Wiesław Wernic

---

Życiorys

Wiesław Wernic, syn eugenikaLeona Wernica (1870–1953), był również młodszym bratem Leona Leszka Mariusza (1897–1969). Swoje nauki rozpoczął na Uniwersytecie Warszawskim, lecz po dwóch latach zdecydował się przenieść, aby zakończyć edukację na kierunku ekonomicznym w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie.

Przed wybuchem II wojny światowej publikował swoje teksty w takich gazetach jak „Głos Pracy”, „Kurier Poranny” oraz „Gazeta Polska”. W 1936 roku zaczął pracować w Polskiej Agencji Telegraficznej. W czasie hitlerowskiej okupacji posługiwał się pseudonimem „Woźniak”. Brał aktywny udział w powstaniu warszawskim i został wzięty do niewoli, przebywając w obozach w Austrii.

Twórca ten zyskał sobie miejsca w redakcji Biura Informacji i Propagandy przy Komendzie Głównej ZWZ – AK, gdzie odpowiedzialny był za redagowanie gazet, w tym „Warszawa Walczy – Gazeta Żołnierska”. Po wojnie skoncentrował się na pracy dziennikarskiej, pisując dla „Rzeczpospolitej”, Polskiego Radia oraz „Tygodnika Demokratycznego”.

Produkcja literacka Wernica rozpoczęła się w latach 1927–1931, kiedy to jego pierwsze nowele ukazały się w „Kwadrydze”. W 1933 roku światło dzienne ujrzała jego mini powieść szpiegowska „Daleka przygoda”. Po długiej przerwie, w połowie lat sześćdziesiątych autor wrócił do pisania, prezentując swoją pierwszą książkę „Tropy wiodą przez prerię”.

W twórczości tej opisywane są wydarzenia na Dzikim Zachodzie pod koniec XIX wieku. Narratorem tych opowieści jest doktor Jan, ukazujący się jako alter ego autora, a obok niego stoi jego przyjaciel, traper Karol Gordon, który ma liczne kontakty z rdzennymi Indianami. Osoby fikcyjne w jego książkach niekiedy powracają, a niektóre odgrywają znaczącą rolę w poszczególnych tomach, które zawsze są związane z głównym cyklem. Narracja przeplata się z ich przygodami podczas letnich wędrówek w nieznane obszary Stanów Zjednoczonych, Kanady i Meksyku, gdzie stykają się z Indianami, bandytami, stróżami prawa czy poszukiwaczami złota, stawiając czoła licznym wyzwaniom i rozwiązując kryminalne zagadki.

Pierwsza pod względem chronologii powieść „Gwiazda trapera” osadzona jest w latach 1874–1875, podczas gdy ostatnie opowieści rozgrywają się po roku 1890. W wielu utworach można dostrzec polskie akcenty – główni bohaterowie napotykają emigrantów z Polski lub ich potomków. Ostatnia dokończona powieść „Złe miasto” ujrzała światło dzienne po śmierci Wernica. Kolejny, dwudziesty pierwszy tom zatytułowany „Chata Starego Niedźwiedzia” został napisany częściowo, jednak autor nie zdążył go ukończyć. Dążenie do dokończenia tej historii podjął jego syn, Dominik Wernic, jednak do tej pory nie nastąpiło to.

Autor został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie (aleja 8, miejsce 27). Co roku, w rocznice jego urodzin i śmierci, zapalane są znicze, a na jego grobie składane są kwiaty przez oddanych fanów jego talentu.

Wernic został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 1986 roku. Jego powieści cieszyły się popularnością, były tłumaczone na czeski, słowacki, niemiecki i rumuński. W Polsce w latach 1965–1990 sprzedano ponad 2 miliony egzemplarzy jego książek, a za granicą dostarczono ich ponad 400 tysięcy. Istnieją strony fanowskie poświęcone jego twórczości, w tym nieoficjalna kontynuacja serii westernowej „Czarna Gwiazda”, stworzona przez Wojciecha Wójcika.

Twórczość

W twórczości Wiesława Wernica możemy odnaleźć szereg charakterystycznych dzieł, które zachwycają różnorodnością tematów oraz głębią przedstawianych postaci. Poniżej przedstawiamy chronologię wydań, która obrazowo ilustruje rozwój artystyczny autora:

• Tropy wiodą przez prerię – 1965,
• Szeryf z Fort Benton – 1966,
• Słońce Arizony – 1967,
• Colorado – 1969,
• Płomień w Oklahomie – 1970,
• Łapacz z Sacramento – 1970,
• Człowiek z Montany – 1972,
• Gwiazda trapera – 1972,
• Wędrowny handlarz – 1973,
• Przez góry Montany – 1974,
• Na południe od Rio Grande – 1975,
• Ucieczka z Wichita Falls – 1976,
• Barry Bede – 1977,
• Old Gray – 1978,
• Skarby MacKenzie – 1980,
• Znikające stado – 1982,
• Wołanie dalekich wzgórz – 1983,
• Sierżant konnej policji – 1985,
• W Nowej Fundlandii – 1988,
• Złe miasto – 1990,
• Daleka przygoda (1933/2017 w formie ebooka),
• Chata Starego Niedźwiedzia (nieukończona),
• Dzień dobry, Kanado (niewydana, książka podróżnicza),
• Szpada i Woreczek (1965-, nieukończona, powieść historyczno-przygodowa, autor zaniechał dalszych prac nad książką po napisaniu kilkunastu stron).

Oprócz chronologii wydań, warto również zwrócić uwagę na chronologię akcji poszczególnych utworów, która dodaje kontekstu i wskazuje na związki fabularne między książkami:

• Gwiazda trapera,
• Przez góry Montany,
• Łapacz z Sacramento,
• Tropy wiodą przez prerię,
• Szeryf z Fort Benton,
• Słońce Arizony,
• Ucieczka z Wichita Falls,
• Colorado,
• Płomień w Oklahomie,
• Człowiek z Montany,
• Wędrowny handlarz,
• Na południe od Rio Grande,
• Old Gray,
• Barry Bede,
• Skarby MacKenzie,
• Znikające stado,
• Sierżant konnej policji,
• Wołanie dalekich wzgórz,
• W Nowej Fundlandii,
• Złe miasto.

---

Oceń: Wiesław Wernic

---