Stanisław Kuczborski

Kultura i sztuka

Stanisław Kuczborski, ur. 1881 roku w Warszawie, zmarł tragicznie 16 lub 17 stycznia 1911 roku w swoim rodzinnym mieście. Był uzdolnionym malarzem, rysownikiem, twórcą karykatur oraz plakatów, a także artystą kabaretowym. Jego matka, Klotylda z Gierymskich Kuczborska, była rodzoną siostrą słynnych malarzy – Aleksandra oraz Maksymiliana Gierymskich, co mogło mieć wpływ na rozwój jego artystycznych zdolności.

Kuczborski był uczniem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie miał okazję studiować w pracowniach takich twórców jak Józef Unierzyski, Leon Wyczółkowski i Jan Stanisławski. Z racji swoich artystycznych zainteresowań oraz związku z cyganerią krakowską, Kuczborski był jednym z inicjatorów powstania kabaretu „Zielony Balonik” w kawiarni Jana Michalika w Krakowie, gdzie wielokrotnie występował jako artysta.

W swoim życiu prywatnym zawarł związek małżeński z Zofią Munk, z którą doczekał się córki Ireny (1907–1971). Irena, podążając za śladami ojca, także zajmowała się malarstwem, grafiką, rysunkiem oraz plakatem, tworząc własne artystyczne dziedzictwo.

W 1906 roku zdobył uznanie na konkursie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, gdzie osobiście został odznaczony za swój obraz zatytułowany „Pogrzeb”. Obraz, namalowany olejem na płótnie w 1904 roku, przedstawia scenę odbywającą się przed wiejską chatą w historycznych podkrakowskich Bronowicach.

Stanisław Kuczborski zmarł w tragicznym wypadku, kiedy to 16 lub 17 stycznia 1911 roku, w swoim mieszkaniu-pracowni przy ul. Szczyglej 12, doszło do zatrucia gazem z nieszczelnego piecyka. Po ceremonii żałobnej, która miała miejsce 20 stycznia 1911 roku w warszawskim kościele Świętego Krzyża, został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Przypisy

  1. Urszula Kozakowska-Zaucha, Wacława Milewska: A to Polska właśnie. [w:] iMNK – Wirtualne Muzeum Narodowe w Krakowie. imnk.pl > artyści > K > Stanisław Kuczborski > klucz: A to Polska właśnie [on-line]. Muzeum Narodowe w Krakowie, 2010. [dostęp 13.08.2017 r.]
  2. a b Światosław Lenartowicz: Stanisław Kuczborski (1881–1911). Pogrzeb, 1904. Zakup, 1986. [w:] iMNK – Wirtualne Muzeum Narodowe w Krakowie. imnk.pl > artyści > K > Stanisław Kuczborski [on-line]. Muzeum Narodowe w Krakowie, 2010. [dostęp 13.08.2017 r.]
  3. Osobiste. Ostatnie posługi. „Kurjer Warszawski”. Rok dziewięćdziesiąty pierwszy (nr 21 – dodatek poranny), s. 2, 21.01.1911 r. Konrad Olchowicz (za red.). Warszawa: Hortensja Lewentalowa i Zygmunt Olchowicz. [dostęp 13.08.2017 r.]
  4. Stanisław Kuczborski. Wspomnienie pozgonne. „Kurjer Warszawski”. Rok dziewięćdziesiąty pierwszy (nr 17), s. 10, 17.01.1911 r. Konrad Olchowicz (za red.). Warszawa: Hortensja Lewentalowa i Zygmunt Olchowicz. [dostęp 13.08.2017 r.]
  5. a b Ś.†p. Stanisław Kuczborski [nota pośmiertna]. „Rozwój”. Rok XIV (nr 14), s. 4, 18.01.1911 r. St. Łąpiński (red. odp.). Łódź: Wiktor Czajewski. [dostęp 13.08.2017 r.]

Oceń: Stanisław Kuczborski

★★★★★
Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:9