Antoni Garnuszewski był znaczącą postacią w dziedzinie inżynierii komunikacyjnej, urodził się 26 marca 1886 roku w Warszawie. Jego życie i osiągnięcia na trwałe wpisały się w historię polskiej nauki oraz edukacji morskiej. Wielu zapamięta go jako dyrektora oraz organizatora Szkoły Morskiej znajdującej się w Tczewie, gdzie wprowadził wiele innowacji i nowych metod nauczania, które miały ogromny wpływ na kształcenie młodych adeptów sztuki morskiej.
Antoni Garnuszewski zmarł 17 sierpnia 1964 roku w Gdyni, pozostawiając po sobie trwały dorobek oraz wpływ na rozwój polskiego szkolnictwa morskiego.
Był również ojcem Zbigniewa Garnuszewskiego, co dodaje osobistego wymiaru jego biografii, ukazując, że jego dziedzictwo przetrwało także w rodzinie.
Życiorys
Wykształcenie i służba
Antoni Garnuszewski, syn Antoniego i Walerii z Bałutowskich, w 1906 roku zakończył naukę na wydziale nawigacyjnym Szkoły Morskiej w Odessie. Wkrótce po tym rozpoczął praktykę w rosyjskiej marynarce handlowej. Dwa lata później, w 1912, ukończył studia na wydziale budowy okrętów Politechniki w Petersburgu. Następnie, pełniąc obowiązkową służbę w rosyjskiej marynarce wojennej, jako junkier zdeklasował egzamin oficerski w Inżynieryjnej Szkole Morskiej w Kronsztadzie.
W roku 1913 uzyskał stopień podporucznika – inżyniera okrętowego i zajął się pracą w rosyjskiej twierdzy-porcie Sveaborg, dzisiejszym Helsinkach. Tam sprawował funkcje nadzorujące w bazie warsztatowo-budowlanej, co stanowiło ważny krok w jego karierze wojskowej.
W niepodległej Polsce
W dniu 1 czerwca 1920 roku, Garnuszewski rozpoczął służbę w Polskiej Marynarce Wojennej, obejmując stanowisko dyrektora nowo powstałej Szkoły Morskiej w Tczewie, które zajmował przez dziewięć lat, aż do 1929 roku. W 1923 roku miał zaszczyt organizować oraz uczestniczyć w rejsie szkoleniowym jednostki STS Lwowa do Brazylii. Ten rejs był szczególny, ponieważ statek pod polską banderą jako pierwszy zdołał przepłynąć równik w historii polskiej żeglugi.
Garnuszewski jest również autorem pierwszych polskich podręczników dotyczących budownictwa okrętowego, takich jak „Budowa okrętu” oraz „Teoria okrętu”. Od sierpnia 1929 roku, pełnił funkcję naczelnika wydziału administracji morskiej, a także zastępcy dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni.
Po rozpoczęciu II wojny światowej, w końcu września 1939 roku, po zajęciu Gdyni przez wojska niemieckie, Garnuszewski został przymusowo wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa.
W czasach Polski Ludowej
Po zakończeniu działań wojennych, w kwietniu 1945 roku, Garnuszewski objął stanowisko naczelnika wydziału żeglugi w nowo utworzonym Głównym Urzędzie Morskim w Gdańsku. Wznowił również prowadzenie wykładów z zakresu budowy i teorii okrętu w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni.
W ramach Polskich Linii Oceanicznych (PLO) pływał szkolny drobnicowiec typu „B80” noszący jego imię, „Antoni Garnuszewski”, który został zbudowany w 1974 roku w Szczecinie. W jednym z tczewskich osiedli, dla upamiętnienia jego osiągnięć, nazwano je osiedlem Garnuszewskiego. Dodatkowo, Poczta Polska 21 lipca 1980 roku wyemitowała znaczek pocztowy, który przedstawiał MS Antoni Garnuszewski o nominale 2,5 złotego. Jego projekt przygotował Stefan Małecki, a obok statku na znaczku widniał portret kapitana Antoniego Garnuszewskiego. W obiegu znaczek pozostał do 31 grudnia 1994 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Leon Karasiński | Stanisław Żaryn (architekt) | Marcin Weinfeld | Józef Balicki | Bolesław Orgelbrand | Mieczysław Pożaryski | Jan Słyk | Jerzy Trybulski | Hanna Szmalenberg | Stanisław Henryk Rymaszewski | Jerzy Piskorz-Nałęcki | Jan Mizerski | Józef Hiż | Marek Maniecki | Piotr Brukalski | Andrzej Glass | Maurycy Mitte | Jan Karbowski (inżynier) | Adolf Schuch | Szczepan BaumOceń: Antoni Garnuszewski