Witold Friedensberg

Medycyna i zdrowie

Witold Friedensberg, urodzony 13 kwietnia 1925 roku w Warszawie, to postać, która w znaczący sposób wpisała się w historię medycyny w Polsce. Jako wybitny chirurg, specjalizował się w dziedzinie medycyny lotniczej, co czyniło go ekspertem w swoim fachu.

Friedensberg był nie tylko lekarzem, ale również pułkownikiem Wojska Polskiego, co podkreśla jego zaangażowanie w służbę wojskową. Pełnił funkcję Głównego Chirurga Wojsk Lotniczych, gdzie jego profesjonalizm i wiedza przyczyniły się do podniesienia standardów opieki medycznej w lotnictwie.

Jego kariera i osiągnięcia pozostawiły trwały ślad w historii polskiej medycyny, zwłaszcza w kontekście medycyny lotniczej.

Witold Friedensberg zmarł 11 maja 1997 roku w rodzimej Warszawie, pozostawiając po sobie niezatarte wspomnienie i dorobek zawodowy.

Życiorys

Młodość

Wybuch II wojny światowej uniemożliwił Witoldowi Friedensbergowi rozpoczęcie edukacji w Gimnazjum i Liceum im. Joachima Lelewela. W związku z tym, aby zdobyć wiedzę, uczestniczył w tajnych kompletach, a w 1944 roku zdał egzamin maturalny. Walcząc w powstaniu warszawskim, został aresztowany pod koniec sierpnia na Woli i przetransportowany do Arbeitslager Landeshut, gdzie początkowo umieszczono go w celi śmierci. Po wyzwoleniu obozu postanowił wrócić do Warszawy i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Równocześnie od 1946 roku angażował się jako wolontariusz w Zakładzie Anatomii Prawidłowej Człowieka, który był pod kierownictwem prof. Romana Poplewskiego.

Początki pracy zawodowej

Od 1950 roku przez dwa lata pracował jako asystent w Zakładzie Chirurgii Operacyjnej i Anatomii Topograficznej na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej. 16 lutego 1952 uzyskał tytuł lekarza. Po tym, 1 kwietnia 1952, został powołany do służby wojskowej i skierowany na 23 Kurs Przeszkolenia Oficerów, a po jego zakończeniu awansował do stopnia podporucznika. Następnie podjął pracę w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie, gdzie pełnił funkcje starszego lekarza eskadry lotniczej oraz kierownika izby chorych. Równocześnie był również zaangażowany w prace Oddziału Chirurgicznego Garnizonowego Szpitala Lotniczego. Od 1955 roku pełnił funkcję ordynatora Oddziału Chirurgicznego w Szpitalu Lotniczym w Dęblinie, a w marcu 1957 roku zajął podobne stanowisko w Szpitalu Lotniczym w Otwocku. Wkrótce potem przeszedł do podlegającego Wojskowemu Instytutowi Medycyny Lotniczej, gdzie został starszym asystentem na Oddziale Chirurgicznym pod przewodnictwem prof. Tadeusza Butkiewicza. Również w maju 1957 roku zdobył specjalizację I stopnia z chirurgii ogólnej, a po pół roku specjalizację II stopnia z medycyny lotniczej.

Praca w Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej (WIML)

Od 1960 roku Witold Friedensberg pracował w Wojewódzkim Instytucie Medycyny Lotniczej, gdzie zajmował się Oddziałem Chirurgii Urazowej oraz Pracownią Traumatologii Lotniczej i Eksperymentalnej Ośrodka Patofizjologii Lotniczej. W tym czasie zaczął również wykładać chirurgię ogólną w Studium Kształcenia Podyplomowego Lekarzy Lotniczych działającym przy WIML oraz pracował jako chirurg specjalista w ZOZ Warszawa-Wola. W dniu 11 czerwca 1963 roku, na podstawie pracy dotyczącej „Urazów lotników powstających podczas katapultowania”, obronił doktorat pod patronatem prof. Tadeusza Butkiewicza. W 1964 roku uzyskał II stopień specjalizacji, a w grudniu 1965 roku objął etat adiunkta w Klinice Chirurgicznej WIML. W latach 1972-1973 przeszedł staż w Instytucie Chirurgii Akademii Medycznej w Warszawie pod kierunkiem prof. Jana Nielubowicza. Następnie został Głównym Chirurgiem Wojsk Lotniczych oraz kierownikiem Kliniki Chirurgicznej WIML, którą to funkcję pełnił aż do 1991 roku.

W 1975 roku zainicjował utworzenie Ośrodka Diagnostyki Choroby Wibracyjnej przy Klinice Chirurgii WIML. Dodatkowo, od 1976 roku rozpoczął współpracę z Instytutem Ekologii Polskiej Akademii Nauk, koncentrując się na badaniach związanych z wyprawami polarnymi oraz zapewnieniu opieki medycznej dla uczestników tych wypraw. 25 kwietnia 1978 roku, po przedstawieniu rozprawy na temat „Zmian w układzie naczyniowym kończyn dolnych pilotów latających na śmigłowcach”, uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1979 roku wszedł w skład komitetu redakcyjnego Medycyny Lotniczej, w którym pracował aż do przejścia na emeryturę w 1991 roku. Z jego inicjatywy od 1983 roku w Klinice Chirurgicznej zainicjowano działalność diagnostyki chorób naczyniowych oraz badań ultrasonograficznych. Także rozpoczął współpracę Kliniki z Główną Wojskową Komisją Lotniczo-Lekarską WIML oraz innymi instytucjami, co przyczyniło się do rozwoju wiedzy medycznej.

W 1984 roku Witold Friedensberg został powołany do Rady Naukowej WIML i pełnił tę funkcję przez osiem lat. Równocześnie nadzorował pracę dydaktyczną oddziału chirurgicznego w V Szpitalu Wojskowym w Dęblinie. Dwa lata później uzyskał stopień docenta, a w 1989 roku na wniosek Rady Naukowej WIML tytuł profesora nadzwyczajnego nauk medycznych. 2 października 1991 roku przeszedł w stan spoczynku, pozostając jednak w WIML jako konsultant Kliniki Chirurgicznej. Witold Friedensberg zmarł 11 maja 1997 roku i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 27G, rząd 1, grób 15).

Odznaczenia

W ciągu swojej kariery Witold Friedensberg zdobył wiele istotnych odznaczeń, które potwierdzają jego wkład w dziedzinę medycyny oraz lotnictwa.

  • 1972 – Złoty Krzyż Zasługi,
  • 1975 – Nagroda Ministra Obrony Narodowej za pracę „Wpływ wibracji na powstawanie zmian w tętnicach kończyn dolnych u pilotów i nowe metody rozpoznawania wczesnych okresów choroby wibracyjnej”, wspólnie z dr. Jerzym Gajewskim,
  • 1977 – Nagroda Ministra Obrony Narodowej I stopnia za pracę zbiorową „Medycyna Lotnicza i Kosmiczna”,
  • 1978 – Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • 1979 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • 1982 – Medal „Zasłużony dla lotnictwa”,
  • Odznaczenia Polskiego Czerwonego Krzyża.

Te wyróżnienia nie tylko honorują jego osiągnięcia, ale również podkreślają znaczenie jego pracy dla rozwoju medycyny i lotnictwa w Polsce.

Działalność naukowa

Witold Friedensberg był aktywny w różnych organizacjach i stowarzyszeniach naukowych, co ukazuje jego szerokie zainteresowania oraz zaangażowanie w rozwój medycyny i nauki. Działał głównie w:

  • Polskim Towarzystwie Chirurgicznym,
  • Polskim Towarzystwie Astronautycznym,
  • Stowarzyszeniu Autorów Polskich,
  • Klubie Pisarzy Wojskowych,
  • Polskim Towarzystwie Lekarskim,
  • Polskim Towarzystwie Medycyny Lotniczej i Kosmicznej.

W swojej pracy współpracował również z:

  • Oddziałem Warszawskim Towarzystwa Chirurgów Polskich,
  • Zakładem Ekologii Polskiej Akademii Nauk,
  • Instytutem Chorób Naczyń Akademii Medycznej w Warszawie.

Dorobek naukowy

Friedensberg miał w dorobku wiele publikacji naukowych. W sumie był autorem oraz współautorem aż 92 prac, które znalazły się w renomowanych czasopismach oraz wydaniach naukowych, w tym:

  • „Medycyny lotniczej”,
  • „Polskiego Przeglądu Chirurgicznego”,
  • „Lekarza wojskowego”,
  • „Wiadomości lekarskich”,
  • „Postępów astronautyki”,
  • „Anestezjologii reanimacyjnej i intensywnej terapii.”

Oceń: Witold Friedensberg

★★★★★
Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:21