Elsnerów

---

Opis

Nazwa osiedla ma swoje źródła w nazwisku Józefa Elsnera, który był dawnym właścicielem terytoriów, na których obecnie się znajdujemy. W przededniu 1830 roku, Józef Elsner dzierżawił grunty folwarku państwowego od rządu. W wyniku pożaru, który miał miejsce po powstaniu listopadowym, owy majątek legł w gruzach. To właśnie w tym czasie kompozytor stworzył swoje największe dzieło, oratorium pasyjne „Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa”, które zwieńczył w 1837 roku, dedykując je carowi Mikołajowi I, z nadzieją, iż przyczyni się to do zapisania tego majątku na jego rzecz. Ostatecznie zyskał on nie tylko zapis majątku, ale także złoty pierścień od cara.

W dniu 14 lutego 1845 roku, kompozytor doświadczył poważnego wypadku, tracąc władzę w prawej ręce oraz nodze, co sprawiło, że zimowe miesiące spędzał w Warszawie, opuszczając podwarszawski wówczas majątek. Dopiero 12 lipca 1852 roku na terenie Elsnerowa zmarła jego żona, Karolina. Józef Elsner sam zmarł 18 kwietnia 1854 roku w tym samym majątku, gdzie jego wnuczka Ludwika mieszkała z mężem Wincentym Kosteckim oraz ich dziećmi.

Po śmierci męża Ludwika ponownie wyszła za mąż, za Skokowskiego, który namówił ją na sprzedaż dóbr Elsnerów. Rodzina Elsnerów miała kamienicę przy ulicy Długiej 28, gdzie zamieszkiwała aż do roku 1944. W Guberni Warszawskiej, w Folwarku Elsnerów mieszkał przed 1880 rokiem Witold Marian Iłłakowicz, którego miejsce zamieszkania znajdowało się przy ulicy Ludnej 28 w Warszawie. W 1917 roku znaczna część terytorium Elsnerowa liczyła 142 morgi 103 pręty ziemi, co odpowiadało około 80 hektarom. W 1942 roku Jan i Feliksa Cecylia Pędzichowie nabyli od Iłłakowicza działkę o powierzchni 3 hektarów.

Około 1944 roku majątek obejmował 69 hektarów (0,69 km²), a jego skład stanowiło 257 działek, numerowanych od 1 do 254, włączając również 131, 132a i 133a. Obszar majątku Elsnera mieścił w sobie także kolonię Halinów. W roku 1946, na skutek reforma rolnej, tereny Folwarku Elsnerów zostały przejęte przez skarb państwa. Dodatkowo, przez owe ziemie biegły tory Warszawsko-Petersburskiej Kolei Żelaznej, a lokalizacja dawnych dworków Elsnera stała się dziś trudna do ustalenia z powodu nowej zabudowy.

Od wschodniej strony Elsnerów graniczył z Folwarkiem Lewinów, z którego do dziś nie zachowały się żadne ślady, natomiast od zachodu granice osiedla stykały się z Folwarkiem Targówek. W okresie międzywojennym na północ od linii kolejowej funkcjonował folwark Elsnerów, podczas gdy wieś znajdowała się po stronie południowej, w rejonie dzisiejszej ulicy Bukowieckiej i Księcia Ziemowita. W roku 1951 te tereny zostały włączone do Warszawy. Choć niegdyś te majątki pozostawiły po sobie ślad w nazwach sąsiadujących osiedli, takich jak Zacisze, to dawne granice MSI nie odzwierciedlają w pełni ich pełnego zasięgu z powodu rozwoju osiedli i właściwości sztucznych podziałów.

W roku 2010 jeden z warszawskich deweloperów rozpoczął budowę osiedla mieszkaniowego o nazwie Wilno. Osiedle zostało usytuowane w ciągu ulic Bukowieckiej, Klukowskiej i Swojskiej. Natomiast w 2013 roku, w ramach tej inwestycji, zbudowano także przystanek kolejowy Warszawa Zacisze Wilno.

---

Oceń: Elsnerów

---