Jan Wszelaki


Jan Wszelaki, który przyszedł na świat 11 listopada 1894 roku w Warszawie, był postacią o niezwykle bogatym dorobku. Jego życie zakończyło się 1 lipca 1965 roku w Waszyngtonie, jednak pozostawił po sobie trwały ślad w różnych dziedzinach.

Był nie tylko polskim ekonomistą, ale także dyplomatą i politologiem. Jego działania na rzecz społeczności polonijnej odzwierciedlają jego głębokie zaangażowanie w sprawy narodowe i międzynarodowe.

Życiorys

Jan Wszelaki to postać o bogatej biografii, związanej z wieloma istotnymi wydarzeniami oraz instytucjami w Polsce i poza jej granicami. Uczył się zarówno na moskiewskich, jak i paryskim uniwersytetach, zdobywając cenne wykształcenie, które zaowocowało dalszą karierą w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W okresie dwudziestolecia międzywojennego zajmował różne wysokie stanowiska, zarówno w centrali, jak i na zagranicznych placówkach dyplomatycznych. Pełnił funkcje referenta oraz tytularnego sekretarza poselstwa w Moskwie w latach 1918-1922. Następnie, w roku 1922, został radcą ministerialnym Departamentu Polityczno-Ekonomicznego.

Od 1 stycznia 1927 do 1933 roku Wszelaki pełnił rolę sekretarza poselstwa, a następnie został sekretarzem ambasady RP w Londynie. W kolejnych latach awansował na radcę ministerialnego, pełniąc funkcję zastępcy naczelnika Wydziału Wschodniego oraz Radcy Ekonomicznego Wydziału Prasowego MSZ.

W czasie II wojny światowej jego kariera obejmowała m.in. stanowisko szefa referatu angloamerykańskiego w MSZ oraz zastępcy sekretarza generalnego tej instytucji. W końcowym okresie konfliktu, od grudnia 1944 do lipca 1945, Wszelaki był radcą ambasady RP w Waszyngtonie. Po zakończeniu wojny zdecydował się na życie na emigracji i aktywnie uczestniczył w działalności dyplomatycznej rządu polskiego na uchodźstwie, a także w przedsięwzięciach niepodległościowych.

W Waszyngtonie doktorował na Uniwersytecie Georgetown, a później objął stanowisko profesora w American University. W latach 1962–1965 był dyrektorem wykonawczym Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce, co potwierdza jego wpływową rolę w polskiej społeczności naukowej w USA.

W 1931 roku Jan Wszelaki poślubił Marię de Rosen, córkę znanego malarza Jana Rosena oraz Wandy z d. Handke, siostrę artysty Jana Henryka de Rosena. Jego żona zmarła w Stanach Zjednoczonych w 1987 roku, co lokalizuje ważny wątek osobisty w historii Wszelakiego.

Ordery i odznaczenia

Jan Wszelaki był osobą, która zdobyła wiele ważnych odznaczeń i medali w uznaniu za swoje zasługi i osiągnięcia. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich:

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 6 czerwca 1931 roku,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 11 listopada 1937 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał 12 lutego 1929 roku,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Srebrny Medal za Długoletnią Służbę,
  • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę,
  • Wielki Oficer Orderu Leopolda z Belgii,
  • Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza z Włoch,
  • Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii,
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Feniksa, przyznany przez Grecję w 1938 roku,
  • Srebrny Krzyż Zasługi z Węgier.

Przypisy

  1. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie państwowej”.
  2. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  3. M.P. z 1929 r. nr 41, poz. 80 „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
  4. Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 20, 1939.

Oceń: Jan Wszelaki

Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:22