Zbigniew Dworak

---

Życiorys

Urodziny Zbigniewa Dworaka miały miejsce 2 kwietnia 1917 roku w Warszawie, w rodzinie, której ojcem był Franciszek, a matką Maria (Marianna) z Wojtaszków. Po ukończeniu szkoły średniej w 1935 roku we Lwowie, rozpoczął swoją drogę zawodową jako lekarz wojskowy, ucząc się jednocześnie w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie oraz studiując na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. 13 września 1939 roku został mianowany podporucznikiem przez Naczelnego Wodza, posiadając starszeństwo z 1 września tego samego roku.

W trakcie niemieckiej okupacji, dzięki tajnemu nauczaniu, kontynuował swoje studia medyczne oraz zdobywał praktyczne doświadczenie. Był jednym z pierwszych lekarzy Zespołu sanitarnego „Rola” Kedywu Armii Krajowej, gdzie pełnił funkcję przydzieloną do oddziału „Agat”, który później zmienił nazwę na „Pegaz”. Podczas powstania warszawskiego objął stanowisko szefa służby sanitarnej w batalionie „Parasol”. Po klęsce powstania wstąpił do Wojska Polskiego, zajmując rolę szefa służby zdrowia w 29. Pułku Piechoty, gdzie walczył nad Nysą Łużycką oraz w rejonie Budziszyna.

Po zakończeniu II wojny światowej, w dniu 29 października 1945 roku, uzyskał dyplom lekarza na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Po demobilizacji w marcu 1953 roku, mając stopień majora, objął kierownictwo w Miejskiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Gdańsku, a od 1956 roku w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Szczecinie. W latach 1953-1955 pracował jako starszy asystent przy Katedrze Higieny AM w Gdańsku, a od 1958 roku pełnił funkcję adiunkta w Zakładzie Higieny Pomorskiej Akademii Medycznej. W 1961 roku uzyskał tytuł doktora medycyny na podstawie pracy dotyczącej zawartości wapnia, fosforu, żelaza oraz innych pierwiastków śladowych w wodzie wodociągowej województwa szczecińskiego.

Zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku to cmentarz Bródnowski, gdzie został pochowany w kwaterze 38A-1-4.

Ordery i odznaczenia

W dorobku Zbigniewa Dworaka znajduje się szereg wyróżnień i odznaczeń, które świadczą o jego męstwie oraz zaangażowaniu w służbę wojskową.

• krzyż srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari,
• krzyż walecznych (otrzymany dwukrotnie),
• srebrny krzyż zasługi z mieczami,
• krzyż partyzancki,
• warszawski krzyż powstańczy,
• krzyż Armii Krajowej,
• medal za Odrę, Nysę i Bałtyk,
• medal zwycięstwa i wolności 1945,
• odznaka grunwaldzka.

Te odznaczenia podkreślają wartość jego osiągnięć oraz niezłomną wolę w trudnych czasach.

---

Oceń: Zbigniew Dworak

---