Akiwa Uryson, znany również jako Akiba Uryson, to postać, która zapisała się w historii medycyny i działań społecznych w Polsce. Urodził się 31 grudnia 1894 roku w Warszawie, gdzie spędził większą część swojego życia. Jako lekarz internista, znacząco przyczynił się do rozwoju opieki zdrowotnej w swoim kraju.
Jego działalność nie ograniczała się jedynie do praktyki medycznej; był również aktywnym działaczem społecznym. Zmarł 11 lipca 1943 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie dziedzictwo związane z medycyną i społeczeństwem.
Życiorys
Urodziny Akiwy Urysona miały miejsce w żydowskiej rodzinie jako syn Mordechela oraz Chany Urysonów. Już od 1903 roku rozpoczął naukę w Szkole Handlowej w Łodzi, a w 1909 roku przeniósł się do Prywatnego Gimnazjum Filologicznego Męskiego, które prowadził Mieczysław Witanowski. W czerwcu 1913 roku uzyskał świadectwo dojrzałości.
W dziwnym przypadku, wstąpił na Wydział Prawa Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, aby w 1914 roku przenieść swoje zainteresowania na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. W 1915 roku, gdy Uniwersytet został ewakuowany do Rostowa nad Donem, kontynuował swoje studia w tym mieście, jednak w 1917 roku zdecydował się na Uniwersytet Moskiewski. Uzyskanie dyplomu lekarskiego miało miejsce w Moskwie w 1919 roku.
Uryson powrócił do Polski w 1922 roku, a w 1923 roku zdobył absolutorium na Uniwersytecie Warszawskim, co culminowało w jego uzyskaniu dyplomu doktora wszech nauk lekarskich w maju 1924 roku. Jego promotorem był znany profesor Antoni Leśniowski. Po ukończeniu studiów, podjął praktykę jako internista w Łodzi, gdzie opublikował kilkanaście prac dotyczących interny oraz higieny. W swoim zawodzie był również zastępcą ordynatora na oddziale wewnętrznym Szpitala Żydowskiego Fundacji Poznańskich oraz lekarzem w Ubezpieczalni Społecznej.
Po rozpoczęciu II wojny światowej, Uryson przeniósł się do Warszawy, gdzie został przesiedlony do getta warszawskiego. W tamtym trudnym czasie aktywnie działał w Towarzystwie Ochrony Zdrowia. Ostatecznie zmarł w 1943 roku; według niektórych relacji, była to śmierć samobójcza. Jego grób można odnaleźć na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie.
Wybrane prace
W zbiorze prac Akiwy Urysona znalazły się niektóre istotne publikacje, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w dziedzinie medycyny i higieny. Poniżej przedstawiamy wybrane tytuły:
- Zasady organizacji gabinetów higieny szkolnej przy Tozie. W: Księga Pamiątkowa Pierwszego Krajowego Zjazdu Lekarskiego TOZu. Warszawa, 1929,
- Przypadek zatrucia pokarmowego ze zmianami w wątrobie i trzustce. Gastrologia Polska 5, 1935.
Przypisy
- Grób Akiwy Urysona w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
- a b Gliński JB. Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów – ofiar drugiej wojny światowej. Tom 4. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska, 2011 r. s. 456-457
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Jan Nielubowicz | Stanisław Wszelaki | Stefan Bagiński (1892–1969) | Józef Handelsman | Władysław Szenajch | Zofia Majewska (neurolog) | Andrzej Kurnatowski | Noemi Wigdorowicz-Makowerowa | Zuzanna Araszkiewicz | Tadeusz Mogilnicki | Zygmunt Kuligowski | Krystyn Strzelecki | Zbigniew Dworak | Ludwik Antoni Paszkiewicz | Zygmunt Kramsztyk | Aleksander Zamenhof | Stanisław Kapuściński | Wojciech Rowiński | Stefan Kruś | Andrzej WłodarczykOceń: Akiwa Uryson