Kępa Gocławska

Osiedla

Kępa Gocławska to interesująca część Warszawy, znana jako fragment dzielnicy Praga-Południe. Położona jest na południowy zachód od Gocławia, a jej granice wyznaczają ulice Marokańska oraz Trasa Łazienkowska.

Na obszarze Kępy Gocławskiej można znaleźć osiedle Ateńska, które niegdyś nosiło imię Mikołaja Kopernika. Poza tym znajdują się tu również części Osiedla Jantar oraz Rodzinne Ogrody Działkowe Gocław, co czyni ten rejon atrakcyjnym miejscem do życia oraz wypoczynku.

Historia

Początki Kępy Gocławskiej sięgają XVII wieku, kiedy to na terenie Gocławia oraz Kępy Gocławskiej znajdowało się jedynie 16 domów, co miało miejsce w 1775 roku. Do końca osiemnastego stulecia obszar ten był częścią majątków kamionkowskich, zarządzanych przez biskupów płockich, co było wynikiem nadania książęcego. W 1780 roku zamek ten przeszedł na własność króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, a później stał się własnością jego bratanka, księcia Stanisława Poniatowskiego (1754–1833).

Po rozbiorach Polski w 1795 roku Kępa Gocławska weszła w skład skarbu państwa. Obszar ten przez długi czas pozostawał praktycznie niezamieszkany z uwagi na częste wylewy rzeki Wisły, szczególnie dramatyczne w 1909 roku. Według danych z 1912 roku w Kępie mieszkało jedynie 25 osób.

Dnia 8 kwietnia 1916 roku generał-gubernator Hans Hartwig von Beseler wydał postanowienie o przyłączeniu Kępy Gocławskiej do Warszawy, co miało miejsce 1 kwietnia 1916 roku. W tym czasie Kępa Gocławska była częścią gminy Wawer. W latach 1969–1974 zrealizowano na tym terenie osiedle Kępa Gocławska, zaprojektowane przez architekta A. Stefańskiego. Zajmuje ono powierzchnię wynoszącą około 14 ha, na której powstały budynki o wysokości od 5 do 11 pięter. Ulice: Saska, Egipska oraz al. Stanów Zjednoczonych wyznaczają granice tego osiedla.

Zmiany te były również związane z pojęciem Chamowa, które określało negatywne odczucia mieszkańców w stosunku do nowego sąsiedztwa w postaci blokowisk, które zaczęły powstawać na obrzeżach Saskiej Kępy na początku lat 70. XX wieku. Pojęcie to zostało utrwalone w literackiej twórczości Mirona Białoszewskiego, który był mieszkańcem Kępy Gocławskiej.

Kępa Gocławska jest również określana jako część tarasu zalewowego po prawej stronie Wisły, która znajduje się pomiędzy Jeziorem Gocławskim a łachą Koło. Wcześniej nazywano ją Kępą Wiślaną. Na omawianym terenie znajduje się także fragment lotniska Gocław, a także południowa część osiedla Saska Kępa oraz północna część osiedla Las.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 12.10.2022 r.]
  2. Magdalena Piwowar, Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy. Centrum Architektury, 2012, s. 66.
  3. Maria Nietyksza, Witold Pruss: Zmiany w układzie przestrzennym Warszawy [w:] Irena Pietrza-Pawłowska (red.) Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 r., Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1973.
  4. Rozporządzenie dot. ustanowienia granic miejskich Warszawy Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1917 nr 63 poz 259
  5. Rozporządzenie dot. rozszerzenia warszawskiego okręgu miejskiego i wykonania planu dla zabudowania miasta Warszawy (Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1916 nr 29 poz 79)

Oceń: Kępa Gocławska

★★★★★
Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:24