Zdzisław Parszewski

W 1942 roku, po ukończeniu liceum, rozpoczął naukę w dawnej Państwowej Szkole Budowy Maszyn im. Wawelberga w Warszawie. W obliczu II wojny światowej, jego edukacja kontynuowana była na tajnych kursach Politechniki Warszawskiej. Po zakończeniu działań wojennych, Zdzisław Parszewski powrócił do podróży akademickiej, studiując najpierw na Politechnice w Lublinie, a następnie od 1945 roku na Politechnice Łódzkiej.

Po uzyskaniu dyplomu magistra inżyniera mechanika 1 lipca 1948 roku, rozpoczął pracę jako asystent w Zakładzie Mechaniki Technicznej. W 1953 roku awansował na adiunkta Katedry Wytrzymałości Materiałów. Zaledwie rok później, w 1954 roku, uzyskał stopień naukowy doktora i został kierownikiem nowego Zakładu Teorii Mechanizmów i Maszyn. Jego kariera akademicka rosła wraz z otrzymywanymi tytułami, od 1965 roku był profesorem nadzwyczajnym, a w 1972 roku osiągnął tytuł profesora zwyczajnego.

Zdzisław Parszewski był uznawanym specjalistą w zakresie teorii mechanizmów i maszyn, szczególnie interesującym się dynamiką maszyn wirnikowych. Współtworzył w Polsce dyscyplinę naukową pod nazwą teoria mechanizmów oraz maszyn, będąc także fundamentem łódzkiej szkoły dynamiki maszyn wirnikowych. W jego dorobku naukowym znajduje się kilkunastu wypromowanych doktorów oraz wiele książek i skryptów, w tym podręcznik „Teoria maszyn i mechanizmów” z 1965 roku, który doczekał się czterech wznowień oraz publikacja „Drgania i dynamika maszyn”.

Jako aktywny członek środowiska naukowego, był członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN, Łódzkiego Towarzystwa Naukowego oraz IME-Londyn. Parszewski przyczynił się również do powstania International Federation Theory of Machines and Mechanisms (IFToMM) oraz Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (PTMTiS). W latach 1976-1978 był przewodniczącym Zarządu Głównego PTMTiS oraz wiele lat przewodniczył Oddziałowi Łódzkiemu tego Towarzystwa, a także pełnił funkcje kierownicze w Katedrze i Instytucie Mechaniki Stosowanej Politechniki Łódzkiej.

W styczniu 1981 roku Zdzisław Parszewski emigrował do Australii, gdzie uzyskał tytuł profesora w Wydziale Mechanicznym Uniwersytetu Technicznego w Melbourne. W 1989 roku przeszedł na emeryturę, ale jego osiągnięcia zostały docenione przez uczelnię, która powołała go na Honorowego Profesora, co pełnił do końca życia. W swoim dorobku miał także liczne odznaczenia, w tym Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.