Aleja Wojska Polskiego w Warszawie

---

Opis

Aleję, która jest jednym z kluczowych elementów warszawskiego krajobrazu, zaprojektował w latach 20. XX wieku Antoni Jawornicki. Celem budowy tej alei było połączenie placu Gwardii umiejscowionego na Cytadeli z placem Grunwaldzkim. Już od 1923 roku wzdłuż alei zaczęły powstawać wille oraz jednopiętrowe budynki, co przyczyniło się do wzbogacenia jej architektonicznego charakteru.

Nazwa alei została nadana uchwałą Rady Miejskiej Warszawy z dnia 27 września 1926 roku. Aleja zaczyna się przy ulicy Ludwika Mierosławskiego, a jej trasa przebiega dalej przez plac Inwalidów, aż do placu Grunwaldzkiego. Ciekawostką jest to, że aleja dysponuje dwiema jezdniami, z których każda ma jeden pas ruchu, oddzielonymi szerokim pasem zieleni. To właśnie ona była najszerszą ulicą przedwojennej Warszawy, osiągającą około 80 metrów szerokości.

W trakcie okupacji niemieckiej aleja otrzymała nowe nazwy: polską – aleja Sportowa, oraz niemiecką – Sportallee. Niemniej jednak, mieszkańcy nie przyjęli tych nazw, kontynuując używanie oryginalnej nazwy. Niestety, podczas II wojny światowej zabudowa znajdująca się przy narożu placu Inwalidów oraz na odcinku między ulicami Felińskiego a Stołeczną (dzisiejsza ul. ks. Jerzego Popiełuszki) uległa częściowemu zniszczeniu.

W latach 1955–1961 wzdłuż alei zaczęto budować piętrowe budynki, co zmieniło charakter miejsca. Obecnie układ alei, jej historyczna nawierzchnia, a także zieleń w rejonie placu Inwalidów są wpisane do gminnej ewidencji zabytków, co podkreśla ich istotne znaczenie dla warszawskiego dziedzictwa kulturowego.

Ważniejsze obiekty

W Alejach Wojska Polskiego w Warszawie znajdują się liczne istotne obiekty, które przyciągają uwagę zarówno mieszkańców, jak i turystów. Poniżej przedstawiamy kilka z nich:

• Pomnik Czynu Zbrojnego Polonii Amerykańskiej,
• Pomnik gen. Stanisława Sosabowskiego w Warszawie,
• Pomnik I Dywizji Pancernej,
• Pomnik Witolda Pileckiego,
• zabytkowy dom nr 29 (ok. 1928),
• poterna (tunel) z Cytadeli – al. Wojska Polskiego/pl. Inwalidów.

Każdy z tych obiektów posiada swoją unikalną historię i symbolikę, tworząc bogaty krajobraz kulturowy tej części Warszawy.

Mieszkańcy

W historycznej Aleji Wojska Polskiego w Warszawie mieszkało wielu znanych i wpływowych ludzi, którzy przyczynili się do rozwoju kultury i nauki w Polsce.

• Artur Oppman – pułkownik Wojska Polskiego, utalentowany poeta i publicysta, a także pamiętnikarz, związał swoje życie z numerem 11.
• Kazimierz Jeżewski – wybitny pedagog i twórca Towarzystwa Gniazd Sierocych, mieszkał przy numerze 20 w latach 1940–1948.
• Konrad Millak – pułkownik Wojska Polskiego oraz historyk weterynarii, rezydował pod numerem 23 przez blisko czterdzieści lat, od 1929 do 1969 roku.
• Witold Zawadowski – kolejny pułkownik Wojska Polskiego, profesor doktor medycyny oraz pionier polskiej szkoły radiologicznej, mieszkał przy numerze 3 w latach 1941–1980.
• Krzysztof Komeda – znany pianista i kompozytor jazzowy, spędził swoje lata w latach 1961–1969 w lokalu pod numerem 12.

Każda z tych postaci miała swój niepowtarzalny wkład w życie miasta oraz dziedzictwo kulturowe, które warto pielęgnować i pamiętać.

---

Oceń: Aleja Wojska Polskiego w Warszawie

---