Jerzy Hołowiecki, urodzony 8 maja 1937 roku w Warszawie, to wybitny polski lekarz oraz profesor doktor habilitowany nauk medycznych. Specjalizuje się w różnych dziedzinach, a wśród jego kluczowych obszarów działalności znajdują się: choroby wewnętrzne, onkohematologia oraz transplantacja szpiku kostnego.
Jego wkład w medycynę oraz szereg osiągnięć naukowych niewątpliwie przyczyniły się do rozwoju tych specjalizacji w Polsce.
Edukacja
W okresie II wojny światowej rodzina Hołowieckich została deportowana do ZSRR. Po zakończeniu wojny, Jerzy Hołowiecki powrócił do Polski, osiedlając się w Wałbrzychu, gdzie rozpoczął naukę w szkole podstawowej oraz gimnazjum.
W 1953 roku przeniósł się do Bytomia, gdzie kontynuował edukację w II Liceum Ogólnokształcącym. Jego talent akademicki objawił się, gdy został dwukrotnym laureatem ogólnopolskich olimpiad z chemii. Po zdobyciu świadectwa dojrzałości w 1955 roku, podjął studia na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej, gdzie uzyskał dyplom lekarza w 1962 roku.
Po ukończeniu studiów, odbył liczne staże naukowe w prestiżowych klinikach, w tym w Londynie (Birch Hill Hospital, Kings College Hospital), Wiedniu (Instytut Białaczek i Hematologii L. Boltzmanna) oraz w Zurychu.
Specjalizacje:
- 1966 – I stopnia z chorób wewnętrznych,
- 1970 – II stopnia z chorób wewnętrznych.
W 1968 roku, Jerzy Hołowiecki uzyskał stopień naukowy doktora nauk medycznych, broniąc pracę, która dotyczyła wpływu surowic chorych na zapalenie kłębków nerkowych oraz ich wpływu na hodowle komórek ludzkiej nerki.
Kariera zawodowa
W 1970 roku Jerzy Hołowiecki zainicjował działalność, organizując laboratorium hematologiczne, a dwa lata później stworzył Pracownię Hematologii. W 1973 roku objął stanowisko ordynatora Oddziału Hematologii, co stanowiło istotny krok w jego karierze.
Rok 1988 przyniósł mu awans na profesora nadzwyczajnego, a w 1993 roku został profesorem zwyczajnym. Przez osiemnaście lat, od 1988 do 2007, pełnił funkcję kierownika Katedry i Kliniki Hematologii oraz Transplantacji Szpiku w Katowicach.
Od 1996 roku Jerzy Hołowiecki przewodniczy Polskiej Szkole Hematologii, która działa pod patronatem Polskiego Towarzystwa Hematologii i Transplantologii, mając na celu rozwój i edukację w dziedzinie hematologii.
20 czerwca 1998 roku został wybrany na członka korespondenta Polskiej Akademii Umiejętności, co świadczy o jego wpływie i uznaniu w środowisku naukowym.
W 2008 rokuWarszawski Uniwersytet Medyczny uhonorował go tytułem doctor honoris causa, podkreślając znaczenie jego pracy i osiągnięć.
Dodatkowo, w roku 2013 zyskał uznanie za opracowanie schematu leczenia ostrej białaczki szpikowej kladrybiną, który stał się światowym standardem, zgodnie z zaleceniami NCCN (National Comprehensive Cancer Network).
Odznaczenia i nagrody
Jerzy Hołowiecki jest osobą odznaczoną wieloma prestiżowymi nagrodami oraz wyróżnieniami, co podkreśla jego znaczący wkład w rozwój różnych dziedzin. Poniżej przedstawiamy listę jego odznaczeń:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- Odznaka „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”,
- Złota Odznaka „Zasłużony w rozwoju województwa katowickiego”,
- Nagroda Sodalis Honoris Causa Associato Medicorum Bohemoslovakorum J. E. Purkyne,
- Specjalna Nagroda Ministra Zdrowia,
- Nagroda Sekretarza Naukowego PAN,
- Złoty Medal Kongresu Onkologii Polskiej.
Publikacje
Jerzy Hołowiecki ma na swoim koncie bogaty dorobek publikacyjny, który obejmuje zarówno artykuły naukowe, jak i rozdziały w podręcznikach. W swoich pracach koncentruje się na nowoczesnych metodach leczenia schorzeń hematologicznych oraz ich wpływie na zdrowie pacjentów.
- współautor badania dotyczącego wpływu G-CSF na wczesną regenerację pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną, opublikowanego w „Leuk. Lymph.” w 2002 roku,
- autorstwo rozdziału „Przeszczepianie szpiku i komórek krwiotwórczych z krwi obwodowej w nowotworach” w podręczniku redagowanym przez M. Krzakowskiego, Warszawa 2001,
- udział w opracowaniu rozdziału „Choroby układu krwiotwórczego” w książce redagowanej przez W. Januszewicza i F. Kokota, również w Warszawie w 2001 roku.
- ponadto, opublikował 150 artykułów w różnych czasopismach,
- napisał 28 rozdziałów w podręcznikach.
Życie prywatne
Jerzy Hołowiecki jest żonaty z Beatą Stellą-Hołowiecką, która również wykonuje zawód lekarza specjalizującego się w hematologii.
Para ma dwoje dzieci: córkę Aleksandrę, która również jest lekarzem, oraz syna Rafała, który zdobył tytuł magistra ekonomii.
Aktualnie rodzina mieszka w Katowicach, co świadczy o głębokim związku Jerzego z tym miastem.
Przypisy
- Doktorat h.c. Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego dla prof. Hołowieckiego [online], Nauka w Polsce [dostęp 28.09.2019 r.]
- Warszawski Uniwersytet Medyczny - doktorzy honoris causa [online], www.wum.edu.pl [dostęp 28.09.2019 r.]
- Polska Akademia Umiejętności - Członkowie PAU [online], pau.krakow.pl [dostęp 28.09.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Stanisław Andrzejewski (toksykolog) | Witold Friedensberg | Witold Jan Orłowski | Andrzej Stankiewicz (okulista) | Adam Zamenhof | Elżbieta Ołdak | Kazimierz Gerkowicz | Lech Norbert Markiewicz | Wiktor Feliks Szokalski | Wacław Minakowski | Andrzej Kalewski | Wiktor Bohdan Szostak | Stanisław Kohn | Stanisław Słonimski | Katarzyna Filipowicz-Polańska | Irena Koprowska | Bolesław Ryszard Gepner | Hanna Maria Cerańska-Goszczyńska | Wojciech Feleszko | Krystyna KubickaOceń: Jerzy Hołowiecki