Stanisław Henryk Rymaszewski, znany również pod swoim pseudonimem „Maks”, to postać, która pozostawiła wyraźny ślad w polskim świecie architektury. Urodził się 8 grudnia 1928 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje młodzieńcze lata. Jego talent i pasja do architektury doprowadziły go do wielu ważnych osiągnięć w tej dziedzinie.
Niestety, jego życie zakończyło się 13 maja 2021 roku, ale jego dziedzictwo wciąż inspiruje młodych architektów oraz miłośników sztuki budowlanej. Rymaszewski był nie tylko projektantem, ale także wizjonerem, który z pełnym zaangażowaniem podchodził do swojej pracy.
Życiorys
Stanisław Henryk Rymaszewski był synem Władysława Jana Rymaszewskiego. Jego matka, działająca w 1920 roku w Amerykańskim Komitecie Pomocy Polakom w Wilnie, później pracowała w ambasadzie amerykańskiej w Polsce. Po zakończeniu II wojny światowej podjęła pracę jako nauczycielka w gimnazjum Lisa-Kuli.
Jako żołnierz Armii Krajowej Rymaszewski aktywnie uczestniczył w działaniach powstania warszawskiego, będąc członkiem zgrupowania Pułku „Baszta”. Po wojnie, w 1947 roku, z powodzeniem zdał maturę w gimnazjum Lisa-Kuli. Następnie przystąpił do egzaminu wstępnego na Uniwersytet Warszawski, który ukończył w 1952 roku, zdobywając dyplom na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.
Rymaszewski pełnił funkcję głównego projektanta w biurze Miastoprojekt-Stolica z siedzibą w Warszawie. Dodatkowo zdobył doświadczenie jako architekt w Ghanie w latach 1962–1967 oraz w Nigerii po 1967 roku. Po ogłoszeniu stanu wojennego w Polsce, w obliczu trudnych warunków politycznych, zdecydował się na emigrację do Kanady, z której powrócił na stałe do Polski w latach 90. XX wieku.
W swojej karierze architektonicznej był aktywnym członkiem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, a od 2002 roku należał do Mazowieckiej Okręgowej Izby Architektów RP. Po śmierci znalazł swoje ostatnie miejsce spoczynku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Ważniejsze prace
W dorobku Stanisława Henryka Rymaszewskiego znajduje się wiele znaczących realizacji architektonicznych. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich:
- osiedle Muranów Północny, Warszawa (1956–1965) – współpraca z Wacławem Eytnerem,
- budynek mieszkalny, Al. Jana Pawła II 68, Warszawa (1962) – współautorzy: Danuta Szafnicka-Perzyńska – zdobywca II nagrody w konkursie Mister Warszawy 1962,
- Centrum Targowe (International Trade Fair), Accra, Ghana (1967) – współworzenie z Vicem Adegbite (kierownik zespołu), Jackiem Chyroszem.
Przypisy
- African Modernism – Architecture of Independence. manuelherz.com/. [dostęp 17.08.2023 r.]
- a b c d e Wywiad ze Stanisławem Henrykiem Rymaszewskim „Maksem”. 1944.pl. [dostęp 09.08.2023 r.]
- a b c d e f arch. Stanisław Henryk Rymaszewski. Archiwum Architektów Polskich. [dostęp 09.08.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Edward Eber | Tadeusz Cholewicki | Marian Cichy | Wiesław Trąmpczyński | Marek Leykam | Stefan Putowski | Aleksander Sygietyński | Jarosław Wojciechowski (architekt) | Zdzisław Parszewski | Julian Ginsbert | Hanna Szmalenberg | Jerzy Trybulski | Jan Słyk | Mieczysław Pożaryski | Bolesław Orgelbrand | Józef Balicki | Marcin Weinfeld | Stanisław Żaryn (architekt) | Leon Karasiński | Antoni GarnuszewskiOceń: Stanisław Henryk Rymaszewski