Pałac Pod Czterema Wiatrami w Warszawie

---

Opis

Pierwsze notatki dotyczące budynku mówią, że jego właścicielem był Stanisław Kleinpoldt-Małopolski – metrykant skarbu koronnego, sekretarz królewski oraz podstoli i chorąży bracławski. Budowa pałacu rozpoczęła się około roku 1680, a w jego projektowaniu wspierał Tylman z Gameren, chociaż nie jest dokładnie ustalone, jaką rolę pełnił w tym przedsięwzięciu.

W XVIII wieku barokowy styl architektury pałacu uległ istotnym przekształceniom. Około połowy stulecia zmodyfikowano m.in. środkowy ryzalit korpusu głównego, który uzyskał rokokowe zdobienia. W roku 1765 Pałac został sprzedany Piotrowi Tepperowi przez Piotra Riaucoura. Lata 1769–1771 to czas, kiedy pałac został poddany przebudowie dla Teppera, której dokonał Szymon Bogumił Zug. Wówczas powiększono prawe skrzydło, a od strony ul. Długiej wzniesiono nowy aneks o wczesnoklasycystycznej elewacji. Zug jest również przypisywany autorstwu kwadratowych pawilonów od strony ul. Długiej oraz piętrowej nadbudowy tychże.

W 1801 roku pałac trafił na licytację, którą wygrał Karol Fryderyk Dückert, a jego rodzina była właścicielem budynku aż do 1891 roku. W latach 1808–1914 w pałacu mieścił się elegancki Hôtel de Dresde, bardziej znany jako Drezdeński. W 1824 roku w ogrodzie otaczającym pałac rozpoczęła działalność pierwszy w Warszawie Instytut Wód Mineralnych.

Po zakończeniu I wojny światowej pałac znacząco podupadł i przekształcił się w kamienicę czynszową. W 1927 roku obiekt został wykupiony przez Skarb Państwa. Po renowacji, budynek zyskał nowe przeznaczenie jako siedziba Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej.

W okresie niemieckiej okupacji pałac stał się główną siedzibą niemieckiego Urzędu Pracy (Arbeitsamt Warschau). W marcu i kwietniu 1943 roku miały miejsce dwa zamachy na szefa Arbeitsamtu, Curta Hoffmanna, przeprowadzone przez Armię Krajową. W marcu 1943 członkowie Kedywu OW AK nadali na Poczcie Głównej dziewięć paczek zawierających bomby zegarowe, przy czym jedna z nich była zaadresowana do Hoffmana. Otrzymani ostrzeżeni Niemcy sprowadzili pirotechnika, który podczas badania składu bomby zginął w wyniku wybuchu, a szyby w budynku wyleciały do drugiego piętra. Latem 1943 roku, siedziba Arbeitsamtu została przeniesiona do gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego przy ul. Kredytowej 1.

W 1944 roku, w trakcie powstania warszawskiego, pałac uległ spaleniu. Odbudowano go w latach 1949–1951 według projektu Ludwika Borawskiego. Po zakończeniu odbudowy budynek został przeznaczony na biura instytucji podległych Ministerstwu Zdrowia i Opieki Społecznej, w tym m.in. Państwowych Zakładów Wydawnictw Lekarskich oraz Zjednoczenia „Uzdrowiska Polskie”.

W 1965 roku pałac znalazł się w rejestrze zabytków, a w 1994 roku na jego fasadzie odsłonięto tablicę upamiętniającą Głównego Inspektora Pracy w okresie międzywojennym, Mariana Klotta.

---

Oceń: Pałac Pod Czterema Wiatrami w Warszawie

---