Henryk Szpidbaum

---

Życiorys

Henryk Szpidbaum był synem Pinkusa Eliasza Szpidbauma, który żył w latach 1882–?, pełniąc rolę warszawskiego handlowca oraz aktywnego członka lokalnej społeczności. W jego młodzieńczej karierze znaczącym momentem był udział w wojnie polsko-bolszewickiej, gdzie działał jako ochotnik, co pokazuje jego zaangażowanie w sprawy narodowe.

Po ukończeniu Gimnazjum Państwowego im. Tadeusza Reytana w Warszawie w roku 1921, Szpidbaum kontynuował swoją edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Uzyskał dyplom lekarza w 1928 roku. Już podczas studiów pasjonował się antropologią, pracując pod kierunkiem Kazimierza Stołyhwy. Od 1923 do 1934 roku zajmował się praktyką w Pierwszej Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie, od 1934 do 1939 roku, pracował na Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala na Czystem, gdzie miał przyjemność współpracować z Marcelem Landsbergiem.

W swoim dorobku naukowym Szpidbaum był nie tylko aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Eugenicznego, pełniąc funkcję sekretarza Rady Naczelnej, ale także autorem wielu prac z zakresu antropologii i eugeniki. Warto również zaznaczyć, że przetłumaczył na język polski szereg istotnych podręczników, co przyczyniło się do rozwoju nauki w Polsce.

Po wybuchu drugiej wojny światowej jego życie uległo gwałtownym zmianom; został przesiedlony do Kazachstanu, a następnie trafił do Włoch. Tam pełnił funkcję ordynatora VI Szpitala II Korpusu Wojska Polskiego. W roku 1945 obronił doktorat na Uniwersytecie w Bolonii, korzystając z wiedzy Antonio Gasbarriniego. Po zakończeniu działań wojennych, w 1946 roku, osiedlił się w Londynie, gdzie swoje życie zawodowe całkowicie poświęcił kardiologii.

Henryk Szpidbaum był także członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie oraz organizacji takich jak Royal Society of Medicine i British Medical Association. W jego życiu prywatnym, w 1932 roku, związał się małżeństwem z Tamarą Salomonowicz, co dodatkowo wzbogaciło jego osobistą historię.

Wybrane prace

Henryk Szpidbaum jest postacią, której prace naukowe w znaczący sposób przyczyniły się do zrozumienia zagadnień psychologicznych oraz antropologicznych. Oto niektóre z jego wybranych publikacji:

• – W.W. Matecki W.W., H.H. Szpidbaum, Die Konstitution der schizophrenen Juden, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 109 (1), 1927, s. 62–78, DOI: 10.1007/BF02870226,
• – Matecki W, Szpidbaum H. Typy psychofizyczne w świetle badań własnych. Rocznik Psychjatryczny 5, 1927, s. 105–122,
• – O typach Żydów jasnowłosych w Polsce. Archiwum Nauk Antropologicznych 4 (6), 1929,
• – Zróżnicowanie rasowe spanjolów = La différenciation anthropologique des juifs spagnols, 1931,
• – La structure raciale des Juifs Polonais, 1932,
• – Struktura rasowa Żydów Polskich. Miesięcznik Żydowski, 1932,
• – O prawie liczności typów antropologicznych = Sur la loi de fréquence des types anthropologiques. Sprawozdania z posiedzeń Tow. Naukowego Warszawskiego. Wydz. 4, 1931,
• – Wyniki tymczasowe badań Marranów w Portugalii, 1933,
• – Wpływ czynnika dietetycznego i rasowego na przemianę spoczynkową, 1933,
• – Stołyhwo, Szpidbaum. Znaczenie czynnika konstytucjonalnego i rasowego u chorych na raka. Przegląd Antropologiczny 7 (3/4), 1933,
• – Cukrzyca: książka dla pacjentów i ich otoczenia. Warszawa: J. Przeworski, 1939,
• – XX wiek i twoje serce. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1960.

Jego badania charakteryzują się głęboką analizą psychofizyczną oraz rasową, a także wpływem różnych czynników na zdrowie ludzi, co miało istotne znaczenie w kontekście badań antropologicznych w XX wieku.

---

Oceń: Henryk Szpidbaum

---