Stadion Narodowy (stacja metra)

---

Historia

Projekt

24 listopada 2005 roku Rada m.st. Warszawy zatwierdziła „Strategię Rozwoju Miasta Stołecznego Warszawy do 2020 roku”, co oznaczało rozpoczęcie prac nad II linią metra. W początkowych zamierzeniach, stacja nosiła roboczą nazwę Praga Centrum. W realizację projektu koncepcyjnego centralnego odcinka II linii, w tym wskazanej stacji, zaangażowano wielu specjalistów. Dokonano tego we wrześniu 2008 roku, z głównym projektantem Andrzejem Chołdzyńskim, który współpracował z innymi architektami. Opracowanie graficzne powstało dzięki Wojciechowi Fangorowi, a projekt branż technicznych zrealizował Metroprojekt. W dokumentacji stacja oznaczona była symbolem S12.

28 października 2009 roku, realizacją budowy stacji zajęło się konsorcjum AGP Metro Polska. Wybrano technologię odkrywkową, znaną jako metoda podstropowa, a termin zakończenia budowy wyznaczono na październik 2013. 24 listopada tego samego roku zlecono biuru projektowemu ILF Consulting Engineers Polska stworzenie dokumentacji niezbędnej dla inwestycji.

12 stycznia 2010 roku, w Narodowym Centrum Sportu odbyło się spotkanie dotyczące organizacji ruchu w obrębie budowy. 1 lutego 2010, stacji nadano nowe robocze oznaczenie C14 oraz nazwę Stadion. W marcu tego samego roku, investorzy, wykonawca oraz projektujący spotkali się z przedstawicielami policji w celu ustalenia lokalizacji pomieszczenia dla funkcjonariuszy na stacji oraz z PKP oraz PKP PLK, aby przedyskutować koordynację prac przy budowie stacji metra z przebudową przystanku kolejowego Warszawa Stadion.

Budowa

31 maja 2011 roku, prezydent Warszawy zatwierdził projekt budowlany stacji, a także udzielił niezbędnych pozwoleń. 4 czerwca 2011 roku tymczasowo zamknięto ul. Sokola od Wybrzeża Szczecińskiego do ul. Zamoyskiego. W tym samym miesiącu rozebrano nawierzchnię asfaltową na terenach budowy, przeprowadzono inwentaryzację istniejącej infrastruktury podziemnej oraz wykonano wstępny wykop od strony ul. Zamoyskiego.

Dnia 19 lipca 2011 roku, podczas robót budowlanych, natrafiono na skrzynie z pociskami kal. 105 mm, pochodzącymi z okresu II wojny światowej. Prace w tym rejonie wstrzymano do czasu ich bezpiecznego usunięcia. W sierpniu 2011 roku zasypano fragmenty środkowego basenu portu, jak również rozpoczęto prace związane z budową ścian szczelinowych pod stację. Na początku października kontynuowano prace nad ścianami szczelinowymi, a także rozpoczęto konstrukcję murków prowadzących przy torach.

7 marca 2013 roku, Rada m.st. Warszawy zdecydowała o zmianie nazwy stacji na C14 Stadion Narodowy. Na dzień 7 maja 2013 roku, termin zakończenia budowy przesunięto na 30 września 2014 roku. W maju 2013 roku do stacji dotarła tarcza TBM o imieniu Krystyna, która prowadziła prace w kierunku stacji C15 Dworzec Wileński.

Odbiory techniczne i oddanie do użytku

30 września 2014 roku, wykonawca zgłosił stację do odbiorów technicznych. W nocy 9 listopada tego samego roku odbył się Dzień Otwarty Metra, w ramach którego mieszkańcy Warszawy mieli okazję zwiedzać wszystkie stacje centralnego odcinka II linii. 26 stycznia 2015 roku, obiekt otrzymał pozytywną opinię od Państwowej Straży Pożarnej, a 27 lutego tego samego roku stacja została oficjalnie dopuszczona do eksploatacji przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Oddanie do użytku i eksploatacja

8 marca 2015 roku, o godzinie 9:30 stacja została uruchomiona, razem z centralnym odcinkiem linii metra M2. W nocy z 18 na 19 listopada 2015 roku przeprowadzono ćwiczenia związane z atakiem terrorystycznym, w których brały udział między innymi jednostki wojska oraz policji. Te działania stanowiły element cyklicznych ćwiczeń znanych jako Patrol-15.

Lokalizacja

Położenie

Stacja metra C14, znana jako Stadion Narodowy, jest usytuowana w malowniczej dzielnicy Praga-Północ. Znajduje się pod ulicą Sokolą, w przestrzeni między wejściem na przystanek kolejowy Warszawa Stadion a ulicą Zamoyskiego. Oferuje wspaniały widok, z jednej strony na nasyp kolejowy, a z drugiej na zbiornik wodny Portu Praskiego. Głębokość peronu, który znajduje się pod poziomem gruntu, wynosi imponujące 13 m.

Na stację prowadzi łącznie siedem wejść oraz pięć wind. Po północnej stronie ulicy Sokolej znajdują się cztery wejścia i dwie windy, a pozostałe trzy wejścia z trzema windami umiejscowione są po stronie południowej. Przy jednym z wyjść na południu, tuż przy nasypie kolejowym, można łatwo dostać się na zewnątrz. Warto zauważyć, że nie zrealizowano bezpośredniego przejścia podziemnego między antresolą stacji metra a tunelem kolejowym, co mogłoby wprowadzać utrudnienia w kursowaniu pociągów.

Stacja ta jest pierwszym przystankiem, jaki napotykamy po prawej stronie Wisły. Tunel południowy o długości 935 m prowadzi do poprzedniej stacji C13 Centrum Nauki Kopernik, natomiast tunel północny liczy 920 m. Kolejną stacją, którą można odwiedzić z tej lokalizacji, jest C15 Dworzec Wileński, z którym stacja jest połączona za pomocą tunelu o długości 819 m w kierunku południowym oraz 811 m w kierunku północnym. Z Stadionu Narodowego do Centrum Nauki Kopernik jest 1163 m, a do Dworca Wileńskiego 957 m.

Otoczenie

• Warszawa Stadion,
• Stadion Narodowy,
• Narodowe Centrum Sportu,
• Port Praski,
• Teatr Powszechny.

Połączenia komunikacyjne

W bezpośredniej bliskości stacji znajduje się zespół przystankowy, który po zmianach związanych z uruchomieniem metra otrzymał nazwę Metro Stadion Narodowy. W skład tego zespołu wchodzą cztery przystanki autobusowe, z których dwa są umiejscowione bezpośrednio przy wejściach na stację metra, a dwa kolejne przy ulicy Zamoyskiego, na północny zachód od stacji. Przy zbiegu al. Zielenieckiej, ul. Targowej i ul. Zamoyskiego znajduje się również zespół przystanków Al. Zieleniecka, który obejmuje zarówno przystanki autobusowe, jak i tramwajowe, a także pętlę tramwajową.

W sąsiedztwie stacji metra ulokowany jest przystanek kolejowy Warszawa Stadion, obsługiwany przez pociągi Kolei Mazowieckich oraz linię Szybkiej Kolei Miejskiej. Przy przystanku kolejowym, przy błoniach Stadionu Narodowego, znajduje się parking P+R Warszawa Stadion, a wzdłuż nasypu można zarezerwować miejsce parkingowe, oferując 110 dostępnych miejsc dla samochodów.

Dodatkowo, na północ od stacji, przy skrzyżowaniu ulic Zamoyskiego i Sokolą, zlokalizowana jest stacja Veturilo, gdzie od 6 lipca 2015 roku, oprócz standardowych rowerów, dostępne są również tandemy.

Wygląd

Stacja

Korpus stacji charakteryzuje się maksymalną szerokością wynoszącą 47 m oraz długością 225 m dla linii M2, a 408 m dla linii M3. Całkowita kubatura obiektu wynosi 205 953 m³, podczas gdy jego powierzchnia osiąga 31 087 m². Można to uznać za największą stację w obrębie centralnego odcinka II linii metra.

Obiekt składa się z dwóch poziomów podziemnych. Na poziomie -1 znajdują się antresole, które mieszczą hale odpraw, lokale handlowe oraz pomieszczenia technologiczne. Z kolei na poziomie -2 umiejscowione są perony pasażerskie.

Antresole na kondygnacji -1 są otwarte w kierunku peronów pasażerskich, co ułatwia orientację. Łącząca północną i południową część obiektu, znajdują się trzy kładki, z czego środkowa pełni funkcję hali odpraw. Z poziomu antresoli prowadzą po trzy pary schodów – zarówno stałych jak i ruchomych, a także dwie windy umiejscowione na końcach platformy. Na stacji zainstalowanych jest 18 ciągów schodów ruchomych, co stanowi największą liczbę w centralnym odcinku II linii.

W zachodniej antresoli, niedaleko przystanku kolejowego Warszawa Stadion, można znaleźć Punkt Obsługi Pasażerów ZTM. Punkt ten utrzymany jest w eleganckiej szaro-czerwonej kolorystyce, z elementami czerni i dysponuje dwoma stanowiskami, z czego jedno zaprojektowano z obniżonym blatem, aby ułatwić obsługę osób na wózkach inwalidzkich. W północno-zachodniej części poziomu -1 znajduje się także posterunek policji.

Na poziomie -2 zlokalizowana jest hala peronowa z dwoma peronami, z których każdy ma długość 120 m oraz szerokość 11 m. Peron nr 1 obsługuje linię M2, a peron nr 2, w przyszłości, ma stać się peronem linii M3. Przed jej otwarciem, peron ten wykorzystywany jest do różnych celów technicznych i filmowych.

Na torze skrajnym przy tym peronie zamontowano kanał rewizyjny ze światłem, co umożliwia przeglądy techniczne. Odróżniony od reszty stacji tymczasowym ekranem dźwiękoszczelnym, tor pełni nie tylko funkcję techniczną, ale także estetyczną.

Dominującym kolorem stacji jest odcień zielony. W tym kolorze utrzymane są szklane wejścia, podwieszane sufity oraz panele z grafikami autorstwa Wojciecha Fangora umiejscowione na ścianach zatorowych.

Wzdłuż stacji ustawiono rząd stożkowych słupów pełniących rolę świetlików. Główki tych słupów są widoczne na powierzchni. W co trzecim pierścieniu zamiast świetlików znajdują się donice z drzewami, a podświetlane przyległe świetliki oświetlają roślinność.

Dodatkowo w obiektach stacyjnych zamontowane są cztery czasze. Konstrukcja jest wykonana ze stali, pokrytej ogniotrwałą farbą i obudowana żaluzjami wykonanymi z mieszanek żywicy akrylowej i minerałów. “Grzybki” pełnią zarówno funkcje techniczne, jak i estetyczne – w nocy są podświetlane i działają jak lampiony.

Na trasie między wejściem do metra a wlotem do tunelu pieszego na przystanku kolejowym postawiono zadaszenie, które za pomocą stalowego stelażu oraz zielono-przezroczystej mozaiki nawiązuje do kolorystyki stacji metra i wystroju przystanku, gdzie mozaika jest intensywnie czerwona.

Węzeł przesiadkowy

Ruch przesiadkowy pomiędzy linią M2 a linią M3 będzie odbywał się na środkowej kładce, która łączy antresole, oraz w zachodniej i wschodniej hali odpraw. W tych miejscach pasażerowie nie będą musieli przechodzić przez bramki biletowe.

Tory odstawcze

Na południowo-zachodniej stronie stacji zaprojektowano obiekt torów odstawczych. Na poziomie -1 mieszczą się pomieszczenia technologiczne, a na poziomie -2 umiejscowione są same tory odstawcze.

Docelowo ma to być fragment tunelu dla linii M3, jednak do czasu jej uruchomienia tory wspierać będą tylko linię M2. Tak zorganizowane są także perony technologiczne o szerokości 1,5 m, a po bokach usytuowane są tymczasowe perony boczne. Peron technologiczny wyposażono w kanał, co umożliwia przeprowadzanie przeglądów kontrolnych pociągów oraz usuwanie drobnych usterek.

Dodatkowo tory umożliwiają zmianę czoła pociągu oraz postój dwóch sześciowagonowych składów poza szczytami lub w czasie nocy.

Projekty torów przewidują przyszłe przedłużenie linii w kierunku Pragi-Południe i Gocławia.

Liczba pasażerów

8 marca 2015 roku, z okazji inauguracji linii M2, korzystanie z niej było dostępne bez opłat. W ciągu tego pierwszego dnia funkcjonowania, liczba pasażerów, którzy skorzystali z wszystkich stacji, oszacowano na około 233 tysiące osób. W kolejnych dniach, po uruchomieniu, przeprowadzono szczegółowe badania na każdym przystanku i wyniki wskazały, iż popularność stacji jest podobna do tej, którą cieszy się stacja Rondo ONZ.

Na koniec maja 2015 roku, po niemal trzech miesiącach działalności, liczba użytkowników linii M2 osiągnęła stabilny poziom. W ostatnim tygodniu miesiąca zaobserwowano wzrost liczby przejazdów, co było wynikiem zainteresowania finale Ligi Europy, który odbył się 27 maja na Stadionie Narodowym. Na początku czerwca 2015 roku stacja znajdowała się na piątym miejscu pod względem liczby pasażerów w całej sieci.

---

Oceń: Stadion Narodowy (stacja metra)

---