Adolf Schuch

---

Życiorys

Adolf Schuch był synem Jana Chrystiana Schucha herbu Pracydar oraz Ludwiki z domu Wolska. Jego ojciec pełnił funkcję nadwornego ogrodnika saskich władców oraz był królewskim architektem. Młody Adolf rozpoczął edukację w szkole przy zborze ewangelicko-augsburskim, a następnie uczęszczał do Szkoły Elementarnej Artylerii i Inżynierii, która istniała w latach 1809–1813. W swojej karierze zawodowej brał udział przy budowie twierdzy modlińskiej.

W 1817 roku podjął studia w Paryżu, gdzie miał okazję zwiedzić między innymi półwysep Apeniński, Rzym, Mediolan oraz Florencję. Po zakończeniu nauki, w 1824 roku, powrócił do ojczyzny i został mianowany budowniczym miasta Warszawy.

W czasie powstania listopadowego, Adolf służył w Gwardii Narodowej, gdzie osiągnął stopień porucznika w baterii artylerii. W styczniu 1831 roku objął stanowisko wiceprezydenta powstańczej Warszawy, nadzorując pracę ówczesnej policji. Po zakończeniu powstania, w ramach represji, władze zaborcze skonfiskowały mu folwark mokotowski.

Adolf Schuch znalazł swoje miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu ewangelickim, gdzie został pochowany w alei 7, grób 15.

Życie prywatne

Adolf Schuch, w swoim życiu osobistym, był mężem Elżbiety Wiktorii, z domu Fukier. Wspólnie wychowali dwóch synów: Floriana Adolfa Dionizego oraz Władysława Teofila Grzegorza.

Ważniejsze prace

Do najważniejszych osiągnięć Adolfa Schucha w dziedzinie architektury należy zaliczyć kilka znaczących projektów, które wpłynęły na krajobraz Warszawy. Wśród nich znajdują się:

• prace przy wznoszeniu budynku Teatru Wielkiego w Warszawie,
• projekt przebudowy pałacu Mniszchów,
• projekt hotelu Krakowskiego w Warszawie,
• domy mieszkalne:
• Wernerów ul. Długa 16,
• ul. Wierzbowa 2,
• Wilhelma Malcza przy Krakowskim Przedmieściu,
• al. Szucha 64,
• młyn parowy na Solcu,
• budynki zboru warszawskiego,
• kaplica Halpertów na cmentarzu ewangelicko-augsburskim.

---

Oceń: Adolf Schuch

---