Hanna Maria Cerańska-Goszczyńska, która urodziła się 24 lutego 1930 roku w Warszawie i zmarła 18 sierpnia 2016 roku w tym samym mieście, była wybitnym polskim doktorem nauk medycznych, specjalizującym się w pediatrii. Przez wiele lat pełniła funkcję adiunkta oraz p.o. Kierownika Zakładu Zdrowia Rodziny w Instytucie Matki i Dziecka.
Hanna Cerańska-Goszczyńska wyróżniała się również jako założycielka i honorowa prezes Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny. Jej wkład w rozwój tej dziedziny był nieoceniony, a jej działania miały znaczący wpływ na edukację i wsparcie rodzin.
Jako autorka i współautorka ponad stu prac naukowych, przyczyniła się do poszerzenia wiedzy o zdrowiu dzieci oraz naturalnych metodach planowania rodziny. Ponadto, aktywnie uczestniczyła w pracy Fundacji Dom Ulgi w Cierpieniu im. Ojca Pio, angażując się w pomoc osobom potrzebującym.
Życiorys
Hanna Maria Cerańska-Goszczyńska rozpoczęła swoją edukację, kończąc szkołę średnią w Gdańsku, a w 1948 roku podjęła studia na Gdańskiej Akademii Medycznej. W 1951 roku przeniosła się na czwarty rok medycyny do Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie zaangażowała się w działalność studenckiego koła naukowego w Klinice Chorób Zakaźnych Wieku Dziecięcego. Ukończyła studia 8 stycznia 1954 roku, zdobywając dyplom lekarza oraz specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii.
Od lutego 1954 roku do kwietnia 1964 roku Hanna pracowała w Miejskim Szpitalu Zakaźnym nr 3 w Warszawie, najpierw jako asystent, a później jako starszy asystent. W maju 1956 roku uzyskała specjalizację I stopnia z chorób zakaźnych, a w kwietniu 1962 roku specjalizację II stopnia z pediatrii. Dodatkowo pełniła funkcję lekarza żłobkowego, przedszkolnego oraz rejonowego. Od kwietnia 1964 roku do maja 1967 roku była starszym inspektorem w Ministerstwie Sprawiedliwości, gdzie zajmowała się problematyką żłobków i przedszkoli dla dzieci więziennych.
W maju 1967 roku rozpoczęła pracę w Wojewódzkiej Przychodni Medycyny Szkolnej w Warszawie. Początkowo pełniła funkcję kierownika Poradni Fizjologii i Zaburzeń Rozwoju, a następnie kierownik Działu Konsultacji, zostając od 1969 roku dyrektorem Przychodni. Od kwietnia 1968 roku jednocześnie pracowała w Zakładzie Medycyny Szkolnej Instytutu Matki i Dziecka. W 1974 roku Hanna skorzystała z 3-miesięcznego stypendium fińskiego, co pozwoliło jej poznać organizację i metody pracy w fińskiej służbie zdrowia.
W listopadzie 1974 roku zdała egzamin specjalizacyjny II stopnia z medycyny szkolnej, uzyskując wynik bardzo dobry. Wkrótce po tym zrezygnowała z pracy w Wojewódzkiej Przychodni Medycyny Szkolnej, aby w pełni poświęcić się pracy w Zakładzie Medycyny Szkolnej Instytutu Matki i Dziecka, gdzie pełniła rolę pediatry. W marcu 1976 roku odbyła szkolenie w Instytucie Higieny Dzieci i Młodzieży w Moskwie oraz w Instytucie Ochrony Zdrowia Dzieci i Młodzieży w Charkowie.
W styczniu 1988 roku przeszła do Zakładu Zdrowia Rodziny, gdzie pracowała jako starszy specjalista. Specjalizowała się w zagadnieniach planowania rodziny, naturalnej regulacji poczęć oraz poradnictwie rodzinnym. Zainicjowała pionierską edukację w dziedzinie naturalnego rozpoznawania płodności, co w tamtym czasie było nowatorskim podejściem.
Hanna prowadziła wykłady dla wykształconego personelu medycznego w Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego oraz nauczycieli w Centrum Metodycznym Doskonalenia Nauczycieli Średniego Szkolnictwa Medycznego, a także pracowników paramedycznych w Studium Społeczno-Pedagogicznym Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.
W 1989 roku wzięła udział w kursie organizowanym przez Centre International de l’Enfance, który dotyczył zdrowia matki i dziecka. Po ukończeniu tego kursu opublikowała pracę na temat promocji planowania rodziny poprzez szkolenie personelu podstawowej opieki zdrowotnej, zdobywając dyplom paryskiego Uniwersytetu Rene Descartes, UER Necker – Enfants – Malades oraz Centre International de l’Enfance.
W tym samym roku, wraz z dr Aliną Lichtarowicz, Marią Kinle i wieloma innymi wspólnikami, założyła Polskie Stowarzyszenie Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny. Ta organizacja non-profit koncentruje się na edukowaniu o naturalnych metodach rozpoznawania płodności, zwanymi metodą objawowo-termiczną. Dzięki swojemu zaangażowaniu w promocję wartości płodności, zdrowia prokreacyjnego oraz poszanowania życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci, stała się jedną z liderek ruchów pro-life w Polsce.
Po przejściu na emeryturę utrzymywała status prezesa honorowego Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli NPR. Podróżując po Polsce, zakładała nowe oddziały stowarzyszenia, co przyczyniło się do powstania sieci instytucji zajmujących się nauczaniem naturalnych metod rozpoznawania płodności.
Po utworzeniu Human Life International – Europa, Hanna aktywnie uczestniczyła w organizacji szkoleń dla lekarzy i liderów ruchów pro-life w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Jej działania miały ogromny wpływ na powstanie podobnych stowarzyszeń w Białorusi, Ukrainie, Łotwie, Litwie oraz w innych krajach byłego ZSRR, a przeszkolona przez nią kadra liczyła setki osób z zagranicy oraz dziesiątki tysięcy Polaków.
Życie prywatne
Życie prywatne Hanny Marii Cerańskiej-Goszczyńskiej charakteryzuje się interesującymi aspektami, które warto poznać. Dwukrotnie zamężna, ale bezdzietna, z pewnością prowadziła życie pełne pasji i zaangażowania.
W młodzieńczych latach poświęcała się turystyce rowerowej na poziomie europejskim, co dowodzi jej aktywności oraz miłości do podróży. Jej motto, które nosiła w sercu, brzmi: „Bóg przebacza zawsze, człowiek – często, a natura nigdy”. Dodatkowo, inspirację znajdowała w słowach papieża Franciszka: „Tak żyj, aby zostawić po sobie ślad”, co wskazuje na jej głębokie przemyślenia dotyczące życia oraz wpływu, jaki może wywrzeć na innych.
W swoim życiu osobistym miała ukochanego psa, gordon setera o imieniu „Fuga”, który zapewne towarzyszył jej w wielu wspólnych chwilach.
Hanna Maria jest również miłośniczką brydża oraz krzyżówek, co świadczy o jej zamiłowaniu do intelektualnych wyzwań oraz twórczej rywalizacji z innymi.
Nagrody i wyróżnienia
W listopadzie 1976 roku, Hanna Maria Cerańska-Goszczyńska została odznaczona nagrodą w Konkursie im. Wandy i Marcina Kacprzaków. Nagroda ta przyznana została za jej pracę zatytułowaną Wybitne aspekty otyłości u dzieci regionu warszawskiego, która została napisana we współpracy z dr Haliną Wojdon-Machałą.
Oprócz tego, pełni ona dożywotnią funkcję prezesa honorowego Polskiego Stowarzyszenia Naukowego na Rzecz Niesienia Pomocy Rodzinie (PSNNPR).
Publikacje
Hanna Maria Cerańska-Goszczyńska jest autorką wielu istotnych publikacji, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w dziedzinie zdrowia oraz planowania rodziny. Poniżej przedstawiono jej najważniejsze dzieła.
- 2009: Rozpoznawania płodności, wydanie III rozszerzone, praca zbiorowa, red. M. Troszyński, Wydawnictwo Bonami,
- 2004: Płodność i planowanie rodziny, red. Zbigniew Szymański, Szczecin, Wydawnictwo Pomorskiej Akademii Medycznej,
- 1997: Karmienie piersią. Powrót płodności, depresje, smutki po porodowe, MAKmed,
- 1987: Vademecum turysty kolarza PTTK, Wydawnictwo Kraj.
Ordery, odznaczenia i odznaki
Hanna Maria Cerańska-Goszczyńska, w swojej długoletniej karierze, zdobyła szereg prestigowych odznaczeń, które potwierdzają jej zaangażowanie oraz wkład w różnorodne dziedziny działalności społecznej.
- 1966: srebrna odznaka PTTK,
- 1967: odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego,
- 1969: złota odznaka PTTK,
- 1975: odznaka Przyjaciel Dziecka,
- 1976: medal im. dr. Henryka Jordana,
- 1977: odznaka Zasłużonego Działacza TPD,
- 1979: medal Komisji Edukacji Narodowej,
- 2009: złota odznaka Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny.
Przypisy
- SuperS. User SuperS., Wspomnienie śp. dr n. med. H. Cerańskiej-Goszczyńskiej – Polskie Stowarzyszenie Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny [online], www.psnnpr.com [dostęp 10.12.2017 r.]
- Admin, Zmarła dr Hanna Cerańska-Goszczyńska wielki nauczyciel NPR, „HLI Polska” [dostęp 10.12.2017 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Bolesław Ryszard Gepner | Irena Koprowska | Katarzyna Filipowicz-Polańska | Stanisław Słonimski | Stanisław Kohn | Wiktor Bohdan Szostak | Andrzej Kalewski | Jerzy Hołowiecki | Stanisław Andrzejewski (toksykolog) | Witold Friedensberg | Wojciech Feleszko | Krystyna Kubicka | Józef Czekierski (lekarz) | Feliks Kanabus | Ludwik Natanson | Stanisław Pechkranc | Dariusz Nowak (lekarz) | Janusz Edmund Wałaszewski | Mieczysław Malcz | Maurice MendelssohnOceń: Hanna Maria Cerańska-Goszczyńska