Stefan Marian Kuryłowicz, urodzony 26 marca 1949 roku w Warszawie, stał się prominentną postacią w dziedzinie architektury. Jako polski architekt oraz doktor habilitowany inżynier architektury i urbanistyki, Kuryłowicz specjalizował się w architekturze budynków użyteczności publicznej. W ciągu swojej kariery był wykładowcą na Politechnice Warszawskiej, gdzie przekazywał swoją wiedzę i doświadczenie kolejnym pokoleniom architektów.
Zmarł 6 czerwca 2011 roku w pobliżu Santiago del Monte w Asturii, pozostawiając po sobie niezwykle cenny dorobek artystyczny oraz wpływ na rozwój architektury w Polsce.
Życiorys
Stefan Kuryłowicz był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie ukończył studia w 1972 roku. W 1983 roku założył własne biuro projektowe, obecnie znane jako Autorska Pracownia Architektury Kuryłowicz & Associates. Jego wkład w architekturę obejmował projekty różnorodnych obiektów, w tym budynków handlowych, biurowych oraz przemysłowych, a od 2000 roku także budynków mieszkalnych i osiedli.
W 1990 roku uzyskał tytuł doktora dzięki pracy pt. „Wpływ uwarunkowań zewnętrznych na kształt przestrzenny zespołów teatralnych”, pod przewodnictwem profesor Małgorzaty Handzelewicz-Wacławek. Następnie, w 2002 roku, obronił habilitację na podstawie pracy zatytułowanej „Architektura – idea i jej realizacja 1998-1999”. Z racji swojego wyjątkowego wpływu na rozwój polskiej architektury, był postrzegany jako jeden z najważniejszych architektów swojego pokolenia, szczególnie w latach 90. XX wieku oraz na początku XXI wieku.
Stefan Kuryłowicz pełnił funkcję członka Rady Architektury i Rozwoju, która doradzała prezydent miasta, Hannie Gronkiewicz-Waltz. W 2010 roku został powołany do grona architektów, którzy mieli uczestniczyć w renowacji budynków kwatery głównej ONZ w Nowym Jorku.
W swoim życiu prywatnym był mężem oraz ojcem dwóch synów. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie w wyniku wypadku lotniczego, do którego doszło w obszarze parafii Santiago del Monte, w gminie Castrillón w Asturii. 20 czerwca 2011 roku został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w Alei Zasłużonych, w kwaterze D29-tuje-6.
Nagrody, nominacje i odznaczenia
Stefan Kuryłowicz zdobył wiele prestiżowych odznaczeń oraz wyróżnień, które potwierdzają jego osiągnięcia w dziedzinie architektury. Wśród najważniejszych nagród znajdują się:
- Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał w 1992 roku,
- Polski Cement w Architekturze, w ramach którego przyznano mu:
- Nagrodę Główną / I Nagrodę w latach 1998 oraz 2003,
- Nagrodę Specjalną Stowarzyszenia Producentów Betonu Towarowego w 2003 roku,
- Honorową Nagrodę SARP, która została mu przyznana w 2003 roku,
- Nominację do Nagrody im. Miesa van der Rohe,
- Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2009 roku,
- Nagrodę Roku SARP w 2013 roku.
Te wyróżnienia świadczą o jego znaczącym wpływie na rozwój architektury w Polsce oraz uznaniu jego talentu i twórczości.
Ważniejsze prace
Stefan Kuryłowicz jest znanym architektem, którego twórczość jest ściśle związana z wieloma znaczącymi projektami budowlanymi. W tym kontekście można wyróżnić szereg jego kluczowych prac, które przyczyniły się do kształtowania współczesnego krajobrazu architektonicznego w Polsce. W szczególności należy zwrócić uwagę na jego projekty, które obejmują różnorodne obiekty.
W niniejszym zestawieniu zawarte są informacje dotyczące dokończonych budynków, jakie zaprojektował Kuryłowicz na przestrzeni lat. Ich różnorodność, zarówno pod względem funkcji, jak i lokalizacji, oraz43 znaczenie w kontekście urbanistycznym, świadczą o wszechstronności tego architekta.
Rok zakończenia | Obiekt budowlany | Miejsce | _ | |
---|---|---|---|---|
1984 | Rozbudowa kościoła parafii św. Michała Archanioła | _ | Nowy Dwór Mazowiecki | _ |
1992 | Budynek biurowy Fujifilm Polska | _ | Warszawa | _ |
1995 | Kościół z klasztorem oo. Franciszkanów | _ | Warszawa | _ |
1995 | Budynek biurowy Hector | _ | Warszawa | _ |
1996 | Kościół parafii Matki Bożej Jasnogórskiej w Łodzi | _ | Łódź | _ |
1998 | Budynek biurowy Zielna Point | _ | Warszawa | _ |
1998 | Budynek biurowy Nautilus | _ | Warszawa | _ |
1998 | Centrum dystrybucyjne EMI Pomaton i siedziba przedsiębiorstwa | _ | Warszawa | _ |
1998 | Siedziba spółki Arcon | _ | Warszawa | _ |
1999 | Fabryka Wiązek Kablowych G. OSTERVIG | _ | Stanisławów k. Warszawy | _ |
1999 | Siedziba Kuryłowicz & Associates | _ | Warszawa | _ |
2000 | Budynek biurowy Hector II | _ | Warszawa | _ |
2001 | Siedziba Avon | _ | Warszawa | _ |
2001 | Budynek biurowy Focus | _ | Warszawa | _ |
2002 | Budynek biurowy PLL LOT | _ | Warszawa | _ |
2002 | Budynek biurowy Centrum Królewska | _ | Warszawa | _ |
2003 | Stacja metra Dworzec Gdański | _ | Warszawa | _ |
2003 | Budynek biurowy Reprograf | _ | Warszawa | _ |
2006 | Osiedle Marina Mokotów | _ | Warszawa | _ |
2006 | Mój dom | _ | Kazimierz Dolny | _ |
2006 | Budynek biurowy Wolf Nullo | _ | Warszawa | _ |
2007 | Narodowe Forum Muzyki | _ | Wrocław | _ |
2009 | Budynek mieszkalny Symfonia Residence | _ | Gdańsk | _ |
2010 | Hotel Hilton w Gdańsku | _ | Gdańsk | _ |
2010 | Budynek biurowy Wolf Marszałkowska | _ | Warszawa | _ |
2011 | Dom Handlowy Vitkac (dawniej Wolf Bracka) | _ | Warszawa | _ |
2011 | Budynek biurowy Prosta Tower | _ | Warszawa | _ |
2011 | Siedziba Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (Collegium Humanisticum) w Toruniu | _ | Toruń | _ |
2012 | Terminal pasażerski Portu Lotniczego Modlin | _ | Nowy Dwór Mazowiecki | _ |
2013 | Budynek biurowy Wola Center | _ | Warszawa | _ |
2013 | Kompleks biurowo-handlowy Plac Unii | _ | Warszawa | _ |
2013 | Siedziba Mazowieckiej Spółki Gazownictwa | _ | Warszawa | _ |
2014 | Ratusz dzielnicy Wilanów | _ | Warszawa | _ |
2014 | Stadion Miejski w Białymstoku | _ | Białystok | _ |
2014 | Osiedle Eko Park | _ | Warszawa | _ |
2014 | Galeria Warmińska | _ | Olsztyn | _ |
2015 | Siedziba spółki Polkomtel | _ | Warszawa | _ |
2017 | Osiedle Ostoja Wilanów | _ | Warszawa | _ |
Upamiętnienia
W dniu 5 listopada 2013 roku przed kompleksem biurowym Wola Center miało miejsce odsłonięcie pomnika Stefana Kuryłowicza, którego autorem jest Krzysztof Bednarski.
W szczególnym dniu, jakim była 26 marca 2012 roku, w rocznicę urodzin architekta, powołano do życia fundację noszącą jego imię. Jej celem jest nie tylko promowanie dziedzictwa Kuryłowicza, ale również wspieranie i popularyzacja odważnej oraz odpowiedzialnej twórczości w dziedzinie architektury.
Z kolei 26 marca 2019 roku, z okazji 70. rocznicy urodzin Stefana Kuryłowicza, skwer znajdujący się przy ul. Przyokopowej, w okolicy kompleksu Wola Center, zyskał jego imię. To miejsce zostało wybrane, aby upamiętnić nie tylko samego architekta, ale również jego pomnik, który odsłonięto w 2013 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Kazimierz Piechotka | Stefan Kudelski | Tadeusz Schuch | Romuald Gutt | Szczepan Baum | Adolf Schuch | Jan Karbowski (inżynier) | Maurycy Mitte | Andrzej Glass | Piotr Brukalski | Aleksander Miszke | Konstanty Jan Kurman | Stefan Szyller (architekt) | Kazimierz Kolbiński | Maciej Kubicki (inżynier) | Anna Czapska | Wacław Ostrowski | Nina Jankowska | Bruno Zborowski | Stefan SztolcmanOceń: Stefan Kuryłowicz