Tadeusz Cholewicki

---

Życiorys

Tadeusz Cholewicki przyszedł na świat w rodzinie Aleksandra Łukasza, który był dyrektorem Banku Handlowego, oraz Janiny Wandy z Łagodzińskich. Po ukończeniu gimnazjum humanistycznego w 1925 roku, Tadeusz podjął studia na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1930 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w specjalności matematyka.

Po zakończeniu studiów Tadeusz odbył służbę wojskową, a następnie, po przejściu do rezerwy, znowu podjął naukę, tym razem na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. W 1935 roku przedstawił pracę dyplomową poświęconą prądom silnym, co zaowocowało uzyskaniem dyplomu inżyniera elektryka. Tadeusz rozpoczął wówczas pracę jako inżynier budowy sieci trakcyjnej w Towarzystwie Elektryfikacji Kolei.

W 1938 roku awansował na stanowisko zastępcy naczelnika wydziału elektrowni miejskiej, które pełnił również w czasie II wojny światowej. Od 1942 do 1944 roku pracował jako starszy asystent w Szkole Technicznej II stopnia. Po wojnie, w styczniu 1945 roku, Tadeusz został członkiem Grupy Operacyjnej Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów. W 1949 roku objął stanowisko starszego asystenta na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, a później awansował na adiunkta, a następnie na zastępcę profesora.

Jednocześnie, od 1952 roku, Tadeusz był związany z Zakładem Elektrotechniki Teoretycznej Polskiej Akademii Nauk. W 1954 roku objął kierownictwo Katedry Elektrotechniki Teoretycznej oraz na dwuletnią kadencję został dziekanem Wydziału Elektrycznego. Równolegle pełnił funkcję sekretarza Senatu Politechniki Warszawskiej. W 1955 roku Tadeusz uzyskał tytuł docenta, a trzy lata później odbył trzymiesięczny staż w Francji. W 1959 roku został członkiem Société française des électriciens w Paryżu.

W 1962 roku Tadeusz zdobył tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1965 roku został wybrany na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk (PAN). W latach 1966-1968 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komitetu Elektrotechniki oraz zasiadał w Radzie Towarzystw Naukowych i Upowszechniania Nauki przy Prezydium PAN. Dodatkowo, w 1967 roku Tadeusz został redaktorem naczelnym serii wydawniczej „Monografie Elektrotechniki Teoretycznej” Wydziału IV PAN, a także zasiadał w Radzie Redakcyjnej kwartalnika „Rozprawy Elektrotechniczne”. W 1969 roku przez dwa lata był przewodniczącym Komitetu Elektrotechniki PW, a w 1971 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W 1980 roku został członkiem rzeczywistym PAN.

Tadeusz Cholewicki był pionierem w dziedzinie zastosowania teorii macierzy w elektrotechnice oraz w algebrze macierzy do analizy obwodów liniowych. Prowadził również badania dotyczące teorii układów nieliniowych. Jego dorobek naukowy liczy 85 pozycji, w tym 67 prac naukowych oraz 11 monografii i podręczników. Publikował cykl prac dotyczących drgań oraz periodyczności rozwiązań obwodów nieliniowych, a jego badania często odnosiły się do równań Duffinga. Był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz od 1980 roku honorowym członkiem PTETiS.

Tadeusz był mężem Małgorzaty Anny z domu Timczenko, która zmarła w 2000 roku. Jego życie zakończyło się w Warszawie, a miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 28-3-17,18).

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Cholewicki został odznaczony szeregiem prestiżowych wyróżnień, które świadczą o jego zaangażowaniu oraz wkładzie w rozwój Polski i edukacji. Wśród jego osiągnięć znajdują się następujące odznaczenia:

• krzyż komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• złoty krzyż zasługi,
• medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955),
• medal Komisji Edukacji Narodowej,
• odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1977),
• złota odznaka „Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej” (1978).

Informacje te pochodzą z źródła: PTETiS.

---

Oceń: Tadeusz Cholewicki

---