Edward Rożnowski

Medycyna i zdrowie

Edward Hipolit Marian Rożnowski, uchodzący za wybitnego lekarza oraz działacza społecznego, przyszedł na świat 23 stycznia 1899 roku w Warszawie. Jego życie zakończyło się tragicznie w burzliwych czasach II wojny światowej, 9 lub 27 września 1939 roku, w okolicach Tomaszówki na Białorusi.

Jako doktor medycyny, Rożnowski nie tylko dbał o zdrowie swoich pacjentów, ale również angażował się w działalność na rzecz niepodległości Polski. Jego wkład na polu medycyny oraz działalności społecznej był nieoceniony.

Warto podkreślić, że Edward Rożnowski posiadał również stopień kapitana rezerwy piechoty Wojska Polskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w obronność kraju i postawach patriotycznych.

Życiorys

Edward Rożnowski, w czasach swoich młodzieńczych lat, będąc uczniem gimnazjum, od roku 1914, aktywnie uczestniczył w harcerstwie. Należał także do Organizacji Młodzieży Narodowej, gdzie pełnił funkcję prezesa zarządu koła OMN w Warszawie od co najmniej 1916 roku. Jego działalność obejmowała członkostwo w Związku Młodzieży Polskiej „Zet” oraz Związku Młodzieży Polskiej „Przyszłość”, a od 1916 roku był członkiem POW, czyli Polskiej Organizacji Wojskowej.

W roku 1918 Rożnowski rozpoczął swoją służbę w Wojsku Polskim, gdzie pełnił obowiązki ochotniczego oficera liniowego. W 1919 roku, jako podporucznik, służył w 22 pułku piechoty. Po zakończeniu kariery wojskowej kontynuował swoją edukację, zdobywając dyplom na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył studia z wyróżnieniem, a następnie uzyskał doktorat w dziedzinie wszech nauk lekarskich.

W trakcie swojej kariery jako lekarz angażował się również w różnorodne działania społeczne. Zasiadał na stanowisku prezesa zarządu wojewódzkiego POW, a także prezesował zarządowi powiatowemu Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny. Jego działalność obejmowała również Związek Strzelecki oraz Związek Rezerwistów. W 1924 roku jego jednostką wojskową, w której służył, był 21 pułk piechoty „Dzieci Warszawy”. Na początku lat 30. piastował stanowisko lekarza powiatowego w Grodzisku Mazowieckim.

W roku 1934, będąc już doktorem medycyny, został przeniesiony do kadry zapasowej 2 Szpitala Okręgowego. W obliczu zbliżającej się wojny, w sierpniu 1939 roku, został zmobilizowany do Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa. Edward Rożnowski zginął we wrześniu tego samego roku, walcząc w szeregach 84 pułku Strzelców Poleskich podczas bitwy pod Tomaszówką. Po jego śmierci, jego żona otrzymała od PCK zakrwawioną legitymację oraz informację o jego zgonie, jednak bez podanej dokładnej daty. Istnieje kilka wersji mówiących o dacie jego śmierci: jedni podają 9 września, inni 27 września.

Edward Rożnowski został pochowany w mogile zbiorowej w Tomaszówce. Ponadto jego symboliczny grób można znaleźć na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 83-5-23.

Awanse

W kontekście kariery Edwarda Rożnowskiego, jego osiągnięcia wojskowe są niezwykle znaczące. Poniżej przedstawiamy chronologiczny przegląd jego awansów:

  • podporucznik – przed sierpniem 1919 roku,
  • porucznik – przed rokiem 1924,
  • kapitan rezerwy – awansowany do tego stopnia w korpusie piechoty, z lokatą 57 oraz starszeństwem od dnia 2 stycznia 1932 roku.

Ordery i odznaczenia

Edward Rożnowski był osobą, która została wyróżniona licznymi odznaczeniami za swoje osiągnięcia. Jego zasługi zostały docenione w różnorodny sposób.

  • krzyż srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
  • krzyż Niepodległości (przyznany 12 marca 1931),
  • cztery Krzyże Walecznych,
  • złoty Krzyż Zasługi (przyznany 16 marca 1934),
  • srebrny Krzyż Zasługi (przyznany 7 listopada 1929).

Życie prywatne

Edward Rożnowski był synem Franciszka oraz Anny z Przyłubskich. W dniu 25 listopada 1926 roku połączył się węzłem małżeńskim z Marią Zimnoch (1906–1986), z którą stworzył rodzinę. Para doczekała się czwórki dzieci: Lecha Marię Hipolita, która przyszła na świat w 1929 roku, Macieja, który zmarł krótko po narodzinach, Andrzeja Stanisława, urodzonego w 1932 roku, oraz Marii Teresy Sabę, urodzonej w 1937 roku, późniejszej Gorzelskiej.

Rodzina Rożnowskich zamieszkiwała w Warszawie przy ul. Kilińskiego 6, gdzie tworzyli swoje domowe życie.

Oceń: Edward Rożnowski

★★★★★
Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:19