Aleksander Miszke

Inżynieria i technologie

Aleksander Jan Gustaw Miszke to postać, która odegrała istotną rolę w polskiej inżynierii, zwłaszcza w dziedzinie kolejnictwa. Urodził się 6 września 1882 roku w Warszawie, gdzie w 1901 roku ukończył gimnazjum. Po zdobyciu podstaw kształcenia w kraju, podjął dalszą naukę w Petersburgu, gdzie w 1908 roku uzyskał dyplom z Instytutu Inżynierów Komunikacji.

W swojej karierze zawodowej Miszke pełnił różne funkcje, między innymi od 1919 do 1927 roku pracował jako naczelnik wydziału technicznego w Dyrekcji Budowy Kolei Żelaznych. Następnie do 1936 roku był związany z Biurem Projektów i Studiów Polskich Kolei Państwowych. Jego wiedza i doświadczenie doprowadziły go do tytułu profesora zwyczajnego w Zakładzie Dróg Żelaznych na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej, gdzie również prowadził zajęcia w Oficerskiej Szkole Inżynierii.

Okres II wojny światowej, a konkretnie nastanie okupacji niemieckiej, przyniósł istotne zmiany w jego życiu. Po wybuchu kampanii wrześniowej, Miszke zadeklarował się jako Niemiec, co umożliwiło mu uzyskanie zezwolenia na założenie Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Chłopców (Private Fachschule für Knaben von Prof. A. Mischke). Początkowo placówka mieściła się przy ul. Pankiewicza 3, a od 1941 roku przy ul. Wspólnej w budynku z hotelem dla żołnierzy niemieckich, zwanym tzw. Soldatenheim. Wkrótce, w tym samym roku, szkoła została włączona do struktury Państwowej Szkoły Budownictwa.

Ordery i odznaczenia

Wśród zaszczytów, które przyznano Aleksandrowi Miszce, znajdują się szczególnie ważne odznaczenia, które świadczą o jego wyjątkowej roli w historii Polski. Poniżej przedstawiamy jego nagrody:

  • krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał 11 listopada 1937 roku,
  • złoty krzyż zasługi, przyznany 9 listopada 1932 roku.

Publikacje

Oto wybrane publikacje Aleksandra Miszke, które obrazują jego wkład w rozwój kolejnictwa i infrastruktury transportowej w Polsce:

  • Kurs dróg żelaznych,
  • Projekt przebudowy węzła warszawskiego,
  • Rola komunikacji podczas wojny,
  • Album nawierzchni: (załącznik I do kursu Dróg żelazn. Cz. 1) (1925),
  • Praca rozrządowa Polskich Kolei Państwowych i projekt jej reorganizacji (1935).

Przypisy

  1. Zdzisław Mikulski. Okupacyjna Szkoła Zawodowa Profesorów Wydziału Inżynierii Politechniki Warszawskiej: przyczynek do dziejów szkolnictwa zawodowego. „Rozprawy z Dziejów Oświaty”, Nr 44 z 2005 r., s. 203-204.
  2. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi przy budowie kolei”.
  3. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu rozwoju kolejnictwa”.

Oceń: Aleksander Miszke

★★★★★
Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:8