Sztab Generalny Wojska Polskiego

---

Geneza

W historii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, ważnym momentem był jego początek, który wiązał się z istnieniem Inspektoratu Wyszkolenia Polskiej Siły Zbrojnej. Ta instytucja funkcjonowała w okresie od 23 kwietnia 1917 roku do 29 października 1918 roku.

Inspektorat został powołany do życia na mocy rozkazu Naczelnego Wodza Wojsk Polskich, generała piechoty Hansa von Beselera. Warto zauważyć, że jego działalność zakończyła się krótko po utworzeniu Sztabu Generalnego, gdyż Inspektorat został rozwiązany przez generała porucznika Tadeusza Rozwadowskiego. Co ciekawe, miało to miejsce zaledwie dzień po powstaniu Sztabu.

Na czele Inspektoratu stał do 19 października 1918 roku generał piechoty Felix von Barth. Po tej dacie dowodzenie przejął pułkownik Henryk Minkiewicz, który kontynuował tę odpowiedzialną funkcję, co miało kluczowe znaczenie dla dalszego rozwoju struktur wojskowych w Polsce.

Historia

Historia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego sięga ważnych wydarzeń z początku XX wieku. 25 października 1918 roku, w Warszawie, Rada Regencyjna Królestwa Polskiego powołała na stanowisko Szefa Sztabu Wojsk Polskich generała porucznika Tadeusza Rozwadowskiego. Tego dnia ustanowiono także święto instytucji, które trwa do dzisiaj.

W późniejszych latach, 22 grudnia 1928 roku, minister spraw wojskowych marszałek Józef Piłsudski zreformował terminologię i zmienił nazwę z „Sztabu Generalnego” na „Sztab Główny”. Ta decyzja przywróciła tradycję Sztabu Głównego, który istniał wcześniej w armii Księstwa Warszawskiego oraz w Królestwie Kongresowym.

W dniu 1 września 1939 roku, w obliczu wybuchu II wojny światowej, Sztab został przekształcony na Sztab Naczelnego Wodza. W nowej formie funkcjonował zarówno w Polskich Siłach Zbrojnych stacjonujących we Francji, jak i w późniejszym okresie w Wielkiej Brytanii od roku 1940.

Wiosną 1939 roku, oddano do użytku nowy budynek Sztabu Głównego, usytuowany przy ul. Rakowieckiej, którego projektanci to Barbara oraz Stanisław Brukalscy. Stanowił on symbol nowoczesności i rozwoju polskich sił zbrojnych.

W Lublinie, 8 sierpnia 1944 roku, rozpoczęto proces organizacji Sztabu Głównego Wojska Polskiego, który wchodził w skład Naczelnego Dowództwa. Z kolei 10 lipca 1945 roku przekształcono go na etat pokojowy, przywracając jednocześnie pierwotną nazwę „Sztab Generalny WP”.

Zadania

Od 1990 roku, Sztab Generalny Wojska Polskiego pełni kluczową rolę w zakresie realizacji fundamentalnych celów związanych z interoperacyjnością oraz kompatybilnością z strukturami NATO. Istotne jest, aby podejmowane działania miały na celu zaspokojenie wymogów współpracy z innymi krajami członkowskimi NATO.

Szczególną uwagę poświęca się zagadnieniom dotyczącym wspólnego działania, które są zgłaszane do Sojuszu Sztabów oraz wojsk. Dąży się nie tylko do efektywnej koordynacji operacyjnej, ale również do standaryzacji oraz unifikacji wyposażenia technicznego, co ma na celu zapewnienie sprawnego i bezpiecznego działania sił zbrojnych w międzynarodowych operacjach.

Zasadnicze przedsięwzięcia Sztabu Generalnego WP wynikają w dużej mierze z treści wypracowanych założeń modernizacyjnych, które stanowią fundament rozwoju i przystosowania sił zbrojnych do współczesnych wymogów i standardów.

Struktura organizacyjna SG WP

Struktura organizacyjna Sztabu Generalnego Wojska Polskiego jest złożona i ściśle określona, co przekłada się na efektywność zarządzania.

Na czołowej pozycji w kierownictwie znajduje się Szef SG WP, którym jest gen. Wiesław Kukuła. Jego główny zastępca to gen. dyw. dr Karol Dymanowski, a kolejnym zastępcą jest gen. dyw. dr Dariusz Pluta. Gen. broni Stanisław Czosnek również pełni rolę zastępcy szefa.

Wśród istotnych ról w sztabie znajduje się też radca generalny Szefa SG WP, którym są gen. bryg. Arkadiusz Mikołajczyk oraz płk pil. dr inż. Łukasz Andrzejewski-Popow. Dodatkowo, płk Arkadiusz Rubajczyk kieruje sekretariatem Szefa SG WP.

W obszarze komunikacji publicznej i medialnej funkcjonuje szef Zespołu Prasowego, rzecznik SG WP, płk Joanna Klejszmit, a także płk Adam Górecki, który koordynuje Centrum Koordynacyjne. Należy również wymienić st. chor. szt. Piotra Smugę, odpowiadającego za zadania starszego podoficera SG WP.

Funkcjonują też różne zarządy, które mają kluczowe znaczenie dla struktur SG WP:

• Zarząd Organizacji i Uzupełnień – P1, z płk Bogdanem Sową na czele oraz płk Dariuszem Tyszką jako zastępcą,
• Zarząd Analiz Wywiadowczych i Rozpoznawczych – P2, którym zarządza gen. bryg. Mieczysław Bieniek z płk Włodzimierzem Hudakiem na stanowisku zastępcy,
• Zarząd Planowania Użycia Sił Zbrojnych – P3, gdzie funkcję szefa pełni gen. bryg. Mirosław Polakow, a jego zastępcami są płk Marcin Zawodniak oraz płk Janusz Misiak,
• Zarząd Logistyki – P4, z gen. bryg. Mariuszem Skulimowskim na czołowej pozycji.
• Zarząd Planowania i Programowania Rozwoju Sił Zbrojnych – P5, z gen. bryg. Rafałem Ostrowskim jako szefem oraz płk Robertem Żurawskim na stanowisku zastępcy.
• Zarząd Kierowania i Dowodzenia – P6, prowadzony przez płk Piotra Chodowca, z płk Piotrem Chwiej na miejscu zastępcy.
• Zarząd Szkolenia – P7, gdzie aktualnie brak informacji o szefie oraz zastępcy.
• Zarząd Planowania Rzeczowego – P8, z gen. bryg. Krzysztofem Zielskim i płk Tomaszem Grzelakiem na czołowych pozycjach.

Tak zorganizowana struktura umożliwia Sztabowi Generalnemu efektywne i sprawne działania w obszarze dowodzenia oraz koordynacji rozwoju Sił Zbrojnych.

---

Oceń: Sztab Generalny Wojska Polskiego

---