Dom Pisarzy w Warszawie

---

Historia

Budowa bloku mieszkalnego miała miejsce w latach 1959–1960. Jego kształt przypomina literę „L” i zrealizowano go w miejscu, gdzie wcześniej stała kamienica, która uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej. Ta kamienica, z kolei, została wybudowana na przełomie XIX i XX wieku dla rodziny Taubenhausów oraz ich bliźniaczą pod numerem 72.

Nowy budynek wkomponował się w urbanistyczne założenie, które miało na celu uzupełnienie luk powstałych po wojennych zniszczeniach w obrębie kwartalu, zwanego Marszałkowska – Wilcza – Krucza – Hoża.

W konstrukcji użyto żelbetu, który został wzbogacony o szarą cegłę-licówkę, materiał często wykorzystywany przez warszawskich architektów lat 50. i 60. XX wieku. W projekcie zastosowano różnorodne płaszczyzny elewacji, a także gzymsy i lizeny, co stanowiło odniesienie do powstałej krótkim czasem wcześniej w stylu socrealistycznym Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej (MDM).

W 2012 roku budynek przeszedł gruntowny remont oraz modernizację termiczną. Tego samego roku na elewacji, od strony ulicy księdza I. Skorupki, odsłonięto tablicę upamiętniającą Artura Międzyrzeckiego. Z kolei w 2021 roku odbyła się ceremonia poświęcona Julii Hartwig.

W dniu 25 sierpnia 2016 roku, dom został oficjalnie wpisany do gminnej ewidencji zabytków m.st. Warszawy, co podkreśla jego znaczenie jako elementu kulturowego dziedzictwa stolicy.

Podwórze

„Budynek zlokalizowany jest na działce ewidencyjnej numer 20, w obrębie 5-05-04, o powierzchni wynoszącej 762,00 m². Podwórko znane jest z imponującego dzikiego wina, które obficie pnie się po ścianie sąsiadującej Kamienicy Izaaka Rothberga, która z kolei nosi widoczne ślady po pociskach z czasów II wojny światowej.

Mieszkańcy

W Domu Pisarzy mieszkało wielu wybitnych członków wspólnoty, w tym przedstawiciele różnych dziedzin kultury, sztuki, a także nauki. Do grona tych osób należały m.in. prof. Maria Dąbska, Julia Hartwig, Danuta Płocka-Zabłocka, Adam Kępiński, Arkadiusz Konarzewski oraz Artur Międzyrzecki, Ryszard Szawłowski i Bogusław Śmiechowski. Warto wspomnieć, że w latach 1971–1974 w tym miejscu twórczość rozwijał Zbigniew Herbert, a także gościli laureaci prestiżowej Nagrody Nobla, tacy jak Czesław Miłosz czy Henry Kissinger.

Prezes PEN Clubu, Adam Pomorski, zauważył, iż budynek przy ul. Marszałkowskiej 68/70 zasługuje na miano Domu Pisarzy. To miejsce zyskało swoje literackie znacznie dzięki salonowi, który wczesne lata 60. XX wieku stworzyli Julia Hartwig oraz Artur Międzyrzecki. Warto dodać, że podczas ich pobytu w Stanach Zjednoczonych w latach 70., mieszkanie to zajmowali również Katarzyna i Zbigniew Herbertowie.

Inne

W latach 60. XX wieku na warszawskim krajobrazie architektonicznym powstał interesujący obiekt, a mianowicie bliźniaczy blok mieszkalny, który ulokowany jest zaledwie kilkadziesiąt metrów od historycznych ulic.

Owo miejsce kryje się przy zbiegu ulic Marszałkowskiej (74) i Hożej, gdzie niegdyś istniała kamienica „pod Husarzem”, która została zburzona po wydarzeniach powstania warszawskiego.

---

Oceń: Dom Pisarzy w Warszawie

---