Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie

---

Historia

Historia obecnej placówki sięga czasów II wojny światowej, kiedy to w okresie okupacji niemieckiej, w Generalnym Gubernatorstwie, zorganizowano seminaria prawosławne w Warszawie (1942–1944) oraz w Chełmie (1943–1944). W 1951 roku metropolita warszawski Tymoteusz założył szkołę, która początkowo funkcjonowała jako prywatne Prawosławne Liceum Teologiczne.

W późniejszych latach, pod przewodnictwem metropolity Makarego, przyjęła obecną nazwę, a program nauczania obejmował cztery lata. Od 1958 roku uczniowie seminarium byli jednocześnie uczniami Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących Nr 5 w Warszawie. W 1970 roku placówka uzyskała statuty publicznej szkoły, działając jako Seminarium filia Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących.

W tym okresie czas trwania nauki został wydłużony najpierw do pięciu lat, a od 1971 roku do sześciu lat. Pożądane zmiany w organizacji seminarium miały miejsce w 1974 roku, kiedy pod kierunkiem archimandryty Sawy przeniesiono je do prawosławnego monasteru św. Onufrego w Jabłecznej. Jednakże w 1977 roku decyzja ta została unieważniona z powodu problemów lokalowych.

Pomimo tego, w Warszawie kontynuowano kształcenie niższych roczników. W 1992 roku seminariów zdegradowano. Program edukacyjny skrócono z sześciu do trzech lat, a formalnie rozwiązano Wyższe Seminarium Duchowne w Warszawie, które miało siedzibę w Jabłecznej. Od tego momentu seminarium w Warszawie zaczęło funkcjonować jako szkoła policealna.

W 1998 roku Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie uzyskało status wyższej szkoły zawodowej, co pozwoliło mu na nadawanie tytułu licencjata w dziedzinie teologii prawosławnej.

Charakterystyka

Warszawskie Prawosławne Seminarium Duchowne jest instytucją o charakterze wyznaniowym, przyjmującą na studia jedynie mężczyzn wyznania prawosławnego w trybie stacjonarnym, a także kobiety w ramach studiów zaocznych. Studia na tej uczelni są całkowicie bezpłatne, co stanowi istotny atut dla kandydatów. Po zakończeniu nauki absolwenci otrzymują dyplom licencjata z teologii prawosławnej, co otwiera przed nimi możliwość dalszego kształcenia na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej.

W ramach programu studiów, oprócz tradycyjnych przedmiotów teologicznych, słuchacze uczą się także języków takich jak: cerkiewno-słowiański, rosyjski, angielski, grecki i łacina. Seminarium jest finansowane ze składek wiernych, lecz w 2011 roku uczelnia zyskała dodatkowo 450 tysięcy złotych w ramach dotacji z budżetu państwa.

Umiejscowione w Warszawie, seminarium znajduje się na Saskiej Kępie. W tym obiekcie mieszczą się nie tylko pomieszczenia dydaktyczne, ale również cerkiew Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogurodzicy oraz siedziba parafii prawosławnej Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogurodzicy w Warszawie.

Rektorzy

• 1951 – ks. mitrat mgr Aleksander Kalinowicz,
• 1951–1970 – ks. mitrat dr Serafim Żeleźniakowicz,
• 1970–1974 – ks. protoprezbiter mgr Wiaczesław Rafalski,
• 1974–1977 – ks. mitrat prof. ChAT dr hab. Rościsław Kozłowski,
• 1977–1987 – ks. mitrat mgr Jan Sezonow,
• od 1987 – ks. mitrat prof. dr Jerzy Tofiluk.

---

Oceń: Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie

---