Gracjan Unger

Inne

Gracjan Unger, urodzony w 1853 roku w Warszawie, to postać, która w znaczący sposób wpisała się w historię polskiej drukarskiej i wydawniczej działalności.

Jego życie zakończyło się 2 maja 1911 roku w tym samym mieście, gdzie spędził większość swojego życia zawodowego. Unger był nie tylko drukarzem, ale również księgarzem i wydawcą, co czyniło go istotną postacią w obiegu kultury i literatury w Polsce tamtego okresu.

Życiorys

Gracjan Unger, urodzony w 1853 roku w Warszawie, znany był pierwotnie pod nazwiskiem Jeżyński. Jako adoptowany syn Józefa Ungera, który był drukarzem oraz wydawcą, kontynuował rodzinne tradycje i przejął przedsiębiorstwo wydawnicze po jego śmierci w 1874 roku. Unger zaangażował się w drukowanie książek zarówno pod własnym szyldem, jak i dla takich wydawnictw jak Gebethner i Wolff, Sennewald czy też Ferdynanda Hoesicka.

Za jego rządów wydawane były znane tytuły, takie jak „Wędrowiec”, który prowadził do 1878 roku, kiedy to sprzedał go Filipowi Sulimierskiemu. Ponadto, systematycznie wydawał „Tygodnik Illustrowany”, a od 1876 roku przez pięć lat prowadził „Biesiadę Literacką” oraz „Romans i Powieść” w latach 1881-1883. W 1883 roku sprzedał swoją drukarnię braciom Jeżyńskim, po czym skoncentrował się na rozwijaniu biura, które zajmowało się wydawaniem dzienników.

Aktwnie uczestniczył w organizacji polskich wydawnictw w Królestwie Polskim, wykazując przy tym cechy takie jak przedsiębiorczość i pracowitość. Ponadto, jego działalność obejmowała także aspekty humanitarne.

Gracjan Unger był również inwestorem pawilonu, który został wzniesiony na dziedzińcu pałacu Potockich. W 1884 roku Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych przeniosło tam swoją wystawę, wcześniej z Muzeum Przemysłu i Rolnictwa.

Wiosną 1911 roku zmarł wskutek zwapnienia tętnic, pozostawiając po sobie znaczący wkład w rozwój polskiego rynku wydawniczego. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 156, rząd 3, miejsce 16-17.

Życie prywatne

Gracjan Unger był rodziną, w której wspierał i wychowywał swoje dzieci. Jego syn, Stefan, przejął po nim prowadzenie przedsiębiorstwa, kontynuując tym samym jego dziedzictwo biznesowe.

Drugim synem Ungera był Józef, który niestety zmarł 14 lipca 1911 roku w bardzo młodym wieku, mając zaledwie 28 lat. Józef miał jednak znaczące osiągnięcia, zakładając i prowadząc księgarnię oraz drukarnię w Kielcach, co również przyczyniło się do lokalnej kultury i edukacji.

Przypisy

  1. Ilustrowany przewodnik po Warszawie wraz z treściwym opisem okolic miasta (wydanie I na podstawie wydania z 1893 roku). Warszawa: Wydawnictwo Ciekawe Miejsca.net, 2012, s. 23.
  2. Cmentarz Stare Powązki: UNGEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 06.07.2014 r.]
  3. Zgon młodego wydawcy. „Nowości Illustrowane”. Nr 30, s. 16, 29.07.1911 r.
  4. Zgon znanego wydawcy. „Nowości Illustrowane”. Nr 18, s. 13, 06.05.1911 r.
  5. Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1891-1918. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 296–297.

Oceń: Gracjan Unger

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:5