Barbara Koziej-Żukowa

---

Życiorys

Barbara Koziej-Żukowa przyszła na świat w rodzinie, której członkami byli Feliks i Maria Cecylia z Izdebskich. Po zakończeniu nauki w szkole średniej rozpoczęła życie zawodowe. W latach 1958–1965 studiowała w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, zdobywając tytuł magistra historii.

W 1951 roku wstąpiła do Stronnictwa Demokratycznego, gdzie przez kilka lat pełniła funkcje sekretarza technicznego Dzielnicowego Komitetu partii w Warszawie-Śródmieściu, a stanowisko to zajmowała do 1953 roku. Następnie działała jako instruktor oraz starszy instruktor na poziomie wojewódzkim i centralnym tego ugrupowania. W jej karierze politycznej ważnym momentem było kierowanie Klubem Poselskim SD. W 1961 roku została wybrana do Rady Naczelnej oraz Stołecznego Sądu Partyjnego, w obu tych instytucjach członkowskich zasiadała do 1964 roku.

W 1969 roku dołączyła do Centralnego Komitetu SD, gdzie była członkiem prezydium w latach 1967–1980, a także kierownikiem i zastępcą kierownika wydziałów CK. W okresie 1967–1981 piastowała stanowisko sekretarza Stołecznego Komitetu tego ugrupowania. Była także aktywną uczestniczką Ligi Kobiet, przez długi czas pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Zarządu Głównego. Jej działalność obejmowała również współpracę z Towarzystwem Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, gdzie w 1983 roku została członkiem Zarządu Głównego.

W latach 1961–1964 oraz 1972–1988 zasiadała w Stołecznej Radzie Narodowej, gdzie pełniła rolę wiceprzewodniczącej i przewodniczącej Klubu Radnych SD. W 1969 oraz 1972 roku zdobyła mandat poselski na Sejm V i VI kadencji w okręgu Warszawa Praga, gdzie była przewodniczącą Klubu SD. W swoich poselskich obowiązkach uczestniczyła w pracach Komisji Handlu Wewnętrznego oraz Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej. Jej kariera w Sejmie kontynuowała się w 1976 roku, kiedy to uzyskała mandat z okręgu Warszawa Ochota. Znów pracowała w Komisjach Handlu Wewnętrznego i Zdrowia oraz Kultury Fizycznej, a w 1980 roku wróciła do Sejmu PRL jako delegatka z Ochoty, gdzie była członkiem Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.

Zasiadała też w gremiach odpowiedzialnych za rozpatrywanie ważnych projektów ustaw, takich jak projekt ustawy o Radach Narodowych i Samorządzie Terytorialnym, projekt ustawy o przedłużeniu kadencji, a także projekt ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Nie zdecydowała się na ubieganie o mandat poselski w IX kadencji Sejmu. W okresie 1989–1991 pełniła funkcję dyrektora Biura Klubu Poselskiego SD.

Zgodnie z relacjami działacza SD Adama Zyzmana, Barbara Koziej-Żukowa była znana ze swojego nietypowego podejścia do działalności politycznej. Została odznaczona wieloma odznaczeniami, w tym Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz 30-lecia Polski Ludowej, a także Złotą odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy” (1965), a także odznaczeniem im. Janka Krasickiego.

W życiu prywatnym była zamężna ze Stanisławem Żukiem i miała córkę, Dorotę. Zmarła w 2003 roku i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 174-1-35).

---

Oceń: Barbara Koziej-Żukowa

---