uznanie w społeczności warszawskiej.

Józef Unger zmarł 22 lutego 1874 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 156 rząd 3 miejsce 16-17). Po odejściu Ungera jego przedsiębiorstwo kontynuował jego adoptowany syn, Gracjan Jeżyński, który przyjął nazwisko Unger, kontynuując rodzinne tradycje w świecie wydawnictwa.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: UNGEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 06.07.2014 r.]
  2. a b Unger Józef [online], Lauder. Dzieje Żydów [dostęp 19.07.2013 r.]
  3. a b c d Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1831-1890. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982 r., s. 229–232. ISBN 83-06-00465-5.

Oceń: Józef Unger

Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:21