Jan Rosen

---

Życiorys

Od najmłodszych lat Jan Rosen z pasją oddawał się sztuce, kształcąc się w rysunku pod okiem wybitnych nauczycieli. Uczył się w Dreźnie u Henryka Redlicha oraz w Warszawie u Franciszka Kostrzewskiego. Po tych wstępnych lekcjach wyjechał do Monachium, gdzie podjął studia w Akademii Sztuk Pięknych; wkrótce, bo na początku listopada 1872 roku, zgłosił się do Antikenklasse. W tym okresie pracował także w prywatnej pracowni Józefa Brandta. Uczył się również w Paryżu, w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie kształcił się pod okiem Isidora Pilsa oraz Jean-Léon Gérôme’a.

Artysta spędził długie lata poza Polską, podróżując po różnych krajach europejskich oraz zamieszkując w Monachium, Paryżu i Lozannie. W 1891 roku został nadwornym malarzem dworu petersburskiego, a do kraju powrócił dopiero w 1921 roku.

Rosen koncentrował się w swojej twórczości na obrazach o tematyce wojskowej, a także na epickich scenach batalistycznych z czasów napoleońskich oraz powstania listopadowego. Jego prace często przedstawiały również rodzajowe ujęcia jeźdźców i koni, co stało się jego ulubionym motywem.

Artysta odszedł z tego świata, zostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny, a jego doczesne szczątki spoczywają w grobowcu rodzinnym na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 18, grób 11).

Jan Rosen był mężem Wandy Hantke (1865–1936), córki Bernarda Ludwika Hantke, z którą miał troje dzieci:

• Jana Henryka (1891–1982) – malarza oraz twórcy fresków w katedrze ormiańskiej we Lwowie,
• Marię (1894-1987), która od 1931 roku była żoną dyplomaty Jana Wszelakiego (1894–1965),
• Zofię (1897–1979), uznaną artystkę rzeźbiarkę.

Niektóre prace

Jan Rosen to artysta, który w swojej twórczości potrafił uchwycić niezwykłe momenty w historii. Wśród jego znanych prac znajdują się:

• Bitwa pod Stoczkiem, 1890,
• Rewia na Placu Saskim przed wielkim księciem Konstantym w 1824 roku.

Ordery i odznaczenia

Jan Rosen był osobą, która została odznaczona wieloma prestiżowymi wyróżnieniami w uznaniu za swoje zasługi.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 2 maja 1924,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 9 listopada 1932,
• Kawaler Orderu Legii Honorowej, nadany we Francji.

---

Oceń: Jan Rosen

---